Unga Ísland - 01.12.1948, Blaðsíða 26

24
„Magister, dönsk bókmenntasaga. Sérgrein, H. C. And-
ersen“.
Hún er ákveðin og talar með áherzlum. En svo kemur
samstundis, næstum ósjálfrátt:
,,Nei, sjáðu bara, ég gæti næstum því stokkið yfir til
Bessastaða“.
Þar er einn af frægustu bæjum á íslandi, hinum megin
við fjörðinn. Dagsbirtan er gagnsæ og bærinn sýnist næst-
um því rétt hjá okkur.
„Ég hef aðra tillögu að gera“, segi ég við Lísu. „Þar sem
þú ert dásamleg lítil hafmeyja, átt þú nú að leggja sporð
þinn þarna á steininn og horfa á skerin. Svo skal ég halda
yfir þér fyrirlestur um H. C- Andersen, en þá verður þú
líka að hlusta vel og af mikilli athygli“.
Svo byrjaði ég.
: „Fyrir 44 árum var ég aðeins 7 ára gamall. Ég gekk með
þabba mínum túnið þama hinum megin, sem nú sýnist
vera svo nærri okkur, og litla höndin mín hvarf í stóran
hnefa. Við hittum jarðareigandann, pabbi og hann voru
góðir vinir. Hann var myndarlegur gamall maður, vel bú-
inn og virðulegur, og hann var 75 ára gamall. Ég man enn
í dag, hvað mér fannst silfurgrái sumarfrakkinn hans vera
fallegur. Þessi maður, sem hafði setið Bessastaði síðustu
þrjátíu árin, án þess að fara af landi burt í eitt einasta
skipti öll þessi ár, var sá hinn sami, sem skipaði H. C.
Andersen til sætis í dönskum bókmenntum".
Lísa lítur upp á mig full vantrúar. Heiður sé henni fyrir
það! Og svo spyr hún aðeins:
„Skipaði honum til sætis? Hvað meinarðu með því?“
„Ágætt, Lísa. Ég heyri, að þú hefur hugsað þig vel um,
áður en þá ákvaðst að lesa um þetta alveg sárstaklega.
Hann var fyrsti gagnrýnandinn í Danmörku, sem uppgötv-
aði að fullu stórfengleik Andersens, mikilleik hans sem
listamanns og dýpt hans sem humorista. Hann skrifaði dá-