Ísfirðingur - 08.10.1977, Blaðsíða 2

ÍSFIRÐINGUR
2
Utgefandi:
Kiördœmissamb. Framsóknarmanna í Vestfjarðakjördœmi.
Ritstjórar:
Halldór Knstjánsson og jón A. Jóhannsson, áb.
Afgreiðslumaður:
Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, sími 3332.
Verð árgangsins kr. 600.
Við erum stoltir
af flokknum
Um þetta leyti fyrir einu ári reyndi stjórnarandstaðan á Isiandi
að æsa upp menn vegna landhelgissamningsins í Oslo. Haldinn
var æsingafundur á Lækjartorgi þar sem Börn Jónsson fullyrti,
að nú hefði engan samning þurft, þar sem hafréttarráðstefna
Sameinuðu þjóðanna dæmdi okkur full ráð yfir 200 mílum strax í
oktober 1976. Fleiri höfðu uppi ámóta fleipur og fjarstæður. Blað
Kjartans Ólafssonar hélt því blákalt og blygðunarlaust fram, að
samnigurinn fæli það í sér að Efnahagsbandalagið héldi veiðum
áfram þegar Bretar hættu þeim að nafni til.
Menn verða því að álíta að ekki hefði verið samið ef stjórnar-
andstaðan hefði mátt ráða. Og hvað hefði þá orðið?
Hvað hefði þá gerst f þorskastríðinu? Og hvernig stæði það
nú?
Það verða menn að hugleiða en auðvitað getur enginn sannað
neitt. Hltt vitum við nú, að það hefði verið slys að hafna þessum
samningi. Og það er rétt að muna og vita hverjir vildu það slys.
En þó að þetta værl góður samningur ber okkur að muna að
það var hægt að semja öðruvísi. Það hefur áður verið samið um
landhelgismál. Og það komu fram tillögur um þennan samning
öðruvísi. Þó að sjálfsagt sé að semja þegar góður kostur býðst er
fráleitt að semja um hvað sem er. Samningur „Viðreisnarstjórnar-
lnnar“ frá 1961 nægirtil að minna á slíkt.
Það var eðlllegt að kjördæmisþing Framsóknarmanna á Vest-
fjörðum minntist sigurs fslendinga í landhelgismállnu fyrst í
stjórnmalaályktun sinni. Hans verður getið í sögu þjóðarinnar
löngu eftir að flest það sem nú er mest karpað um er gleymt og
grafið. Og það er stolt og gleði Framsóknarmanna að flokkur
þeirra hafði jafnan forustu og brást aldrei í landhelgismálinu. Þvf
erum við stoltir af flokknum. Og það verður íslensk þjóð einhuga
á komandi öldum.
Framsóknarflokkurinn stóð að útfærslunni 1958. Sjálfstæðis-
flokkurinn treysti sér ekki til að mæla með henni.
Utfærslan 1958 var pólitískt afrek sem lengi mun halda nafni
Hermanns Jónassonar á lofti, því að samstarfsflokkar hans áttu
raunar ekki samleið í málinu.
Framsóknarflokkurinn sameinaði stjórnarandstöðu „Viðreisn-
aráranna" um stefnu í landhelgismálinu fyrir kosningarnar 1971
og samkvæmt því var fært út í 50 milur. Samstaðan fyrir
kosnlngarnar var gerð í andstöðu við stjórnarflokkana, sem
jafnvel kölluðu það siðleysi að ætla sér að færa út úr 12 mílum
fyrr en sú hafréttarráðstefna, sem enn er ólokið, hefði sagt sitt
sfðasta orð.
Enn er óhætt að segja að Framsóknarflokkurinn á sinn þátt í
siðustu baráttunni sem leiddi til lokasigurs. Þó að sagnfræðingar
kommúnista hafi komið því í fræðibók, að klippurnar góðu hafi
verið notaðar fyrst að boði Lúðviks Jósefssonar, er það hugarb urð
ur þvi að Lúðvík hafðl aldrei vald til að bjóða það. Þessarar
sagnfræði er getið hér sem dæmi um það hvernig trú og áróður
getur blindað, jafnvel sagnfræðinga, og skal þó ekki gert lítið úr
áhuga Lúðvíks í landhelgismállnu. Og Framsóknarflokkurinn á
vissulega sinn góða hlut í lokasamningnum þar sem Bretar
viðurkenndu fullan rétt (slands og hétu að hætta veiðum, svo sem
þeir gerðu.
En það hefur lengi verið sagt að meiri vandi væri að gæta
fengins fjár en afla þess. Þess eru mörg dæmi á íslandi. Það
skyldu menn líka hafa i huga f sambandi við landhelgina og
fiskimiðin.
Þetta var kjördæmisþinginu Ijóst og því hvatti það til aðgæsiu
og varúðar við nýtingu miðanna.
Það var gott klakár hjá þorskinum f fyrra, en þetta ár virðist
hafa verið slæmt. Það gengur á ýmsu í þeim efnum og ræður
enginn vlð. Nú er það örlagaspurnlngin mikla hvort veiðitækni og
veiðigleði verði stlllt svo í hóf að hinir ungu árgangar nái að auka
kyn sitt og margfaldast.
í þeim efnum þurfum við líka að gæta hófs.
H. Kr.
Frálæknafélagi Vestfjarða
Sem kunnu^t er, hefur
gengið illa að fa lækna til
starfa á Þingeyri og Flat-
eyri. Héruðunum hafa löng-
um sinnt læknastúdentar,
sem dvalið hafa mjög stutt
og oft hefur læknir eða stúd-
ent aðeins dvalið í öðru hé-
raðinu og orðið að sinna
hinu. Hins vegar hefur
gengið vel að manna þau
héruð á Vestfjörðum þar
sem 2 eða fieiri læknar
starfa t.d. á Patreksfirði og
ísafirði.
Af þessu tilefni samþykkti
aðalfundur Læknafélags
Vestfjarða einróma eftirfar-
andi ályktun á aðalfundi
sínum sem haldinn var í
Flókalundi 26. ágúst 1977:
„Aðalfundur Læknafélags
Vestfjarða telur mjög nauð-
synlegt að sameina læknis-
héruðin á Flateyri og Þing-
eyri, þannig að 2 læknar
verði á öðrum staðnum og
þjóni þaðan báðum héruð-
um. Með því yrði miklu
auðveldara að fá lækna til
fastra starfa á þessa staði
eins og raunin hefur orðið á
Patreksfirði og ' víðar.
Samhliða sameiningu þess-
ara héraða yrði að bæta
samgöngur verulega".
f.h. Læknafélags Vestfjarða
Magnús R. Jónasson.
Dánar- Vetraráætlun
dægur Flugleiða
Jón Grímsson, Aðalstræti
20 ísafirði, lést í Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Isafirði 25.
september s.l. Jarðarför
hans var gerð frá ísafjarðar-
kirkju 4. þ.m. Hann var
meðal elstu borgara ísa-
fjarðar, fæddur 18. desemb-
er 1887 og var því nær ní-
ræður þegar hann lést.
Jón Grímsson var gáfaður
maður, fróður og minnugur
og þá ekki hvað síst um sögu
ísafjarðarkaupstaðar. Hann
var skemmtilegur í viðræðu
og gæddur ágætum frásagn-
arhæfileika. Aratugum sam-
an vann Jón að málflutn-
ingi, endurskoðun og fast-
eignarsölu hér i bænum og
fórust honum þau störf vel.
Eiginkona Jóns var Ása
Finnsdóttir, mæt kona og
vel gefin, en hún lést fyrir
nokkrum árum, eftir 57 ára
hjónaband þeirra. Þau eign-
uðust 7 börn og eru 6 þeirra
á lífi.
JÁ.J.
Þann 1. okt. s.l. gekk vetr-
aráætlun innanlandsflugs
Flugleiða í gildi. Við það
breyttust áætlanir Flugfé-
lags íslands á innanlands
leiðum. Ferðum fækkar frá
því sem var í sumar og
brottfarar- og komutímar
breytast að nokkru. Enfrem-
ur gengu þá í gildi vetrará-
ætlanir Flugfélags Norður-
lands, sem flýgur frá Akur-
eyri til staða á vestur, norð-
ur og austurlandi í
framhaldi af fiugi Flugfé-
lags íslands.
I aðalatriðum er vetrará-
ætlun innanlandsfiugs Flug-
félags Islands til Vestfjarða
sem hér segir: Til ísafjarðar
verða flognar tvær ferðir á
Auglýsingasíminn
er
3104
Áfengis
vandamálin
Umsögn dr. Nils Retterstöl
prófessors um áfengi:
Dagleg notkun áfengis er
hættuleg, miklu hættulegri
en notkun í miklum mæli
sjaldan - að slepptu því
tjóni er menn geta valdið
þriðjudögum og föstudög-
um og á fimmtudögum í
desember, og ein ferð aðra
daga. Til Patreksfjarðar
verður flogið á mánudög-
um, miðvikudögum, föstu-
dögum og að auki á
fimmtudögum í desember.
Til Þingeyrar verður flogið
á mánudögum og fimmtu-
dögum.
Sem fyrr segir heldur
Flugfélag Norðurlands uppi
áætlunarflugi frá Akureyri
og eru ferðir til margra
staða í beinu framhaldi af
komu flugvéla frá Reykja-
vík, þar á meðal til Isafjarð-
ar. Ferðatíðni eru tvær til
fimm ferðir á viku.
sjálfúm sér og öðrum ölvað-
ir.
Notkun víns eða áfengs
öls með mat dag hvern er
ekki merki þess að staðið sé
þrepi ofar heldur hins að
staðið sé á veikri rim: Tekin
er áhætta þess að neyta á-
fengis um of eða verða
dryldcjusjúklingur.
Ofneysla áfengis er ekki
þjóðareinkenni - enn þá - en
þróunin er varhugaverð,
einkum þar sem æ yngri
hefja neyslu.
Sá sannleikur gildir e.t.v.
ekki hvað síst um drykkju-
sýki að miklu vænlegra er
að koma í veg fyrir sjúkdóm
en lækna.
(Vardevakt, 4. 1977).
Áfengisvarnarráð.