Íslendingur - 15.02.1963, Qupperneq 1

Það sem af er bessu ári hafa orðið margir bifreiðaárekstrar
hér í bæ þó ekki hafi hlotizt af þeim alvarleg slys á mönnum,
en mörg ökutæki hafa skemmzt. Hér munaði litlu að illa
færi. (Ljósmynd: St. E. Sig.)
ÍSLENDINGUR
KI, A1) SJÁLFSTÆÐISMANNA í NORÐURLANDSK JÖR DÆM I EYSTRA
49. ÁRGANGUR . FÖSTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1963 . 6. TÖLUBLAÐ
Bifreiðir slökkviliðsins, SA-1 og SA-2. Milli þeirra Gunnar Steindórsson í cinkennisbúningi varðstjóranna.
Framlög til eldvarna hafa hundrað-
faldast á þremur áratugum
tTtíÐINDAMAÐUR blaðsins komst nýlega að því, að Gunnar
Steindórsson væri að safna drögum að eldsvoða- og bruna-
málasögu Akureyrar. Fór liann fram á að fá að líta í „plöggin“
hjá Gunnari, sem þegar eru orðnar margar útskrifaöar bækur,
og efnið unnið upp úr skjölum bæjarins og Akm-eyrarblöðunum,
allt frá Norðurlandi og Gjallarhorni til blaðanna í dag.
SLÖKKVILIÐSSTOFNUN
UNDIRBÚIN.
— Á hverju er bezt að byrja?
spyrjum við Gunnar.
— Líklega á því, að eftir stór-
bruna hér í innbænum 1901, er
olli þá um 100 þús. kr. tjóni á
lággengi þeirra tíma, fóru hugs-
andi og ábyrgir menn í bænum
að hugsa um brunavarnir. Þann
31. maí 1904 samþykkti bæjar-
stjórn að taka 6 þús. kr. lán til
að koma sér upp ,slökkvitólum‘,
sem þau voru nefnd þá. Svo
gerist það 10. janúar 1905, að
samþykkt er að kjósa tvo menn
innan og tvo menn utan bæjar-
stjórnar í nefnd til að undirbúa
stofriun slökkviliðs í bænum. í
nefndinni voru: J. V. Havsteen,
M. B. Blöndal, Axel Schiöth og
Sigmundur Sigurðsson.
SLÖKKVI-TÓLIN KOMA.
— Og hver varð árangurinn
af vinnu nefndarinnar?
— Nefndin virðist hafa tekið
starf sitt alvarlega, og komu
fyrstu slökkvitækin til bæjar-
ins með skipinu Perwie frá
Khöfn í árslok 1904. Fyrsti
slökkviliðsstjóri varð Ragnar
Olafsson kaupmaður, og fyrsta
slökkviliðsæfing var haldin 28.
marz 1906. Var sem kunnugt er
all-mikið um liúsbruna á þess-
um árum, og fögnuðu bæjarbú-
ar því röggsemi bæjarvaldanna.
En blöðin ýttu mjög undir, að
komið yrði hér á skipulögðum
brunavörnum og slökkviliði.
Var þá mjög talað um, að ekki
væri nóg að hrúga mönnum í
liðið, heldur að það sé starfi
sínu vaxið, það sem það nær,
og kunni að lúta stjórn.
SLÖKKVILIÐSSTJÓRAR.
— Eins og ég sagði áðan, var
Ragnar Olafsson fyrsti slökkvi-
liðsstjórinn, en við starfinu af
honum tekur Axel Schiöth bak-
arameistari haustið 1907. Eggert
Melstað verður slökkviliðsstjóri
1918, og þá er farið að flokka
liðið í foringja og sérdeildir, en
reglugerð um Slökkvilið Akur-
eyrar öðlaðist gildi 1. jan 1909.
Af Eggert Melstað tók við starf-
inu Ásgeir Valdimarsson, og af
honum Sveinn Tómasson, sem
hefur verið slökkviliösstjóri síð
an.
VATNSVEITAN GJÖRBREYT
IR AÐSTÖÐU VIÐ STARFIÐ.
— Hvaða tímamót hafa helzt
áhrif á aðstöðu liðsins?
— Það er, þegar vatnsveitan
kemur árið 1914. Þá var komið
(Ljósmynd St E. Sig.)
upp brunahönum við allar
helztu götur bæjarins, og var
að því mikið öryggi. Hétu tæki
þessi fyrst „eldslökkvihanar“.
Svo hafði það jákvæð áhrif, er
sérstök brunastöð var byggð
við Brekkugötu 12 árið 1916.
Síðar var hún flutt í bráða-
birgðahúsnæði inni á Torfunefs
bryggju, unz flutt var í ný-
bygginguna við Geislagötu fyrir
rúmum tíu árum.
BRUNAVERÐIR SÍÐAN.
— Var það ekki mikil fram-
för?
— Jú, síðan þangað var flutt
hefur verið brunavarzla allan
(Framhald á blaðsíðu 7).
Jóliann Konráðsson
fer til Danmerkur til söngnáms
RITSTJÓRI blaðsins mætti á
mánudaginn hinum vinsæla
söngvara okkar, Jóhanni Kon-
ráðssyni á Ráðhústorgi ferðbún
urn á hraðri göngu. Stöðvaði
hann og spurði, hvert ferðinni
væri heitið.
— Til Kaupmannahafnar á
morgun? var svarið.
— Og hvað að gera, syngja
kannske?
— Nei, reyna að læra eitt-
hvað, bæta einhverju við mig,
ef haégt er fyrir mann á mínum
aldri.
— Hjá hverjum og hve lengi?
— Ég verð hjá Stefáni íslandi
við raddæfingu og slíkt nám og
kynni mér þá óperurnar jafn-
framt. Býzt við að dvelja þar í
þrjá mánuði.
— Hefurðu fjárstuðning til
fararinnar?
— Já, fjárveitinganefnd Al-
þingis kom mér inn á fjárlög
með 8 þús. kr. styrk til slíkrar
námsfarar. Það kom mér algjör-
lega á óvart. Og síðan bætti
bæjarráð Akureyrar 10 þús. kr.
við þá upphæð.
— Jæja, Jóhann, betra seint
en aldrei. Og svo óskuðum við
honum góðrar 'og ánægjuríkrar
farar, en hann bað fyrir kveðju
sína til vina og kunningja, sem
hann hefði ekki haft tíma til að
taka í hendina á, áður en hann
færi.
„Sóttin44 orðin tiltölulega meinlaus
VEGNA fréttar í blaðinu nýlega
spurði blaðið héraðslækni í
fyrradag hvað útbreiðslu misl-
inganna í bænum liði, og kvað
hann þá ekki orðria að beinum
faraldri í bænum. Þeir hefðu
bi'eitt sig út um Menntaskól-
ann, en hefðu enn ekki komið
upp í Barnaskólunum.
Þá innti blaðið hann eftir
skarlatsóttarfaraldri, er það
hafði heyrt að væri í bænum.
Kvað héraðslæknir þar ekki um
faraldur að ræða, heldur ein-
stök tilfelli. Kvað hann ekki
Mislingar og skarlafssófl
ástæðu til að óttast sóttina, því
þótt hún hefði þótt með viðsjár-
verðari farsóttum fyrir nokkr-
um áratugum, þá hefðu hin
nýrri læknavísindi og lyf gert
hana nær óskaðlega. Hefði þar
unnizt meira á en í viðureign
við mislinga.
NÝTT VERK-
LÝÐSFÉLAG...
SVO ER okkur sagt, að sl.
sunnudag hafi Verkamanna- jj
félag Akureyrarkaupstaðar
og Eining gengið í eina sæng,
og er það að sjálfsögðu eðli-
legur hlutur. En það vakti
nokkra athygli, að í stjórn
þessa nýja, sameiginlega
verkalýðsfélags karla og
kvenna í bænum, eru a m.
k. tveir kjörnir í stjórn, sem
ekki hafa snert á verka-
mannavinnu árum saman:
Formaðurinn er Björn Jóns-
son alþingismaður, og ritari
Rósberg G. Snædal, starfs-
maður verðlagseftirlitsins á
Akureyri og í nágrenni og
jafnframt rithöfundur, skáld,
fræðimaður og forstjóri bóka
útgáfu. Eftir öll skrif Þjóð-
viljans um kosningar verka-
lýðsfélaga, t. d. í Sjómanna-
; félagi Reykjavíkur, hefði I
;mátt ætla, að hið nýja félag
; ætti þá háttsemi, að láta
j Björn og Rósberg fara „lönd
! og leið“, en koma stjórn hins
! nýja verkalýðsfélags í hend-
j ur VERKAMANNA OG
! VERKAKVENNA.
GLUGGAÐIBRUNAMÁLA- OG
ELDSYOÐASÖGU BÆJARINS