Ljósmæðrablaðið - 15.05.2004, Blaðsíða 10

Borgarholtsbraut 40 (er nú nr. 42).
við fæðingamar, það var bara rugl. Ég
bað þá bara góðfúslega um að þeir færu
fram á skrifstofuna á meðan. Svo komu
þeir bara inn á eftir. Það var eitthvað
tvisvar sem þeir ætluðu að vera við en
það þurfti að draga þá út í yfirliði, það
voru bara vandræði.
Hvernig gekk reksturinn og hvernig
vont launin?
Reksturinn hjá mér, hann stóð og féll
með því að ég hefði nóg að gera. Ég
fékk hjá Tryggingunum, 3.800 krónur á
hverja konu. Þetta bar sig bara vel og ég
borgaði þarna ljósmóður og stúlku á
næturvaktinni eins og taxtinn var þá.
Hann var náttúrlega miklu lægri heldur
hann er í dag.
Og þú hefur alltaf verið á vakt?
Ekki beint, ég var svona á bakvakt ef
það þurfti að kalla í mig. Einhvern veg-
inn fannst mér endilega að ég þyrfti
alltaf að vera til taks. í öðru fannst mér
það ansi bindandi og það var það, en ég
vandist þessu ágætlega.
Tókstu þér einhvern tíma frí?
Já, ég tók heilmikið frí og fór t.d.
með skemmtiferðaskipinu Regínu Maris,
ég held að það hafi farið til tólf landa.
Hefurðu einhverja hugmynd um
hvað þú tókst á móti mörgum börnum
eða hvað þú varst með margar
fœðingar á þessum tíma?
Ég var tvö ár í Noregi og þá gerðum
við ekkert nema að taka á móti svo ég
veit nú ekkert um það, en í Kópavogin-
um, við reiknuðum það út og ég held að
meðaltalið hafi verið 137 konur á ári og
ég var í 12 ár.
Þá fórstu að vinna við hjúkrunar-
störf?
Já, ég vann á Landakoti um tíma og
svo hitti ég yfirhjúkrunarkonuna á elli-
heimilinu Grund úti í búð einhvers
Hlíðan’egur 6.
staðar og hún bað mig endilega að
koma til sín því þau væru í svo miklum
vandræðum og ég fór að vinna þar og
svo fór ég á næturvaktirnar þar en það
var mjög gott að vera út af fyrir sig.
Og þú hefur þá ekkert farið að vinna
við Ijósmœðrastörfm aftur?
Það var ekkert sem heitið gat. Ég var
nú í leiguhúsnæði til að byrja með og ég
tók þær konur sem ég var búin að lofa
og setti upp tvö rúm. Þetta var íbúð á
tveimur hæðum sem ég leigði. Ég hef
að vísu tekið á móti af og til, lengi hjá
konum sem ég þekkti.
Manstu eftir einhverri fœðingarsögU
eða einhverju atviki sem hafði áhrif a
þig á þessum tíma?
Já, ég get sagt ykkur dálítið merki-
lega sögu. Það kom kona til mín úr
Hafnarfirði og hún var búin að liggja á
fæðingardeildinni áður og þangað sagð-
ist hún aldrei lifandi fara en henni
blæddi svo hryllilega að við ætluðurn
henni ekki líf. Við fengum blóð úr
Blóðbankanum og gáfum henni, Inin
braggaðist öll og tók við sér og lifði
þetta hörmungaskeið af. Svo verður
hún ófrísk árið á eftir og ég gaf henni
tíma til að tala við mig þar sem ég
skoða hana og það leit nú allt vel út-
Það var bara ekki að marka því hún átti
vanda til að vera með fasta fylgju og ég
bið hana í guðanna bænum að fara á
fæðingadeildina, hún hljóti að muna
hvernig þetta hafi gengið fyrir sig
10 Ljósmæðrablaðið mai' 2004