Morgunn - 01.01.1978, Qupperneq 49

SKYRSLA . .
47
eðlisfræðinnar. Þar af leiðir, að engin þörf er á því, að við
finnum upp einhverja aðferð lil raunvísindalegs sambands
við framliðna menn. Þeir hafa sjálfir leyst þá þraut, og hlut-
verk okkar er því aðeins að taka á móti þeirri geislaskothríð,
sem hinir framliðnu menn beina stöðugt til okkar hingað út
á svið eðlisfræðinnar, hingað út í efnisheiminn. Það sem á
vantar er fyrst og fremst það, að við gerum okkur grein fyrír
þessu og setjum þegar í stað upp móttökustöð er tæki við
þessari geislaskothríð að handan.
Við skulum nú gera ráð fyrir, eins og góðum rannsóknar-
mönnum sæmir, að þessi leiðsögutilgáta sé rétt, gerum sem
sagt ráð fyrir að framliðnir menn beini stöðugt til okkar
geislaskothríð að handan. Hvernig getum við þá einangrað
fyrirbrigðið og unnið að rannsókn málsins?
Við verðum að sjálfsögðu að semja greinargerð um málið
og gera því næst vinnuáætlun.
Greinargerðin fjallar um persónuleg rök fyrir tilgátunni.
Hversvegna er tilgátan sett fram og hver eru rökin fyrir því
að eitthvað sé hæfl í því að framliðnir menn beini stöðugt
til okkar raunvísindalegri geislaskothríð? Því er til að svara
að bæði ég og aðrir hafa persónulega reynslu af þessari geisla-
skothríð.
Lækningamiðlar hafa starfað hér á landi hina síðustu ára-
tugi. Þeir segja, að á þeirra vegum starfi framliðnir læknar.
Sjálfir eru lækningamiðlarnir aðeins tengiliður milli tveggja
heima.
Þegar spurt er hvar geislaskothríðin að handan eigi sér
stað, þá er það hjá lækningamiðlunum. Við höfum þá stað-
sett viðfangsefnið.
Málinu til skýringar verð ég að segja reynslusögu mina
af miðilslækningum. Sökum þrálátra veikinda leitaði ég til
lækningamiðils. Þetta varð til þess, að ég komst í kynni við
huldulæknana svonefndu, hina framliðnu hekna. Ég varð
þeirra var um nætur og fannst mér þá að ég lægi vakandi
við hlið hins veika líkama. Læknarnir fóru höndum um taug-
ar í veikum skrokk mínum og stunduðu mig af kostgæfni.