Morgunn - 01.12.1984, Qupperneq 44

118
MORGUNN
2. KAFLI.
MAÐURINN OG LÍKAMAR HANS
Það er almenn skoðun að maðurinn sé líkami og hafi
sál. En samkvæmt kenningum hinna fornu fræða snýst
þetta við. Líkaminn er ekki hinn raunverulegi maður, og
að álíta svo er sambærilegt því að ruglast á húsi og þeim
er í húsinu búa. Hinn raunverulegi maður er Mónadið
sem er brot af guðdóminum og neisti af hinum guðdóm-
lega eldi. Meistarinn Jesús sagði: „Brjótið þetta musteri,
og á þrem dögum mun ég reisa það“, (Jóh. 2:19). Jesús
talaði frá þeirri háleitu vitund sem við stefnum öll að þ. e.
Krist-vitundinni er lítur eingöngu á líkamann sem tján-
ingarmiðil vitundarinnar.
Það er staðreynd að vitundin þróast einungis í gegnum
takmarkanir. Mónadið hefur hjúpað sig efni mismunandi
fínleika í þeim tilgangi að þroska vitundina og er efni
jarðneska líkamans það grófasta. Benda má á að efni og
orka eru víxlanleg hugtök og allt sem við köllum fast efni
er raunverulega samansafn orku, hversu gegnheilt og
ókljúfanlegt sem það kann að virðast í okkar augum.
Innan þeirra orkusviða sem Mónadið hefur sjálfviljugt
takmarkað sig, í þeim tilgangi að þróa ídveljandi mögu-
leika er með því búa, og að auka vitund sína, samtvinnast
hærri sviðin hinum lægri í öllum tilvikum, en vegna þess
að tíðni sviðanna er mismunandi í hverju tilviki þá hafa
þau ekki áhrif hvort á annað. Við könnumst við þá stað-
reynd að andrúmsloftið er þéttskipað hinum ýmsu bylgj-
um og að við getum skynjað eina bylgju og útilokað aðrar
með því að „stilla inn á“ rétta bylgjulengd með tækjum
sem byggð eru til þess.
Samkvæmt hinni fornu heimspeki telur sólkerfi okkar
sjö sammiðja svið er samanstanda af þessum samtvinn-
uðu orkutíðnum. Fimm þeirra varða þróun mannsins beint
enn í þessum kafla mun verða fjallað um þrjú, hið efnis-