Gandreiðin - 01.01.1923, Blaðsíða 3

GANDREIÐIN
3
„Hann G-unnag".
„Við sendum hann Gunnag á Gandgeið um stund
með glymgandi nesti til Spánag.
Hann á nú að geyna að opna þau sund
svo ögt stgeymi vínið á Templagafund
en gamanið efalaust ggánagu.
Geglubgóðig.
Tindabykkj an.
Höfuð borgarinnar gekk niður á bæjarbryggju
á dögunum, þar var Jónki að draga stóreflis fisk á
land.
„Hvaða fiskur er nú þetta?u spyr Höfuðið.
„Það er Hollenzk Tindabykkjau, ansar Jónki.
„Er hún föl til átu í harðindum?“ spyrHöfuðið.
„Ef nógu mikið er í boðiu, svarar Jónki, reynd-
ar var ég hálft í hvoru búinn að lofa að flokkurinn
fengi hanau.
Höfuðið fer ofaní vasa sinn og dregur upp helj-
armikinn nýprentaðan Islandsbankaseðil.
„Er þetta nóg?u „Já ég held það, guðlaun fyr-
ir mig!u Jónki bisar við að koma seðlinum í vasa
sinn, en gengur ílla.
„Hvaða horngrýtis fyrirferð er á snepilskrattan-
um!“
„Það er Héðni að kenna eins og margt fleirau,
ansar Höfuðið, „má ég ekki draga bykkjuna heim á
þessum spotta?u
„Guðvelkomið“.