Jazzblaðið - 01.03.1952, Blaðsíða 5

mornikuna. Hann er einstaklega músík-
alskur maður og hefur góðan smekk
fyrir jazzi. Enda hefur hann jafnan
hlotið góða dóma, þegar hann hefur
komið fram sem jazzleikari, hvort sem
það hefur verið á jam-sessionum eða
annars staðar. — Uppáhaldsjazzleikarar
hans eru, eins og nærri má geta, kon-
ungar klarinetsins og harmonikunnar,
þeir Benny Goodman og Art VanDamme.
Fleiri jazzleikara vildi hann ekki nefna,
sem hann taldi sig hafa hlustað nægi-
lega á til að geta þeirra, nema ef vera
skyldi píanósnillingurinn Art Tatum.
Með þessum línum er lokið fyrri hluta
hljómlistarferils Grettis Björnssonar. Þó
að sá hlutinn nái yfir miklu færri ár en
hin síðari á vonandi eftir að gera, þá er
þetta engu að síður fyrri hlutinn, því
að þegar þessar línur birtast á prenti,
þá verður Grettir farinn af landi burt.
Ætlar hann til Vancouver í Kanada, þar
sem hann hyggst setjast að ásamt konu
sinni og tæplega ársgömlum syni. Fara
þau þangað ásamt tengdaforeldrum
Grettis. — Grettir segist vona, að hann
geti fengið atvinnu við hljóðfæraleik,
en takist það ekki, segist hann vera
óhræddur við að reyna eitthvað annað,
er þurfa kann til að framfleyta fjöl-
skyldunni. Efast ég ekkert um, að hann
standi sig; menn heita fjandakomið
ekki í höfuðið á frægustu skáldsagna-
hetju (eða var hann kannske einhvern
tíma til?) íslands fyrir ekki neitt. —
Og fái hann ekki vinnu við hljóðfæra-
leik, þá vita Kanadamenn ekki hvers þeir
fara á mis við, nema að harmonikuleik-
ur sé þá bara aðal atvinnuvegur lands-
manna?
Grettir gat þess, að hann vonaðist
fastlega til, að hljóðfæral. hér kæmu
sér upp einhverjum samastað, vísi að
félagsheimili eða öðru ámóta. Það væri
ekki vit í að eyða heilu og hálfu dögun-
um inni á sjoppum, lepjandi upphitað
kaffi okurkarla. Mikið rétt. Og eins
sagði hann, hvað það væri orðið áber-
andi að hinir nýju hljóðfæraleikarar,
sem væru að bætast í hópinn stæðu hin-
um eldri mikið að baki. Menn væru
áreiðanlega ekki komnir í hóp hljóðfæra-
leikara , þó þeir ættu trommukjuða eða
harmoniku-með-ótal-skiptingum, — það
væri miklu meira, sem þyrfti til að geta
talist fullgildur hljóðfæraleikari. Vita
hvað á að spila undir hvaða kringum-
stæðum og geta það. Hárrétt.
Að lokum bað hann blaðið að færa
öllum hinum mörgu kunningjum sínum
víða um land sínar beztu kveðjur. Ger-
um við það af heilum hug og óskum
Gretti og fjölskyldu hans góðrar ferðar
og góðs gengis í nýju heimkynnunum,
og viljum minna hann á, að ef eitthvað
bjátar á, þá er alltaf laus staða fyrir
góðan harmonikuleikara heima í kalda
landinu.. S. G.
#a,MaU 5