Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Side 86
276
Frá Alþingi 1929.
Uerzlunin Rfram
— húsgagna-
verzlun og
vinnustofa —
Laugav.l8.Rvík.
selur og býr til
allar tegundir af
húsgðgnum, jafnt fjaðrahús-
gögnum sem öðrum. Auk þess
koma og nýjar vörur með hverri
skipsferð, svo allir viðskiftavin-
ir vorir geta fengið þau hús-
gögn, sem þeir óska. Hinir þjóð-
frægu bólstruðu legubekkir eru
ávalt fyrirliggjandi. — Munið að
legubekkur er ómissandi hlut-
ur á hverju heimili.
Talsimi 919.
bænda fyrir brjósti« hefði sósíalist-
ann í fararbroddi, þegar hann var
að sálga þessu máli, sem líklegast
er hlýlegasta mál í garð sveitabúa,
sem komið hefir fram á alþingi.
Er eins og rifjist upp fyrir manni
orð dómsmálaráðherrans á næsta
þingi á undan: »Jafnaðarmenn hafa
nú í 7 ár átt fulltrúa á þingi (J.
Bald.), og hefir hann aldrei lagt
stein á götu áhugamála bænda....
Þegar um það er að ræða, að velja
milli íhaldsþingmanna eða jafnaðar-
þingmanna, þá sýnir reynslan, að
bændum er betri jafnaðarmaður-
innl« Hér þarf aðeins að bæta við
i ljósi enn þá nýrri »reynslu«:
Einkum ef »sá flokkur, sem mest
[Stefnir
ber hag bænda fyrir brjósti«, verð-
ur sósíalistunum samtaka.
Önnur góð mál.
Annað þarfasta mál þingsins hef-
ir áður verið rætt hér, en það er
vinnudómsfrumvarpið. Ef þingið
hefði afgreitt þessi tvö mál, þá hefði
það mátt teljast nytja-þing.
En þó að þessi mál væri stærst,
mætti nefna nokkur smærri mál,
sem miðuðu til gagns. Má þar t. d.
nefna frumvarp um Fiskiveiðasjód
íslands. Var þar farið fram á það,
að auka Fiskiveiðasjóðinn með fram-
lagi úr ríkissjóði, 100 000 kr. á ári
í 5 ár, og með því að leyfa hon-
um að gefa út vaxtabréf, er næmi
fjórfaldri upphæð höfuðstólsins, en
ríkissjóður kaupi bréf fyrir lh mil-
jón króna. Þessu fé átti svo að
verja til lána til kaupa á smærri
skipum, allt að 60 smál., og til þess
að koma upp iðnaðarfyrirtækjum,
er ynni úr sjáfarafurðum. — Málið
marðist, stórskemmt þó, gegn um
neðri deild, en var svo sent í rusla-
kistuna (stjórnina) við 2. umr. í efri
deild. i
Sama var að segja um tilraunir,
sem gerðar voru til þess að láta
smábátaeigendur fá aðgang að Ián-
um úr Landbúnaðarbankanum og
sveitabönkunum. Það var allt kveð-
ið niður.