Heimilisritið - 01.06.1945, Side 47

mjúkinn hjá Hitler á auðvirði-
légasta hátt’, stolið kastalahöll
nálægt Salzburg með því að
senda löglegan eiganda hennar
1 fangabúðir, lauk nú máli sínu.
Hann leit yfirhópinn með daufu,
aulalegu brosi.
„Herrar mínir!“ sagði hann
hátt og fyrirmannlega. „Þakka
yður fyrir. Verið þér sælir“.
Svo skálmaði hann út og
einkennisbúnir þjónar hans á
eftir.
Ég var agndofa. Eftir hádeg-
ið ók ég til Ríkisútvarpsins til
þess að sinna venjulegum störf-
um. Ég tók eftir því, að fólkið
á götunum tók tíðindunum ró-
lega. Fáir gerðu sér það ómak
að kaupa aukablöðin, sem dreng-
irnir komu með, hlaupandi og
æpandi.
í útvarpsstöðinni þrumdi hin
óþægilega rödd Göbbels úr
tugum gjallarhorna. Hann las
ýmsar tilkynningar, yfirlýsing-
ar og fréttaskýrslur, — allt sama
lýgin — með venjulegum rosta.
Nú var þarna í fyrsta skipti
krökt af eftirlitsmönnum. Þeir
aðvöruðu mig um að „vera var-
kár“.
Ég leit yfir nýjustu tilkynn-
ingarnar þýzku. í einni þeirra
frá yfirherstjórninni var sagt,
að Kaupmannahöfn hefði alger-
lega verið komin í hendur Þjóð-
verja klukkan átta fyrir hád.
Þýzki herinn var fluttur, sagði
tilkynningin, sjóleiðis frá Eystra
saltshöfnum um nóttina, lenti í
Kaupmannahöfn í dögun og
tók fyrst ráðhúsið og útvarps-
stöðina á vald sitt.. Það var ljóst,
að Danir höfðu ekkert viðnám
veitt. Aftur á móti virtust Norð-
menn gera það, af veikum
mætti.
Sögur ganga um skipatjón
Þjóðverja, en flotastjórnin segir
ekkert. Allir danskir og norskir
fréttamenn voru teknir í rúm-
um sínum í dögun um morgun-
inn og lokaðir inni 1 Kaiserhof.
Þetta var hið fyrsta, sem þeir
fengu að vita um það, að Þjóð-
verjar tóku lönd þeirra undir
verndarvæng sinn. „
Berlín, 10. apríl 1940.
Það er augljóst af því, sem ég
hef hlerað í dag, að Hitler og yf-
irherstjórnin væntu þess, að
Norðmenn gæfust upp orustu-
laust. En af því að þeir gerðu
það ekki, hefur sjatnað nokkuð
sigurhrósið, sem ekkert skorti á
í gær.
Berlín, 11. apríl 1940.
Tilkynning frá London um að
Bandamenn hafi unnið aftur
Björgvin og Þrándheim. Þýzka
herstjórnin harðneitar því. Hún
neitar líka algerlega fregnum
frá London um, að sjóorusta
HEIMILISRITIÐ
45