Arkir - 01.02.1922, Blaðsíða 10

10
ARKIR
hærri og hærri, og nú var farið að
braka og bresta í honum.
Ennþá einu sinni gat jeg komist á
fætur, og nú stóð jeg upp við skilrúm-
ið, riðandi til og frá. Skipið ruggaði
afarmikið og jeg átti erfitt með að
halda jafnvæginu.
Alt í einu rann jeg til á gólfinu, sem
var löðrandi í olíu. Jeg fjell á grúfu
og lenti með andlitið svo fast á kran-
anum, að hann opnaðist og vatnið
streymdi snarkandi inn í glóandi ket-
ilinn. Mjer sortnaði fyrir augum og
fanst alt hringsnúast, — svo misti jeg
meðvitundina.
pegar jeg raknaði við aftur, sat
stýrimaðurinn yfir mjer og þvoði blóð-
ið af höfðinu á mjer.“-------------------------------
Jensen þagnaði um stund og fleygði
vindilstúfnum út fyrir borðstokkinn.
„En endirinn á sögunni?" spurði
jeg. „Hvernig fór svo? Hver fann
yður?“
„Já, endirinn er fljótsagður. þegar
enginn var til að gæta vjelarinnar,
hefir að öllum líkindum ekki liðið lang-
ur tími þangað til ássveifin hefir hitn-
að. þegar það kemur fyrir, og ekki er
borið á hana, þá fer vjelin að ,skrækja‘,
eins og við köllum það. Stýrimanninn
fór að gruna, að alt mundi ekki með
feldu, þegar hann heyrði vjelina
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllillllllllllllllllllllllllllllilill
Ibúar Indlands eru nin 300 miljónir; yfirráö-
endur þeirra eru aðeins nokkur þúsund Eng-
ingar.
- A Spáni er oftar sólskin en nokkru öðru
landi i Evrópu; að meðaltali er þar sólskin 3000
klukkustundir á ári. A Englandi aftur á móti
er talið að sólin sjáist 1400 kl.stundir aö meðal-
tali árlega.
„skrækja“ svona, og fór og vakti fyrsta
vjelstjóra, sem fór strax niður.
Ilann sagði mjer seinna, að hann
hefði í fyrstu ekki sjeð handa sinna
skil. Svo datt hann um „svarta Jack“;
strax á eftir fann hann mig, og kall-
aði þá á mannhjálp.
Næstu átta daga lá jeg með óráði
og hitasótt og þvaðraði óaflátanlega
um vatnskrana, ketilsprengingar,
„svarta Jack“ og visky. — það var
ekki fyr en löngu seinna, að jeg gat
sagt þeim frá, hvað fyrir hafði kom-
ið og í hvaða hættu við höfðum verið.
„Svarti Jack“ var settur í járn og
síðan sendur heim aftur, þar sem
hann að öllum líkindum situr enn í
fangelsi. þegar við komum til Kaup-
mannahafnar, var jeg fluttur á sjúkra-
hús, og þar var jeg undir læknishendi
í tvo mánuði. Höggið, sem jeg fjekk
um leið og jeg datt á vatnskrannann,
hafði skemt í mjer augun, og læknun-
um hepnaðist ekki heldur að bjarga
sjóninni á hægra auganu“.
„En hvernig var það með hinn kynd-
arann ?“ spurði jeg. „Hvernig fór fyrir
honum ?“
„Hann fundu þeir steindauðan inni
við eldstórnar. „Svarti Jack“ hafði
molað á honum hauskúpuna með kola-
hamrinum.
— Nál Kleópötni, miimisvarði sá sem nú stend-
ur i London og oft liefir verið getið, er höggv-
inn úr hfeilum stoini. Hann er 70 ensk fet á
hæð og vegur 186 tonn.
— Potosi-silfurnámurnar i Boliviu hafa vej’ið
starfræktar siðan 1545 og taliö að úrþeiinhafi
verið unnið sill'ur er svarar til ellefu miljörð-
um króna.