Freyr - 01.04.2001, Blaðsíða 14

Þórhildur Jónsdóttir, Ketilstöðum, og Sigríður Jónsdóttir, Gýgjarhólskoti.
með komið í góðan farveg. Sam-
keppnisstofnun hefur komið mikið
við sögu málum sem snúa að sölu
garðyrkjuafurða og haft í frammi
miklar athugasemdir við samruna-
ferli afurðastöðvanna. Stofnunin
lítur á garðyrkjubændur sem aðila á
sama sölustigi og þar með sé þeim
óheimilt að hafa á milli sín samráð.
Þeir hafa hins vegar engar athuga-
semdir gert við það að Baugur og
Kaupás séu kaupendur af 90% af
öllum landbúnaðarafurðum bænda.
Að síðustu fjallaði hann um félags-
kerfið og minnti á að þegar núver-
andi fyrirkomulag stjórnarkjörs
hafi verið ákveðið fyrir sex árum
hafi hann lagt til að að einungis
fimm menn skipuðu stjórn. Hann
kvaðst enn sama sinnis og beindi
því til félagsmálanefndar að taka
það til skoðunar.
13. Sigríður Jónsdóttir kvað þing-
fulltrúa verða að halda vel á spöð-
unum til að afgreiða öll þau mál
sem fyrir þinginu liggja. Bændur
njóta velvildar almennings um
þessar mundir og þjóðin virðist
reiðubúin til þess að slá skjaldborg
um íslenskan landbúnað. Við þurf-
um að móta heildarstefnu fyrir
landbúnaðinn sem byggir á hrein-
leika hans og að þeirri vinnu verður
allt félagskerfið að koma. Gildandi
búvörusamningar rnynda hluta
þessarar stefnu. Bændasamtökin
verða að taka fullan þátt í umræð-
unni um hugsanlega ESB-aðild.
Hún minnti á að norskir bændur
hafi haft mikil áhrif á að Norðmenn
gengu ekki í sambandið og svo
virðist sem Svíar sjái nú eftir inn-
göngu. Hún fagnaði fjölgun
kvenna í röðum þingfulltrúa, en
betur má ef duga skal. Þá greindi
hún frá því að fyrir tilstuðlan
Bændasamtakanna hafi henni á sl.
ári gefist kostur á að taka þátt í ráð-
stefnu í Svíþjóð um um þátttöku
kvenna í félagsmálum landbúnað-
arins. Þar var bent á að þátttaka
minnihlutahóps eins og kvenna í
félagsmálum hefði ekki afgerandi
áhrif fyrr en hún væri orðinn a.m.k.
35%. Að síðustu bar hún frarn þá
ósk um að mark verði tekið á þeim
átta konum sem nú sitja búnaðar-
þing.
14.Ásta Ólafsdóttir lýsti ánægju
sinni með þau tímamót að Lands-
samtök vistforeldra í sveitum ættu
nú fulltrúa á búnaðarþingi. Staða
íslensks landbúnaðar er ekki nægi-
lega góð og tekjur heimilanna eru
of litlar. Umræðumar í dag hafa
snúið að dýrahaldi en vistforeldrar
eru að vinna með fólk og eiga því
samleið með ferðaþjónustubænd-
um. Þessir aðilar eiga að geta unn-
ið meira saman í framtíðinni.
Landssamtök vistforeldra í sveitum
eru lítil samtök og fátækt setur
starfsemi þeirra þröngar skorður.
Hún kvað hins vegar mjög mikil at-
vinnutækifæri vera í faginu sem
brýnt væri að bændur nýttu. Vistun
bama hentar vel með smáum bú-
skap. En til þess að geta nýtt sér
þessi tækifæri verður að efla
menntun í faginu verulega. Sam-
tökin hafa verið í sambandi við
Barnaverndarstofu sem lýst hefur
áhuga sínurn á aukinni menntun
bændafólks í þessum efnum. Með
betri menntun verða störfin enn-
fremur betur launuð. Koma þarf
þeim börnum, sem eiga í félagsleg-
um erfiðleikum, út í sveitir landsins
þar sem sinna má þeim af alúð og
gera þau að góðum og gegnum
þjóðfélagsþegnum. Þá hefur komið
fram áhugi hjá erlendum aðilum á
því að koma bömum hingað til
vistunar, en það væri góður sam-
starfsvettvangur við ferðaþjónustu-
bændur.
15. Hrafnkell Karlsson tók undir
orð Kjartans Ólafssonar og bauð
skógarbændur og vistforeldra vel-
komna á búnaðarþing í fyrsta sinn.
Efla verður menntun þeirra sem
landbúnað stunda. Þá fjallaði hann
um skattamál í landbúnaði og
greindi frá störfum sínum í starfs-
hópi ríkisskattstjóra um framtöl og
skattskil í landbúnaði. Starfshópur-
inn hefur skilað tillögum um gjald-
færslu á kaupum lífdýra í landbún-
aði, en samkvæmt þeim verður
heimilt að gjaldfæra lífdýrakaup að
fullu, innan vissra takmarka, á
fimm árum. Gengið verður frá
reglugerð um þetta efni á næstu
dögum þannig að þetta taki gildi frá
og með skattaárinu 2000. Margir
bændur hafa lent í miklum vand-
ræðum vegna þessa, sérstaklega
hrossabændur og eldri skattareglur
hömluðu þannig hrossaræktinni að
starfa eðlilega. Hann lýsti síðan
fyrirhuguðum breytingum á fram-
talseyðublaðinu. Lýsti síðan
14 - FR€VR 3/2001