Birtingur - 01.04.1955, Síða 15

Miho Hanajakví í Okuni
Mynd á bls. 11:
Utamaro: Spegillinn, tréskurðarmynd
Mynd á bls. 12:
Hokusai: Teikning
áhugi á gömlu listinni þó ungu málaramir
máli í Picasso-stíl, ungu skáldin yrki nýtízku-
ljóð og abstrakt á Vesturlandavísu. Sama er
uppi í leikhúsunum. Það er moitié-moitié: til
helminga. Annars vegar gamlar menningar-
erfðir, hinsvegar nútímalist með Evrópu-
sniði. Þessi herra, segir Amada og bendir á
Masao Takeúshi dansmeistara: hann er líka
kennari í Vesturlanda ballett.
Viljið þið að lokum segja eitthvað um komu
ykkar til Islands?
Það er saga frá því að segja: við héldum
fyrst að hér væri eintómur ís og enginn dag-
ur. Það er allt öðruvísi. Okkur hefur verið
tekið mjög hlýlega. Hér finnst okkur búi gáf-
að og Ijóðelskt fólk. Við' höfum farið í leikhús
og heyrt sinfóníuhljómsveitina sem okkur
finnst ekki standa að baki því sem við höf-
um heyrt í stærri borgum.
Hinn broshýri dansmeistari biður sérstak-
lega að túlkaður sé fyrir mér nýr skilningur
hans á nafninu Island: ís, segir liann: það
þýðir amour, það' er ást, þetta er amour-land:
land ástar.
13