Íslendingur - 09.12.1932, Blaðsíða 2

t
I3LKHD1NGUR
»Rætt unj tunnusmíði, en því máli
var vísað til fjárhagsnefndar og at-
vinnubótaneíndar. á bæjarstjórnar-
fundi 8, f. m. Urðu langar um-
ræður um málið.
Samþykkt var í einu hljóði-að
greiða verkamönnum í tunnuverk-
smiðjunni jafnöðum 70 aura á hverja
heiltunnu og Espholin 20 aura sömu-
leiðis fyrir hverja heiltunnu, Ef
meira fæst fyrir tunnurnar en nem-
ur þessu, skiftist afgangurinn milli
verkamaunanna annars vegar og
verksmiðjustjórans hinns vegar eftir
híutfallinn 1:1, þangað til hlutur
verksmiöjustjórans er orðinn 2f> au.
á hverja heiltunnu. — Það, sem þar
kann að verða fram yfir, skal falla
óskift til verkamannanna. —
Þá leggja nefndirnar til við bæj-
arstjórn, að rafmag* til rekstrar
verði selt 5 aura pr. kwst., enda
verði rafmagn ekki notað í verk-
smiðjunni kl. 5 —11 síðd., fyr en
lfður á vetúrinn, —
Verði samkomulag um framan-
greind kjör, leggja nefndirnar til,
að ráöstafanir veröi þegar gerðar
til þess að smíða ca. 20 þúsundir
'heiltunnur og allt að 10 þúsundum
hálftunna.c —
Jón Guðlaugsson hafði framsögu,
og lét þess getið, að ef brugðið
væri fótum fyrir þann grundvöll,
sem nú væri fenginn, þá mætti
skoöa tunnusmíðinu siglt í strand á
þessum JVetri. Gat hann þess að 70
aurar á túnnu múndu svara til 90
aurura ura tímann, og að bærinn
læki á sig, með því að vera bak-
hjallur þessa fýrirhugaða tunnusmíð-
is, um 120 þús. kr. ábyrgð aö
mimista kosti. Elísabet hafði allt á
hornum sér. Hvað bæinri hér vera
að gera tilraun til að þrýsta niður
kaupgjaldi' og mætti það ekki líðast.
Krafðist nú að bærinn iæki tunnu-
smlðina fyrir eigin reikning og borg-
aði verkamönnum fullt taxtákaup. —
Talaöi hún af eldmóði miklum —
en vitglórunni haiði hún gleymt
heima. Þórsteirin Þorsteinsson var,
sem form. Verkamarinafélags Akur-
eyrar, fylgjandi því, að fullt taxta-
kaup væri greitt við tunnusmíðið,
en sem prívat.maður innan félagsins
gæti hana sætt sig við 90 aura tíma-
kaup,' verkamonnum tii handa, í
etað 1 kr. sein taxtinn væri. Gerði
hann það síðán að breytingartillögu
sinni, að í stað 70 aura á hverja
heiltunnú, kæmu 85 aurar, er verka-
menn fengju jafnóöum óg verkið
veeri unniö, en það áleit hann svara
til taxtakaups. Var Þorsteinn ann-
ars mjög á reyki og sást óglöggt
hvaö hann vildi. — Erlingur Frið-
jónsson gaf Ellsabetu .svo eftirminn-
anlega ráðningu, að hún bar ekki
bar sitt það sem eftir var fúndar-
ins. Kvað hann hana gana áfram
s«m gálaust flón, án þess að.skeyta
því hið minnsta, þótt hún með
framferði sfnu væri aö eyðileggja
atvinnu þeirra, sem hún þættist bera
fyrir brjósti. Fyrir sér hvað hann
það meira virði- að ' vinnari fengist,
þótt nokkra aura vantaði upp á
taxtakaup, sem hann þó í þessu til-
felli áleit vafasamt að yrði, en
að hftn strandaði af þeim sökum. —
Bæjarstjóri og Sig. Ein. Hlíðar töl-
uðu einnig og þeir Þorsteinn og
Erlingur oftar en einu sinni, en
svo fóru leikar að tiUögur hinria
sameinuðu neínda voru samþykktar
óbreyttar með öllum greiddum at-
S1
Ef
§ Það
yður vantar föt eða vefnaðarvörur til jól-
anna, þá látið ekki hjá líða að kynna
yður verð og vörugæði hjá okkur. —
m'un standast allan samanburð. — Margt
hentugt til JÓLAGJAFA.
BRAUNS - VERZLUN.
Páll Sigurgeirsson.
kvæðum gegn einu — Elísabetar.
Þorsteinn sat hjá. —
Þá var komið að síðashi málinu,
sem öllu átti að hleypa í uppnám
— erindi kommúnista um atvinnu-
bætur til jólaglaðninga. Var erind-
ið svo »stéttvíslega< orðað, að bæj-
arstjórnin hundsaði það algerlega,—
Bæjarstjóri lýsti því yfir, að bærinn
heföi enn nokkuð fé óeytt af þessa
árs frainlögum til verklegra fram-
kvæmda, .sem sjálfsagt Væri að
vinna fyrir hin ákveðnu verk, ef
það væri hægt veðurs vegna', og
eins mætti lilaupa inn á næsta árs
fjárhagsáætlun, en nýjar fjárveiting-
ar til atvinnubóta kæmu ekki til
mála. — Með tilliti til orða bæjar-
stjóra gerði Erlingur það síðan að
tiilögu sinni, að unnið yrði fyrir allt
að 10 þús'. kí. til nýjárs, ef þess
væri kostur, og að vinnunni væri
skipt sem jafnast niöur — helzt nið-
ur á eina 200 menn. Þessi tillaga
Erlings var samþykkt með 8 atkv.
gegn 2 — fjárhagsnefndarmannanna
Brynleifs og Hallgríms. — Elísabet
sat hjá; var ekki búin að ná sér
eftir atlögu Erlings.
Og þar með lauk fundinum. —
Brjóstfylking kommúnistanna labbaði
í kristilegri auðmýkt heim til sín.
Leikfélag Akureyrar.
»Lan(lafræði 09 ást«.
Sjónleikur í 3 þúttum eftir
BjörnstjerneBjörnson.
í hundrað ára minningu Björn-
stjerne Björnsons, stórskáldsins
nor.ska, hefir Leikfélag' Aktireyrar
ráðist í að sýna leikrit hans, »l.anda-
fræði og ást«, Það er ekki stór-
brotið leikrit og stendur langt að
baki »Gjaldþrotinu«, að ég ekki tali
»Um megn« og »P'aul Lange og
Tora Parsberg*. — >Um megn*
mun vera það leikrit Björnsons þar
sem hann kemst hæst. »Landafræði
og ást* sýnir hversu fráleitt það er
í hjónabandinu, að maðurinn láti
konuna verða útundan vegna lífs-
starfs síns; konan heirntar sjnn skerf
og hann verður hún áö fá, ef vel á
að fara og heimilislífið ekki af fara
út um þúfur. Stórbrotið er leikritið
ekki, en kýmni tölnverð í því. —
Ég man ekki til, að ég hafi séð jafn
vel leikið á Akureýri um margra
ára bil af öllum leikendum. Er lít-
ill vafi á því, að Ágúst Kvaran ber
mest og bezt að þakka, hversu gæfu-
lega hefir tekist. Allt er gert til
þess að koma áhorfendum í »stemn-
ing*, — lögin, sem leikiri eru fyiir
leiknum og tjöldin, sem eru hin
prýðilegustu og í fullu samræmi við
leikritið. -
Tygesen landafræðisprófessor leik-
ur hr. Ág. Kvaran prýðilega. Sum-
um kynni að þykja leikur hans full
»sterkur«, en gæta verður þess, að
það þarf beinlínis að lypta leiknum
svo hann verði eigi of áhrifalaus áleik-
sviði. OgKvaran tekstþettaágætavel.
Óþarfi er að fjölyrða um hið innra
og ytra samræmi: Kvaran er allt af
það sem hann leikur. —
Frú Tygesen leikur frú Svava
Jónsdótlir mjög vel og náttúrlega.
Henni tekst ágællega að sýn.a hina
bældu og þó ástfangnu konu, sem
vegna aðbúðarinnar eldist fyrir tím-
ann. Leikur hennar er fínn.
Frá Martha Kalman leikur Ane
meistaralega. Hún sýnir allt, sem
þessa konu má prýða. Eg var fyrst
í nokkrum efa um, hvort ástæða
hefði verið að sækja leikara til
Reykjavíkur í þeita hlutverk, en að
leikslokum var ég þess fullviss, að
hér gat engin kona leikið þetta
hlutverk. Gerfiö er prýðilegt og sam-
svarar salinni. —
Möllu leikur fi ú Sigut jóna Jak-
obsdóttir og segii margt afbragðs-
vel. Hún er eðlileg á leiksviðinu
að öllu leyti, en betur hefði íarið á
að hárkollari væri ögn minni
Frú Birgit Rörner leikur frú
Regína Þórðardóttir mjög látlaust
og víðast vel, en hún sýnir varla
35 ára konu, en á því á hún ekki
sök, heldur málarinn. Þó þykir méi:
hún of atkvæðalítil í samtalinu við
Turman prófessoi, þegar gáð er að
hvers hún er megnug í leikritinu,
og að þetta er heimskona (Verdens-
dame). —
Helgu, dóttur Tygesens, leikur
ungfrú Elsa , Friðfinnsson sérlega
eðlilega; hún sýnir vel unga stúlku
á því reki, þegar konan er að ná
kynþroska sínum, með öilum þeim
andstæðum í sálarlífinu, sem þá
koma sterkast fram. —
Turman prófessor leikur hr. Jón
Norðfjörð framúrskarandi vel; hann
er sami þurri fræðagrúskarinn frá
upphafi til enda. Honum fatast
hvergi, og gerfið er afbragð. Hefir
Jóni aldrei tekist eins vel að sýna
hlutverk á leiksviöi, svo ég hafi
séð. —
Hennig málara leikur hr. Gunnar
Magnússon sérlega vel eftir að hann
er búinn að fá eitthvað í hendurn-
ar, en þær vilja oft þvælast ónota-
lega fyrir þeim, sem óvanir eru á
leiksviði, og er ekki tiltökumáL —
Samtal hans og frú Karen er mjög
hugðnæmt og eðlilegt, og Gunnar
segir margt hnyttilega.
Yfirleitt má segja, að aldarafmífelSs
Björnsons sé glæsilega minnst með
þessu leikriti hans, ekki í stærri bæ,
en það er hr. Ágúst Kvaran að
þakka að svo er. Honum hefir tek-
ist að þræða anda Björnsons og hon-
um hefir líka tekist ótrúlega vel að
móta leikendurna í hans anda. Svo
vel að öllum, sem íeik þennan sjá,
verður hann ánægjulegur og minn-
istæöur. — Hafi Leikfélag Akureyr-
ar beztu þökk og frú Kalraan fyrir
komuna. — " V. St.
Paö verða ekki
BRANDA-JÓL
í ár heldur YO-YO-jÓL
því ungir og gamlir munu leika sér
að YO YO-um í hönd farandi há-
tíðar. Egta YO-YO 99, fæst í
Elektro Go.
Linir hattar
í stóru úrvali.
Verð frá kr. 9,75 til 20,
nýkomnir í
Verzl. „PARÍS“.
Vefnaðarvörudeildin.
Háifur annar miljarð glólampa
ha£a skapað þann reynslunnar sjóð, sem nú er grundvöllur að
'OSRAM lampagerðinni, því þessi feikna lampaíjöldi iiefir alJur
verið búinn til með stöðugri viðleitni á sífeldurn endurbótum- —
Þess. vegna er OSRAM-lampinn orðinn oviðjafnanlegur að gæð-
um, og þess vegna eiga allir að nota O S R A M - lampann — -