Freyr - 01.12.2002, Blaðsíða 12

kalla mig útvegsbónda þegar ég
var kominn á kaf í hestana. Ætli
það sé ekki besta skilgreiningin.
Eg er héma fyrir austan frá því í
apríl fram að jólum. Núna í haust
gerðist það þegar ég var að koma
hingað austur og fór yfir Þjórsár-
brú að kvöldi til þá fannst mér ég
í fyrsta sinn vera á heimleið.
Mér var tekið með nokkurri
varúð þegar ég kom hingað aust-
ur fyrst. A fyrstu sýningunni sem
ég sendi hesta á var tekið fram að
þetta hross ætti Brynjar Vilmund-
arson fiskverkandi í Keflavík.
Það var ekkert verið að kynna
aðra hestaeigendur hvort þeir
væm gröfumenn eða bændur eða
sjómenn. En ég þurfti að ganga í
gegnum það að sanna mig fyrir
þessu fólki hér eystra og það
gekk ekki átakalaust fyrir sig.“
- Hvað færóu út ur því að
rœkta hross?
„Við því er stutt og laggott
svar: Eg geri ekkert sem ég hef
ekki gaman af. Eg hef alltaf kom-
ist upp með það. Mér hefur aldrei
leiðst nein vinna og ég hef aldrei
efast um að ef einhver annar get-
ur eitthvað þá geti ég það líka.
Eg hef alveg feiknalega gaman af
hrossum. Um daginn kom til mín
maður um fertugt sem vildi
kaupa af mér folald en var með
einhverjar efasemdir um það
hvort hann gæti beðið eftir því að
það yrði að hesti. Þá svaraði ég
því til að ég skildi vel að hann
hefði ekki tíma til að bíða því
hann væri svo gamall. Eg hefði
hins vegar nógan tíma til að bíða
eftir folaldinu. Ég er mjög fljót-
huga en einnig þolinmóður og
það er nauðsynlegur eiginleiki i
hrossaræktinni. Þeir sem ekki búa
yfir þolinmæði geta gleymt þessu
starfí.
Ég hef átt margar vökunætur
yfir fé í sauðburði eða merum
sem eru að kasta. Þá hef ég vak-
að um bjartar nætur með hestun-
um og hundunum mínum og það
eru forréttindi að fá að lifa sliku
lífí. Hins vegar er ég fyrir löngu
búinn að átta mig á því að þetta
stúss mitt við hestana er ekkert
annað en framhald á uppeldinu,
þessari grjóthörðu sveitamennsku
af elstu gerð sem ég ólst upp við
og mótaðist af. Eitt af því sem ég
fékk í arf var ísköld hreinskilni
og hún fellur ekki öllum í geð.“
Dómskerfið
Brynjar hefur oftar en einu
sinni nefnt það hversu illa honum
er við öll kerfi svo það liggur
beint við að spyrja hvað honum
fínnist um dómkerfið í hesta-
mennskunni.
„Já, ég veit að ég hef talað illa
um kerfin en þið megið ekki álíta
mig svo blankan að ég geri mér
Hestamiðstöð íslands...
Frh. afbls. 16
* Asta B. Pétursdóttir vegna
samráðsfundar um reiðþjálfun
fatlaðra
kr. 67.000
* Sigrún Sigurðardóttir og Guð-
rún Fjelsted til náms í reið-
þjálfun fatlaðra
kr. 600.000
* Agnes Ósk Sigmundardóttir
[ 12-Freyr 10/2002
vegna könnunar meðal áhuga-
manna um íslenska hestinn er-
lendis
kr. 100.000
* Landsmót ehf vegna þáttar-
gerðar til kynningar landsmóts
kr. 1.500.000
* Sigríður Bjömsdóttir vegna
rannsókna á spatti
kr. 100.000
* Astund og Eyjólfur Isólfsson
vegna myndbandsgerðar
kr. 250.000
ekki grein fyrir því að það verða
að vera lög og reglur. En þegar
ég sendi hross á sýningu er það
mín heitasta ósk að það fái dóm
sem endurspeglar verðleika þess.
Kerfið má ekki vera svo stíft að
hrossið njóti aldrei vafans. Auð-
vitað er það ekki svo og dómar
hafa orðið markvissari með árun-
um en sjálfum finnst mér dóm-
kerfið í kynbótageiranum sem
byggist á heilum og hálfum töl-
um helvítis bull. Það er min
hjartans sannfæring en þessu
vilja menn alls ekki breyta. Ég er
handviss um að það verður hleg-
ið að þessu kerfi í framtíðinni.
Sennilega vilja menn ekki breyta
þessu vegna þess að þeir eru ekki
nógu góðir reikningsmenn.
Stundum þegar illa liggur á
mér hef ég sagt að það væri gam-
an að sjá framan í þessa dómara
ef ég fengi að dæma hestana
þeirra. Öll völd eru vandmeðfarin
en ég sé að það er stefnt að því
núna að dreifa valdinu meira og
það er ég ákaflega ánægður
með.“
Þetta verða lokaorð Brynjars
Vilmundarsonar útvegsbónda í
Feti á Rangárvöllum þótt eflaust
hefði verið hægt að ræða við
hann lengi dags því hann hefur
frá mörgu að segja og gerir það
skemmtilega.
Viðtal: Þröstur Haraldsson
* Samtals styrkir 2002
kr. 5.947.000
Eins og sjá má eru verkefni
Hestamiðstöðvarinnar nokkuð
fjölbreytt og af nógu að taka í
framtíðinni. Eitt af þeim verk-
efnum sem fyrir dyrum standa er
að athuga möguleikann á útgáfu
fræðsluefnis um íslenska hestinn,
nokkurs konar handbók sem get-
ur fylgt með öllum söluhestum í
framtíðinni.