Organistablaðið - 01.07.1977, Blaðsíða 17

Hér er því sem næst að tala um artikulasjon af tveim og tveim
nótum, því að hand/fingraflutningurinn leiðir til áherslu þannig:
Yfirlit yfir nótnagildi sem má inegalisera í einstökum taktteg-
undum:
Ósamsettar takttegundir, tvö slög í takti:
2 og C Flestir tónfræðingar ráðleggja að 8. partar inegaliserist.
Þegar 16. partar koma fyrir (en þá er jafnan um hægt
tempó að ræða), er hægt að inegalisera þá.
2/4 Aðalregla: 16. partar inegal.
2/8 Sjaldgæfur takt, ekki inegaliserað eða 16. partar inegal.
Ósamsettar takttegundir, þrjú slög í takti:
3/2 Aðalregla: Minnstu nótnagildi inegal. Sé fjórði partur
minnsta nótnagildi bendir það á hratt tempó, 16. partar
t. d. — sem minnsta nótnagildi, þýðir hægt tempó.
3 8. partar inegal.
3/4 ítölsk tónskáld notuðu 3/4 en frönsk táknuðu algengan
þrískiptan takt venjulega með 3. Sé taktinn í laginu tákn-
aður með 3/4 getur það þýtt að tónskáldið vilji að átt-
undupartar séu ekki inegal. í ítalskri tónlist er nefnilega
ekki inegaliserað! En tónskáldin nota 3/4 og 3 jöfnum
höndum. Þess vegna verður að taka ákvörðun um hvert
lag fyrir sig. 3/4 geta líka táknað hægara tempó en 3.
Þegar svo stendur á geta menn spilað 16. partana inegal
ef þeir fyrirfinnast.
3/8 Aðalreglan er 16. partarnir inegal. Eins og í 2/8 geta
menn líka spilað egalt.
Ósamsettar takttegundir, fjögur slög í takti:
CE C getur verið með fjórum slögum í takti. 16. partarnir
spilaðir inegalt. En margir tónlistarfræðingar mæla ekki
ORGANISTABLAÐIÐ 17