Uppeldi og menntun - 16.02.2007, Blaðsíða 124

124
HVAÐ SEGJA TE IKN INGAR BARNA UM HUGMYNDIR ÞE I RRA UM L ÍKAMANN S INN?
Mynd 4 – Myndin sýnir dæmi um barn sem var á þrepi 2 fyrir kennslu um beinin
en færðist upp á þrep 4 eftir kennslu skv. kvarða Reiss og Tunnicliffe (1999a).
Fyrir kennslu: þrep 2 Eftir kennslu: þrep 4
Mynd 5 – Einn nemandi (barn 5) færðist ekki upp um þrep á Reiss og Tunnicliffe
beina-kvarðanum og var á þrepi 6 á báðum teikningum (fyrir og eftir kennslu).
Fyrir kennslu: þrep 6 Eftir kennslu: þrep 6
Í kennslunni um beinin var einnig fjallað um vöðvana og hlutverk þeirra og kom
fram að vöðvar eru alls staðar í líkamanum og sumum stjórnum við en öðrum ekki,
t.d. hjartanu. Í umræðum í kennslustund komu fram hugmyndir sem gáfu til kynna
að vöðvar væru eingöngu til þess að gera eitthvað sem krefst átaks, svo sem flytja
til hluti, halda á þungum hlutum og að vinna keppnina „sterkasti maður í heimi“. Í
tengslum við þennan þátt fengu börnin sem heimaverkefni að búa til líkan af hreyf-
anlegum fæti sem átti að sýna hvernig vöðvar og liðamót vinna. Eftir umræður og
ýmsar æfingar og athuganir á hreyfingum líkamans voru börnin beðin um að teikna
vöðva líkamans á mynd af beinagrindinni. Niðurstöður sýndu að mörg barnanna (13)
teiknuðu aðeins upphandleggsvöðva og lærvöðva. Sex börn teiknuðu vöðva annars
staðar á beinagrindina en lærvöðvar og upphandleggsvöðvar voru mest áberandi
og stærstir. Ekkert barn sýndi á teikningu hvernig vöðvarnir tengjast beinunum eða
liðamótum þrátt fyrir allar beygingaræfingarnar og vinnuna með líkanið af fætinum.
Í kennslubókinni Komdu og skoðaðu líkamann, sem er ætluð nemendum í 1. og 2. bekk
grunnskóla (Gunnhildur Óskarsdóttir og Ragnheiður Hermannsdóttir, 2001) og notuð