Geislinn - 01.01.1929, Blaðsíða 10

Geislinn - 01.01.1929, Blaðsíða 10
10 GEISLINN Salomon konung, okkur sjálfum til gamans, heldur taka Pál til fyrirmynd- ar í óeigingjörnu starfi fyrir aðra, jafnvel þótt því verði samfara hættur á sjó og landi, og því verði samfara næt- urvökur, kuldi klæðleysi, högg og húð- ílettingar. „Leysir þú fjötra rangsleitn- innar, látir rakna bönd oksins, að þú iniðlir hinum hungraða af brauði þinu, hýsir hágstadda, hælislausa menn, ef þú sérð klæðlausan að þú klæðir hann, og firrist eigi þann, sem er þitt hold og l)lóð“. Leitir þú þannig eigi þins eigin, en leggir þig frekar i sölurnar fyrir aðra, þá „skal ljós þitt bruna frarn sem morgunroði, og sár þitt gróa bráð- lega, þá mun réttlæti þitt fara fyrir þér, dýrð Drotlins fylgja á eftir þér .. ef þú réttir hinum hungraða brauð þitt og seður þann, sein hágt á, þá mun Ijós þitt renna upp í myrkrinu og nið- dimman í kring um þig verða sem bjartur dagur. Þá mun Drottinn stöð- ugl leiða þig og seðja þig, þótt þú sért staddur á vatnslausum stöðum og stjrrkja bein þín, og þá munt þú verða scm vökvaður aldingarður og sein uppsprettulind, sem aldrei þrýtur“. (Jes. 58, 6—11.). Þetta fyrirheit nær til allra, sem taka krossinn eins og Meistarinn og ganga braut sjálfsafneitunar og erfiðleika. Þá mun inaður gjöra „stórvirki", því Guð er þá með i verki. Fjöldi fólks setur sér það inark að fullnægja löngunum sinum, eftir því sem það mögulega getur. En þessi dæmi, er við höfum hér tekið, sýna oss, að leiðin til gleði er ekki sú. Páll neitaði sjálfum sér uin alt og helgaði sig al- gjörlega vilja Guðs — og hann fann hina sönnu gleði i þvi. Eigi það að verða hlutskifti vort að finna varanlega lífsgleði, verður maður að taka krossinn og fylgja honum, sem er „vegurinn, sannleikurinn og lifið“. Chr. T. Framh. frá bls. 5. dómar hafa komið fram til þess að fullkomna guðdómlega ráðsályktun. Og i náinni framtíð, þegar síðustu leyndardómarnir hafa verið fundnir, þegar heimurinn með fjarsjón og loft- sjón hefir tæki til þess að vera samtaka, og búið er að prédika fagnaðarerindið fyrir guðlega forsjón og aðstoð „hverri þjóð, tungu og lýð“, þá „skal endirinn koma“. Opinb. 14, 6. Matt. 24, 14. Þá, „daginn eftir daginn á morgun“, cr heimurinn hel'ir eyðilagt sjálfan sig með hinum geysilegu öflum, sem hon- uin var gefin, inun hin síðasta orusta og ringulreið meðal þjóðanna verða stöðvuð með því að Drottinn vor Jes- ús Iíristur keinur alt i eiuu í skýjum himins með miklum krafti og dýrð. Þetta hefir vcrið von Guðs barna sið- an Job sagði: „Eg veit að lausnari minn lifir“, og síðan Páll sagði: „Drott- inn sjálfur mun stíga ofan af himni með kalli, með liöfuðengilsraust og básiinu Guðs“. Það hlýtur ennþá að vera von Guðs barna. Þetta er sú eina lausn á hinum miklu spurningum scm fvrir heiminum blasa i dag, hin cina réttmæta von sem skapar traust og bjartsýni. Það mun ekki ske í dag, ekki á morgun, en horfum allir lil „dagsins eftir daginn á morgun“ og munum eftir ráði Meistara vors um að vaka og biðja, svo að hann komi ekki að oss óvörum og finni oss sofandi.

x

Geislinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Geislinn
https://timarit.is/publication/870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.