Vera - 01.02.1985, Blaðsíða 23

Annasamasta fastanefnd þingsins síðari
helming ársins er tvímælalaust fjárveitinga-
nefnd. Á s.l. sumri ferðaðist nefndin um Norð-
urland vestra og kynnti sér framkvæmdir á veg-
Urn ríkis og sveitarfélaga í kjördæminu. Einnig
var farið um Strandasýslu síðar í sama skyni.
Reynt er að fara um a.m.k. eitt kjördæmi árlega,
enda slíkar ferðir mjög gagnlegar.
I september eyddi fjárveitinganefnd allmörgum dög-
urn í fundahöld með forstöðumönnum Háskólans,
Rannsóknarráðs ríkisins og hinna ýmsu rannsóknar-
stofnana Háskólans til þess aö kynna sér þá starfsemi,
sem er á vegum þeirra.
Fyrstu vikuna í október voru síðan viötöl við fulltrúa
bæjar- og sveitarfélaga víös vegar af landinu, og eftir aö
reglulegt þinghald hófst 10. okt. héldu slíkir fundir
áfram, svo og viötöl viðallaþáaðilaaöra, sem sækjasín
^ál til fjárveitinganefndar, svo sem fulltrúa ríkisstofn-
ana, félaga og félagasamtaka.
I öllu því erindaflóði, sem að fjárveitinganefnd berst,
er hætt við, að ýmsilegt verði útundan, ef ekki er rekið
á eftir og því afar mikilvægt að eiga þar aðgang. Fulltrúi
Kvennalistans í fjárveitinganefnd er Kristín Halldórs-
dóttir. Nefndarmenn eru 10,4sjálfstæðismenn, 2fram-
sóknarmenn og 1 frá hverjum fjögurra þingflokka
stjórnarandstöðunnar. Ríkisstjórnin markar að sjálf-
sö9ðu þá stefnu, sem birtist í fjárlagafrumvarpinu og
ákveður heildarramma, en fjárveitinganefnd skiptir fjár-
magninu niður á verkefni.
Niðurskurður og niðurrif
Enga stefnubreytingu er að finna í þeim fjárlögum,
sem samþykkt voru á síðasta degi þingsins fyrir jóla-
•eyfi. Enga tilburði er þar að sjá til þeirrar uppbyggingar
°g nýsköpunar í atvinnulífinu, sem svo oft hefur verið
r*tt um og enga tilburði til eflingar menntunar og rann-
sóknarstarfsemi, þrátt fyrir fögur orð um nauðsyn þess.
Afram er verulega skorið niður til allra framkvæmda-
liöa, til byggingar skóla, dagvistarheimila, sjúkrahúsa
°g heilsugæslustöðva, flugvalla- og hafnarmanna-
virkja. En auk þess sem sú stefna þrengir að félagslegri
Þjónustu almennt, kemur hún mjög illa niður á atvinnu-
Wi úti á landsbyggðinni. Á sama tíma er miðstýringar-
stofnunum á höfuðborgarsvæðinu leyft aö þenjast út,
Þ e a.s. skrifstofu-, ferða- og risnukostnaður hins opin-
Þera vex langt umfram eðlilegar verðlagshækkanir,
, hieðan framlög ríkisins til uppbyggingar þjónustustofn-
ana við almenning eru skorin niður af fullkominni hörku,
^ninnka í sumum tilvikum í krónutölu, hvað þá að raun-
gildi.
Rétt er að taka fram, að óánægja fulltrúa meirihlut-
ans í fjárveitinganefnd var engu minni en okkar hinna,
i mörgum tilvikum, með þennan harkalega niðurskurð til
bráðnauðsynlegra framkvæmda víðs vegar um landið,
°g vissulega náðist samkomulag um svolitlar hækkanir
hér og þar.
BÚSKAPAR-
BASL
RÍKISINS
„Kvenna- þetta og kvenna- hitt”
Ekki er rúm til að geta um allt, sem vert væri að nefna,
en auk hinna stærri málaflokka á sviði félagslegrar þjón-
ustu, var „kvenna- þetta og kvenna- hitt” náttúrulega
efst á óskalista fulltrúa Kvennalistans, þ.e. Kvennaat-
hvarf, Kvennaráðgjöf, Kvennasögusafn, Félag ein-
stæðra foreldra o.s.frv., og gekk nú misjafnlega að fá
hinum ýmsu liðum gerð verðug skil að okkar mati.
Við afgreiðslu fjárlaga bar Kvennalistinn fram 3 breyt-
ingatillögur, þ.e. rúmlega 40 millj. kr. hækkun til bygg-
ingar dagvistarheimila, svo og hækkun á framlagi til
rekstrar Háskólans og til Námsgagnastofnunar. Stjórn-
arliðið felldi allar þessar tillögur, en um rökstuðning fyrir
þeim vísast til 10. heftis Alþingistíðinda 1984.
Ekki kom til þess, að við gerðum tillögu um aukið
framlag til Lánasjóðs ísl. námsmanna í þetta sinn, en
Kvennalistinn hefur alltaf talað ötullega fyrir málefnum
hans, og svo ánægjulega bar við, að ríkisstjórnin sá að
sér og samþykkti aukið framlag til sjóðsins, sem vænt-
anlega dugir honum á árinu.
Auk þeirra tillagna, sem við stóðum einar að, vorum
við meðflutningsmenn að nokkrum öörum, t.d. um sér-
staka fjárveitingu til aðgerða gegn innflutningi, sölu og
dreifingu fíkniefna, um aukið framlag til Framkvæmda-
sjóðs fatlaðra, til þróunaraðstoðar o.fl.
Allar saman nú!
Ogánægjulegt var, að allarkonurnaráAlþingi, nema
Ragnhildur, því ráðherrar flytja aldrei breytingatillögur
á þann hátt, fluttu sameiginlega tillögu um 1 millj. kr.
framlag til samstarfsnefndar í lok kvennaáratugar SÞ,
sem lesendur vita sjálfsagt allt um og eiga eftir að heyra
mikið frá á árinu. Tillaga okkar kvennanna kom reyndar
aldrei til atkvæða, því fjárveitinganefnd sá sitt óvænna
og samþykkti 500 þús. kr. framlag til þessa liðar, og
ákváðum við að sætta okkur við þá meðferð. Lítið dæmi
um, hverju samtakamáttur kvenna getur komið til leið-
ar!
23