Musica - 01.07.1948, Blaðsíða 28

BRÉFÁKASSINN
„Nótaríus" skrifar okkur eftirfarandi. •
Eg hefi fylgst af áhuga með innflutningi erlendra
tónlistarmanna til Islands.
Eg verð að viðurkenna, áður en lengra er farið, að
ég er mjög mikið á móti, að erlendum tónlistarmönn-
um sé veitt hér atvinnuleyfi, „nema um sérstaka 'hæfi-
leikamenn sé að ræða“. Þetta á sérstaklega við nti, er
atvinnuleysi er byrjað að gera vart við sig innan
stéttarinnar.
Þessvegna horfir nó einkennilega við frá mínum
bæjardyrum séð, að þrír erlendir tónlistarmenn skuli
nó leika á veitingahósum 'bæjarins.
Tveir þessara manna, 'hafa nó fengið, að því er
ég hefi frétt, takmörkuð atvinnuleyfi, en sá þriðji,
sem er nýkominn hingað þarf ekki að sækja um at-
vinnuleyfi til F.I.H. því að dómsmálaráðherra hefur
veitt honum leyfi beint frá sér, án þess að ráðgast um
það við F.I.H-, sem eitt má veita þannig leyfi.
Ef þetta er rétt, er ekkert efarnál að sjálfur dóms-
málaráðherrann hefur brotið þau lög, sem hann á að
gæta, að séu ekki brotin, og þykir mér það sízt gott
eftirdæmi.
Mér finnst einnig, að ráðherrann ætti sízt af öllu
að gera þetta tilræði við F.I.H., þar sem hann hefur
sjálfur haldið því fram, að Islendingar gœtu sjálfir
séð um dansmúsiþina.
Eg vænti þess, að eitthvað verði gert í þessu máli
og þakka ég hinu ágæta blaði Musica fyrirfram fyrir
birtinguna.
Nótaríus.
Svar: Musica snéri sér til Sþapta Sigþórssonar ritara
F.Í.H. og hann hefur gefið okkur eftirfarandi upp-
lýsingar:
hefur gefið mér gáfurnar, þessvegna hef ég ekki leyfi
til að hvílast".
Að síðustu bugaði þreytan hann. Hann varð geð-
veikur og dó skömmu síðar.
Mjög miklar deilur urðu um kirkjutónlistina meðal
leiðtoga kirkjunnar og hélt meirihlutinn fram, að
fleirröddunin gerði messuorðin óskiljanleg og margir
voru mjög fylgjandi að hætta fleirrödduðum söng
innan kirkjunnar. Þá benti einn leiðtoganna á ungt
tónskáld Pierluigi Palestrina og mælti með því, að
leitað yrði til hans um samningu verka kirkjunni til
handa.
Palestrina er fæddur árið 1526 í bænum Palestrina
(Præneste) skammt frá Róm, Ungur hóf hann söng-
nám og var um tíma nemandi franska tónskáldsins
Goudimel.
Árið 1551 var hann skipaður hljómsveitarstjóri við
Péturskirkjuna í Róm og jafnframt söngkennari
drengjakórs kirkjunnar. Skömmu síðar varð hann
pávalegur söngvari, en varð að hætta, vegna þess að
hann var giftur, en pávalegir söngvarar urðu að lifa
einlífi.
En brátt var hann skipaður hljómsveitarstjóri við
Lateran kirkjuna í Róm og gat nó verið öruggur um
framtíð sína.
I verkum Palestrina nær fleirröddunin ró og jafn-
vægi, sem áður hafði vantað. Hann heldur stundum
kerfinu „nóta fyrir nótu“ og jafnvægið milli hvíldar
og hreyfingar nær þeirri fullkomnun, sem erfitt verður
að fara fram ór.
Er kirkjuráðið sneri sér til Palestrina samdi hann
ekki eina heldur þrjár messur og tileinkaði hina mestu
þeirra Marcellusi páva, vergerðarmanni sínum og
nefndi messuna „Missa Papae Marcelli". Yfirmenn
kirkjunnar urðu mjög hrifnir af þessum messum og
var Palestrina skipaður hirðtónskáld við hina páva-
legu hirð. Palestrina var mjög athafnamikið tónskáld
og Iiggja eftir hann mikið af kirkjulegum og verald-
legum verkum.
Framhald.
28 MUSICA