Teningur - 01.05.1988, Blaðsíða 30

Teningur - 01.05.1988, Blaðsíða 30
HELGI ÞORGILS FRIÐJÓNSSON NORÐAN VIÐ LIST: TALAÐ VIÐ NORBERT WEBER Hvers vegna rekur þú gallerí í Þýskalandi sem sýnir mest list frá Noróurlöndunum ? Galleríiö er í Norður Þýskalandi aðeins 70 kílómetra frá dönsku landa- mærunum, svo ein af ástæðunum er að hugsa um listina í nágrenninu. Vegna þess að enginn hugsar um Noðurlandalist hér í Þýskalandi ákvað ég að sjá hvað væri að gerast handan við landamærin. Breytti sú eftirgrennslan einhverju um hugmyndirþínarum listina þar? Það má segja að ég hafi byrjað á núlli. Úr listasögunni þekkti ég Edward Munch og þegar ég bjó í Frankfurt sá ég sýningu með Ernst Josephson og Carl Fredrik Hill. En þetta voru ekki nútímalistamenn. Af nútímalist vissi ég aðeins um Per Kirkeby, þar sem hann hefur mikið unnið í Þýskalandi og meðal annars sýnt hjá Michael Werner og á Documenta. En í sann- leika sagt, þá var ég ekki að leita að Norrænni list, heldur list frá Norður- löndunum. Og var sú list sem þú fannst þar á einhvern hátt frábrugöin list annarra landa? Þegar ég lít til baka og hugsa um hvað geti verið sérstakt við Norðurlandalist þá er erfitt að útskýra það, ef það er þá þess virði. En þar sem þú spyrð, þá held ég að Norðurlandalistin sé að miklu leyti svipuð list annarra vestrænna þjóða. Sérstaklega núna, og skýringin er líklega sú, að þar er lifað samskonar lífi og annars staðar, fólk ekur um á samskonar bílum, sér sömu sjónvarpsþættina, borðar sama mat og svo framvegis: Hver er þá munurinn frá einum landamærum til annarra? Stærsti munurinn er land- fræðileg lega landanna. Það er til dæmis mikill munur á hitastigi í Róm og Norður-Noregi, og það þýðir að gróður og landslag er ööruvísi og oft flýtur þessi litur iandslagsins inn í myndlistina, sérstaklega málverkin. Samt sá ég á sýningu hér (í Reykja- vík) verk landslagsmálara sem gæti veriðfrá hvaða landi sem er, þrátt fyrir sérstöðu íslensks landslags. Ekki er svo mikill munur á málurum sem fást sérstaklega við lit eða sérstaklega við ákveðin efni, róttækir málarar. Þjóðverjinn Gunter Ucker og Banda- ríkjamaðurinn Phil Sens gætu alveg eins verið Norrænir listamenn í þessum samanburði. En í öörum liststefnum kann að gæta meiri mismunar á landfræðilegri stöðu landanna og hugmyndafræðilegri stöðu. í Miöjaröarhafslöndunum er Kaþólskan ríkjandi, en hér er það Lútherstrúin. Ljósið er öðru vísi, Ijós löngu sumardaganna og myrkur vetranna hefur sín áhrif á málverkið og tegund efnis á skúlptúr, þú finnur ekki marmara í landslaginu í norðrinu heldur tré og stein og það er líka hefð fyrir að vinna í þessi efni. Ólík saga landanna kemur einnig inn í mynd- listina, þó ekki hafi allir listamenn áhuga á henni. Danski listamaðurinn Ásgeir Jorn leitar fanga alls staðar og ekki minna til Miðjaröarhafsins, í Kaþólskuna og klassíkina til dæmis. En grundvallarspumingin sem hann fæst við og sem allir listamenn fást við er spurningin um líf og dauða, ást og hatur og trú. Þetta eru þau grund- vallaratriði sem alltaf hafa veriö, og listamenn og aörir hafa þurft að leggja mat sitt á og gefa yfirlýsingar um. En hvaö er allt þetta tal um Norræna list og allar þessar Norrænu sýningar? Ef ég ætti að kryfja þetta til mergjar, hversvegna allt þetta Norðurlandatal, Noröanað, Nordic lights, Sleeping beauty og svo framvegis, þá er þetta - tegund almennra samskipta. Þið í Norðrinu hafið það á tilfinningunni aö þið þurfið að upplýsa um ykkar list vegna þess að þið finniö að það er góð list sem verður til hjá ykkur og aö markaðurinn er stór. Þiöfinniö líka að list ykkar er afskipt, stóru sýningarnar eins og Documenta hafa enga norræna list fyrir utan Per Kirkeby og þið eruð ekki á stóru listmörkuðunum í Köln og New York. Meö þessum Norrænu sýningum er verið að reyna að fá gæðastimpil á listina. Þetta eru mikil örlög, ekki satt? Þetta er sú tilfinning að listinni frá ykkur sé ekki veitt athygli, og ekkert sé upplýst um ' Norræn gæði. Svo eru þessir hlutir pólitískir, það er sérstakt listráöuneyti sem fer með þessi mál, Nordisk kulturrád. Það er hin hliðin á þessum örlagadansi, að það er ekkert mark tekiö á gagnrýninni og bara sagt aö úr því að þeir skilja okkur ekki þá eigum við bara okkar list sjálf. Þannig eru gerð listaverk sem sýnast vera alþjóö- - leg, en veröa bara heimóttarskapur 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Teningur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Teningur
https://timarit.is/publication/820

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.