Morgunblaðið - 30.07.2009, Blaðsíða 26

26 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 2009
✝ Sigurður Eiríks-son fæddist í
Fossvogi í Reykjavík
10. nóvember 1948.
Hann lést á krabba-
meinsdeild Landspít-
alans við Hringbraut
sunnudaginn 19. júlí
síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Eiríkur Gríms-
son húsasmiður, f. í
Skálholti í Bisk-
upstungum 14.4.
1892, d. 26.10. 1980,
og Bergþóra Run-
ólfsdóttir húsfreyja, f. í Snjall-
steinshöfðahjáleigu, Landsveit,
Rangarvallasýslu, 17.12. 1909, d.
3.5. 1994. Sigurður var einn sjö
systkina, hin eru Sjöfn, f. 17.10.
1936, Guðrún, f. 3.8. 1940, d. 16.6.
1943, Hafrún, f. 29.9. 1944, d. 19.6.
2004, Aldís, f. 10.7. 1947, d. 12.8.
1990, Guðmundur, f. 10.1. 1950,
kona hans er Aldís Sigurðardóttir,
f. 5.8. 1949, og Kormákur f. 24.8.
1954. Sigurður kvæntist 10. nóv.
1979 Hólmfríði Davíðsdóttur
skrifstofukonu, f. 5.7. 1952, d.
18.3. 2008, þau slitu samvistum.
Fyrir átti Sigurður soninn Þor-
stein Sigurðsson, f.
2.9. 1973, kerfisfræð-
ing, móðir hans er
Arnbjörg Andr-
ésdóttir, f. 30.1.
1950. Sonur Hólm-
fríðar og Sigurðar er
Ásgeir Sigurðsson
málari, f. 20.5. 1981,
unnusta Arndís
Kristjánsdóttir hár-
snyrtir, f. 31.5. 1984;
sonur Hólmfríðar og
uppeldissonur Sig-
urðar er Davíð Guð-
mundsson rafvirki, f.
12.5. 1973, kvæntur Hulddísi Guð-
brandsdóttir hársnyrtimeistara, f.
10.10. 1974. börn þeirra eru Kol-
brún Marín Wolfram, f. 6.3. 1998,
og Róbert Dagur Davíðsson, f.
9.11. 2005.
Sigurður vann sem húsasmíða-
meistari og var hann sjálfstætt
starfandi mestan hluta ævinnar,
hann gegndi meðal annars trún-
aðarstörfum fyrir SÍBS og Samtök
gegn asma og ofnæmi.
Útför Sigurðar fer fram frá
Digraneskirkju í Kópavogi í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku Siggi minn, það er mér sárt
og erfitt að þurfa að kveðja þig svo
fljótt. Þú barðist við illvígan sjúkdóm
sem var kominn á lokastig þegar
hann uppgötvaðist, aðeins þrem vik-
um seinna kvaddir þú okkur. Þú
leiðst miklar kvalir án þess að kvarta
einu sinni. Þú sem hugsaðir alltaf svo
vel um heilsuna jafnt líkamlega sem
andlega.
Þú gekkst mér í föðurstað þegar
ég var aðeins fjögurra ára og varst
mér alla tíð yndislegur uppeldisfaðir.
Alltaf varst þú tilbúinn að hlusta
þegar ég leitaði til þín og vildir aldrei
ýta mér út í nokkurn hlut, heldur
vildir þú að ég tæki sjálfstæðar
ákvarðanir og gerði það sem mig
virkilega langaði til.
Þú varst okkur Hulddísi alltaf svo
þakklátur þegar við buðum þér heim
og börnunum varstu svo virkilega
góður, enda auðséð hvað þú hafðir
gaman af þeim. Þú varst aldrei mjög
upptekinn af sjálfum þér heldur lifð-
ir fyrir okkur strákana þína og fylgd-
ist alltaf vel með okkur og ég veit að
þú munt halda því áfram.
Ég á margar yndislegar minning-
ar með þér, mömmu og Ásgeiri bróð-
ur, svo sem úr Hollandsferðinni okk-
ar og úr Kerlingafjöllum og öllum
útilegunum saman.
Við áttum yndisleg jól saman um
síðustu jól á heimili okkar Hulddísar
þar sem þú afþakkaðir allar gjafir og
sagðir að besta jólagjöfin sem þú
gætir hugsað þér væri að fá að vera
með börnum og okkur enda auðséð
hvað þér þótti gaman að fylgjast með
börnunum njóta jólanna.
Þú komst til okkar Hulddísar og
barnanna aðeins viku áður en þú
kvaddir, þá orðinn mjög veikur,
faðmaðir og kysstir og brostir til
okkar. Þú hristir alltaf höfuðið þegar
ég spurði þig hvort þú fyndir til,
enda varst þú aldrei mikið fyrir að
láta aðra hafa áhyggjur af þér.
Elsku Siggi, ég vil þakka þér fyrir
allt það sem þú gafst mér og kenndir
í lífinu og verð duglegur að segja
börnunum mínum Kolbrúnu Marín
og Róbert Degi frá þér alla tíð.
Þinn sonur,
Davíð.
Siggi var einstakur maður og er
ég mjög þakklát fyrir að hafa fengið
að kynnast honum og að hann hafi
verið hluti af lífi okkar, en sá tími
hefði þó mátt vera miklu lengri, en
Siggi greindist með krabbamein og
rétt þremur vikum seinna hafði sjúk-
dómurinn sigrað og við sitjum eftir
og áttum okkur ekki alveg á þessu en
eflaust er til skýring á þessu. Siggi
hefði eflaust viljað hafa þetta svona
fyrst þetta þurfti að gerast.
Það er mjög stutt síðan Siggi var í
vöfflukaffi hjá okkur hress og kátur.
Sigga þótti greinilega mjög vænt um
strákana sína þrjá og hafði hann allt-
af tíma fyrir þá og sagði þeim mörg
heilræðin sem þeir munu eflaust
nýta vel. Siggi var mjög ánægður
með okkur fjöldskylduna og sagði
okkur að njóta allra stunda því það
væri ekki sjálfgefið að vera saman en
mjög dýrmætt. Sigga þótti mjög
vænt um afabörnin sín og ég sá hvað
hann var ánægður að vera hjá okkur
um síðustu jól og fannst honum gam-
an að fylgjast með krökkunum í
spenningnum og rifjaði hann upp
tímann þegar strákarnir hans voru í
þessum sporum; hann var svo þakk-
látur að vera hjá okkur á jólunum að
hann sagði þetta vera mestu gjöf
sem hann gæti fengið.
Það var gaman og gott að tala við
Sigga og ég hreifst af því hvað hon-
um var alltaf umhugað um alla aðra
en var ekki að eyða miklum tíma í að
tala um sjálfan sig, en Siggi hugsaði
alltaf vel um sig og oft voru miklar
pælingar í gangi hjá honum.
Það verður frekar tómlegt í kring-
um okkur en við vitum að hann er hjá
okkur og leiðir okkur á rétta braut.
Hann er laus úr erfiðum sjúkdómi og
kominn á góðan stað þar sem góðir
taka á móti honum. Ég bið góðan
Guð að gefa okkur öllum styrk á
þessum erfiða tíma. Elsku Davíð,
Ásgeir og Steini, missir ykkar er
mikill en pabbi ykkar fylgist með
ykkur og nú er mikilvægt að þið
standið saman og við munum öll gera
okkar besta til að hlúa hvert að öðru.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín tengdadóttir,
Hulddís.
Elsku afi, þú varst alltaf svo góður
við okkur systkinin. Og það var mjög
gaman að hafa þig hjá okkur á jól-
unum. Við söknum þín mikið en núna
ertu hjá englunum og Fríðu ömmu
og fylgist með okkur. Þar var svo
gaman að vera með þér og eftir að ég
frétti að þú værir á spítala var ég svo
leið en núna er þér ekki lengur illt og
ert að passa okkur. Þú varst mjög
góður og skemmtilegur afi.
Við ætluðum ekki að geta kvatt
þig, við elskum þig og söknum þín.
Við vissum strax þegar við hittum
þig að þú værir einstakur afi. Ég
vona að guð passi þig. Þú verður að
passa okkur en þú ert besti afi sem
nokkur krakki getur hugsað sér. Þín
afabörn
Kolbrún Marín
og Róbert Dagur
Við viljum minnast Sigga vinar
okkar með nokkrum orðum. Hann
var ætíð sem einn úr fjölskyldunni,
alltaf með okkur þegar eitthvað var
um að vera, svo sem afmæli, ferm-
ingar og þess háttar. Mörg undan-
farin ár dvaldi hann hjá okkur um
jólin og einnig eftir að við fluttum til
Svíþjóðar fyrir nokkrum árum.
Hann heimsótti okkur oft hingað til
Svíþjóðar og var hér síðast í mars.
Ekki hvarflaði að neinu okkar að það
væri í síðasta sinn sem við sæjum
hann þegar hann fór héðan, enda
ætlaði hann að koma fljótlega aftur.
Það voru nokkur smíðaverk sem
hann var ákveðinn í að vinna næst
þegar hann kæmi, en margt fer
öðruvísi en ætlað er.
Margs er að minnast og margt
hefur verið brallað í gegnum tíðina.
Oft fórum við saman í utanlandsferð-
ir og var þá ávallt mjög gaman. Það
er af mörgu að taka og til dæmis vilj-
um við minnast þegar við vorum
saman í Stokkhólmi fyrir allmörgum
árum. Þá borðuðum við á einum af
fínni stöðum borgarinnar. Reglulega
hefur það verið rifjað upp hve mikið
var hlegið það kvöld, svo mikið að
þjónunum var hætt að standa á
sama. Einnig minnumst við
skemmtilegs dags sem við áttum
saman í Tívolí í Kaupmannahöfn fyr-
ir nokkrum árum en Danmerkur-
ferðirnar voru margar.
Siggi var ávallt tilbúinn að rétta
hjálparhönd ef smíða þurfti eitthvað
eða laga. Siggi starfaði mikið að fé-
lagsmálum í Astmafélaginu og SÍBS
og sat í ýmsum nefndum allt til síð-
ustu stundar. Við sátum saman á
mögum SÍBS-þingum og hafði Siggi
ávallt ákveðnar skoðanir á málum
þar sem og annars staðar. Siggi
byggði meðal annars sumarbústað
fyrir SÍBS á Eyri og sá um miklar
viðgerðir og viðhald á sumarbú-
staðnum í Hrafnagjá. Það var mikill
og góður vinahópur sem myndaðist í
kringum félagsstörfin og hefur vin-
skapurinn haldist alla tíð og hefur nú
myndast stórt skarð í hópinn.
Eitt af barnabörnum okkar leit á
Sigga sem auka afa, enda hlakkaði
hún alltaf til þegar von var á honum
heimsókn. Síðast þegar hann var hér
nutu þau þess að fara margar ferðir í
sund saman. Seinni árin eyddi hann
miklum tíma í sundlaugunum en á
árum áður stundaði hann fótbolta.
Siggi átti stórt áhugamál og það
var jóga. Hann þreyttist aldrei á að
rökræða um jóga, lífið og tilveruna
og oft spunnust líflegar umræður út
frá því. Hans viðkvæði var ávallt að
við hittumst öll aftur á næsta tilveru-
stigi og vitum við að hann tekur vel á
móti okkur þegar þar að kemur.
Við geymum minninguna um góð-
an vin sem fór allt of fljótt.
Við vottum strákunum hans Sigga
og fjölskyldunni allri okkar dýpstu
samúð.
Guðrún og Hannes Kolbeins,
Kristíne, Jóhanna Rósa
og fjölskyldur í Svíþjóð.
Sigurður
Eiríksson
✝ Magnús V. Frið-riksson fæddist á
Patreksfirði 27. nóv-
ember 1939. Hann
lést á gjörgæsludeild
Landspítala – há-
skólasjúkrahúss í
Fossvogi 22. júlí sl.
Foreldrar hans
voru hjónin Friðrik
Magnússon verk-
stjóri, f. 14.4. 1905, d.
22.8. 1984, og Jó-
hanna Kristjánsdóttir
húsmóðir, f. 5.10.
1909, d. 14.7. 1985.
Systkini Magnúsar eru Sigríður,
f. 13.10. 1942, og Gunnar, f. 29.8.
1945,
Magnús kvæntist 31.12. 1961
Kristjönu P. Ágústsdóttur, f. 27.3.
1938, d. 28.1. 1994. Foreldrar henn-
ar voru Ágúst H. Pétursson, f. 14.9.
1916, d. 1.3. 1996, og Helga Jóhann-
esdóttir, f. 20.10. 1915, d. 16.10.
1941. Magnús og Kristjana eign-
uðust 3 börn a) Friðrik, bak-
arameistari búsettur á Akureyri,
kvæntur Birnu Svan-
björgu Ingólfsdóttur,
sjúkraliða frá Dalvík,
börn þeirra eru þrjú:
Magnús Örn, Dagný
Jóhanna og Erla Rán.
Dóttir Magnúsar Arn-
ar er Emilía Þórunn.
b) Helgi, kerfisfræð-
ingur búsettur í
Kópavogi, kvæntur
Þóru Björgu Guðjóns-
dóttur félagsráðgjafa
frá Flateyri og saman
eiga þau eina dóttur,
Sólrúnu Ósk, fyrir
átti Helgi tvö börn með Hönnu Mar-
inósdóttur, þau Friðrik Má og Lilju
Hrönn en fyrir átti Þóra tvær dæt-
ur, þær Jóhönnu Rut og Andreu
Rán Hauksdætur. c) Ingveldur
Hera, búsett í Bolungarvík í sam-
búð með Agnari Ásbirni Guð-
mundssyni frá Ísafirði..
Útför Magnúsar fer fram frá Pat-
reksfjarðarkirkju í dag, fimmtu-
daginn 30. júlí, kl. 14.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku afi.
Faðir lífsins, faðir minn,
fel ég þér minn anda í hendur.
Foldin geymi fjötur sinn.
Faðir lífsins, Drottinn minn,
hjálpi mér í himin þinn
helgur máttur, veikum sendur.
Faðir lífsins, faðir minn,
fel ég þér minn anda í hendur.
(Sigurður Jónsson.)
Þá er komið að leiðarlokum,
elsku afi minn, og eitt er víst að ég
kem til með að sakna þín allt þang-
að til við hittumst næst. En í þeirri
ágætu trú stend ég þó, að þegar við
hittumst á ný, þá verðir þú búinn
að velja úr öll bestu veiðivötnin þar
efra og alla bestu staðina.
Ég vil þakka þér fyrir allar þær
yndislegu stundir sem við áttum
saman í gegnum árin, þó sérstak-
lega sumrin sem við áttum saman á
Hólunum heima á Patró og líka
þessar í seinni tíð þar sem þú sýnd-
ir þig og sannaðir í hlutverki lang-
afa með Emilíu Þórunni. Þessar
minningar eru mér ómetanlegar á
þessum erfiðu tímum, og eiga þær
eflaust eftir að hlýja mér um
hjartaræturnar um ókomin ár.
Þetta gerðist allt svo hratt, fyrst
hringing frá mömmu á sunnudeg-
inum og svo ertu farinn á miðviku-
deginum. En ég stend nú samt í
þeirri trú að þú hafir verið ham-
ingjusamur og sáttur við Guð og
menn þegar þú fórst. Ég er samt
svo þakklátur fyrir að hafa fengið
að vera hjá þér þessa síðustu daga
og fylgja þér þennan síðasta spöl á
þessari jörð og eftir lifir minning
um yndislegan mann sem mér var
afar kær.Ég vona að þér líði vel
þar sem þú ert, elsku kall, og ef þú
ert hjá ömmu þá bið ég að heilsa.
Þú kíkir svo bara á mig þegar þú
hefur tíma.
Vertu sæll, elsku afi, og megi
minning þín lifa um ókomna fram-
tíð.
Magnús Örn Friðriksson.
Mér er það bæði ljúft og skylt að
minnast bróður míns Magnúsar
þar eð ég get ekki fylgt honum síð-
asta spölinn. Bróðir minn var á
margan hátt sérstakur persónu-
leiki, fylginn sér og sínum skoð-
unum, en alls ekki allra, heiðarleg-
ur, trúr og sannur vinur vina sinna,
sem öllum vildi vel. Stundum hnaut
hann um eigin þvermóðsku og
bresti, en stóð ávallt upp aftur
reynslunni ríkari.
Hann fór ekki varhluta af erf-
iðleikum þessa lífs, frekar en svo
margir aðrir. Það er erfitt fyrir
ungan mann að missa annað augað,
en aldrei heyrði ég hann kvarta,
hvorki yfir því né öðrum áföllum
sem hann varð fyrir í lífinu. Ungur
að árum kvæntist hann Kristjönu
Ágústsdóttur og varð þeim þriggja
barna auðið, sem öll eru mikið
sómafólk og vel af Guði gert.
Fyrir 15 árum missti Magnús
konuna sína og reyndist það honum
afar erfitt, synir þeirra voru þá
fluttir að heiman, en dóttirin Ingv-
eldur Hera var enn í föðurhúsum
og reyndist föður sínum þá sem
endranær mikil stoð og stytta. Eft-
ir lát Kristjönu héldu feðginin sam-
an heimili uns Magnús flutti til Ak-
ureyrar fyrir þremur árum af
heilsufarsástæðum. Þar bjó hann á
heimili sonar síns og tengdadóttur
við mikla ástúð og umhyggju
þeirra hjóna og barna þeirra. Sl. 3
mánuði dvaldi Magnús á Kjarna-
lundi við Akureyri og undi þar hag
sínum mjög vel. Magnús var mjög
góður smiður, meistari í sinni iðn
og eftirsóttur í vinnu, enda sannur
fagmaður á sínu sviði.
Hin síðari ár átti Magnús við erf-
ið veikindi að etja sem gerðu það
að verkum að hann gat ekki stund-
að smíðar lengur, en fékk þá léttari
vinnu sem hann var ánægður með.
Um þetta leyti fór hann að dunda
sér við að smíða módel af flug-
vélum og skipum, sem eru þvílík
völundarsmíð að vart er hægt að
gera betur. Magnús hafði mikinn
áhuga á veiðimennsku og útivist og
stundaði þessi áhugamál eins lengi
og heilsan leyfði.
Í dag kveð ég minn kæra bróður
með sorg í hjarta en líka þakklæti
fyrir árin sem við áttum saman. Ég
bið honum Guðs blessunar og góðr-
ar heimkomu „því þar bíða vinir í
varpa, sem von er á gesti“. Inni-
legar samúðarkveðjur til barna
hans og fjölskyldna þeirra frá okk-
ur öllum sem stóðu honum nær.
Megi minning hans lifa í hjörtum
okkar allra um ókomin ár.
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir.)
Hvíl í friði.
Sigríður Friðriksdóttir.
Það varð okkur mikið áfall þegar
Magnús veiktist skyndilega á
heimili okkar og var í kjölfarið
sendur suður með þyrlu þar sem
hann lést nokkru síðar.
Við yljum okkur við minningarn-
ar frá síðasta kvöldinu þar sem
Patreksfjörðurinn skartaði sínu
fegursta og að nú er Maggi kominn
til hennar Diddu sinnar, sáttur við
allt og alla.
Svefninn langi laðar til sín lokakafla
æviskeiðs
hinsta andardráttinn.
Andinn yfirgefur húsið, hefur sig til
himna,
við hliðið bíður Drottinn.
Það er sumt sem maður saknar, vöku
megin við,
leggst útaf, á mér slökknar, svíf um
önnur svið.
Í svefnrofunum finn ég, sofa lengur
vil,
þegar svefninn verður eilífur, finn ég
aldrei aftur til.
(Björn Jörundur og Daníel Ágúst.)
Vottum ástvinum öllum okkar
dýpstu samúð.
Allar stundir okkar hér
er mér ljúft að muna.
Fyllstu þakkir flyt ég þér
fyrir samveruna.
(Har. S. Mag.)
Guðný og Sævar.
Magnús V.
Friðriksson