Unga Ísland - 01.12.1948, Blaðsíða 63
61
ávallt í heilagri messu og er sannarlega sjálfur í hinu allra
heilagasta altarissakramenti.
Þegar altarisgangan hefst, rísa allar nunnurnar úr sæt-
um sínum og fara fram á ganginn á milli bekkjaraðanna.
Þar krjúpa þær á kné og beygja sig svo áfram svo ennið
nemur við gólfið og lesa syndajátninguna upphátt. Þetta
er ekki siður í öllum klaustrum, en þessi regla, Franciscan-
ar, hafa þennan sið. Við tökum öll undir syndajátninguna
með þeim og lesum upphátt: Confiteor Deo omnipotenti —
Ég játa fyrir Guði almáttugum —.
Að messunni lokinni fer aðkomufólkið út, en við verð-
um eftir, því enn eru eftir tvær messur. Síðustu messuna
les franskur prestur, sem hefur verið í stríðinu og er allur
bæklaður og brotinn. Hann staulast á hækjum upp að alt-
arinu og verður síðan að styðja sig við altarið öðru hverju
til þess að detta ekki, og við og við verður hann að hvíla
sig á milli setninga, þegar sársaukinn ætlar að yfirbuga
hann. En hann heldur samt áfram og ljómar af gleði yfir
að geta lesið messu á jólanóttina þrátt fyrir allt.
Þegar messunni er lokið förum við upp, og þar bíða okk-
ar bréfin og jólakortin, sem príorinnan hefur geymt síð-
ustu dagana, svo við fengjum þau ekki fyrr en á jólunum.
í nótt kemur heilagur Nikulás með gjafir til allra og við
fáum þær á morgun.
Það er orð og að sönnu. Á jóladag er útbýtt gjöfum,
kveikt á jólatré og sungið og leikið sér. Skólastýran leikur
sér með okkur og er kát að vanda- Hún segir okkur frá
Betlehem, en þar hefur hún dvalið og séð kirkjuna, sem
byggð er yfir hellinn, þar sem frelsarinn fæddist. Á jóla-
daginn senda nunnurnar fátæklingunum í nágrenninu
ýmsar jólagjafir, sem þær hafa búið til, svo sem föt, kök-
ur og sælgæti. Sumar af stúlkunum hafa líka gefið eitt-
kvað af sælgætinu sínu eða saumað einhverja flík.
Úti er reglulegt jólaveður með miklu frosti og snjó, en