Ný dagsbrún - 01.01.1977, Side 3

JANÚAR 1977
Ní DAGSBRtJN
3
Samþykktir
18. þings
Siálfsbjargar
I nóvemberblaði Nd. var sagt frá 18. þingi Sjálfs-
bjargar, landssambands fatlaðra, sem haldið var
í október í haust. Jafnframt var því heitið að getið
skyldi helstu samþykkta þingsins, en af því hefur
ekki orðið fyrr en nú. Segja má að sá dráttur hafi
ekki komið að sök, því vitanlega eru mál þau, sem
samþykktirnar fjalla um óleyst enn. Eftirtaldir
menn eru í stjórn Sjálfsbjargar:
Formaður Theodór A Jónsson,
Reykjavík.
Varaformaður Sigursveinn D.
Kristinsson, Reykjavík.
Gjaldkeri Eiríkur Einarsson,
Reykjavík.
Meðstjórnendur:
Friðrik Ársæll Magnússon,
Suðurnesjum,
Sigurður Guðmundsson, Rvík.
Þóra Þórisdóttir, Neskaupst.
Lárus Kr. Jónsson, Stykkish.
Sigurður Jónsson, Akranesi.
Sigurður Sigurðsson, Húsavík.
Margrét Halldórsdóttir, tsaf.
Jóhann Kristjánsson, Bolung-
arvík.
Hildur Jónsdóttir, Vestm.eyj.
Þórður Jóhannsson, Ámess.
Heiðrún Steingrímsdóttir,
Akureyri.
Lára Angantýsdóttri, Sauðárk.
Hulda Steinsdóttir, Sigluf.
Fimm efstu menn mynda
framkvæmdastjórn.
Framkvæmdastjóri er Trausti
Sigurlaugsson.
TRYGGINGAMÁL
1. örorkulífeyrir einstaklinga
að viðbættri tekjutryggingu
verði ekki lægri en sem svar-
80 prósent af almennu dag-
vinnukaupi.
2. örorkulífeyrir einstaklinga
án tekjutryggingar verði ekki
lægri en sem svarar 40 prósent
af almennu dagvinnukaupi.
3. Með skírskotun til 78.
greinar laga um almannatrygg-
ingar krefst þingið þess, að
breytingar á upphæðum bóta
verði gerðar samtímis breyt-
ingum á kaupi í almennri
verkamannavinnu.
4. Úr frumvarpi til laga, um
breytingu á Iögum nr. 67-1971
um almannatryggingar sbr.
lög nr. 112/1972 og nr. 62/1974.
1. gr. 50. síðasta málsgrein
orðist svo:
„Ef elli- örorku- eða ekkju-
lífeyrisþegi dvelst lengur en
einn mánuð á stofnun, þar
sem sjúkratryggingar greiða
fyrir hann, fellur lífeyrir hans
niður, ef vistin hefur verið
lengri en 4 mánuðir undan-
farandi 24 mán Heimilt er þó
tryggingaráði að víkja frá
þessum takmörkum er sér-
staklega stendur á. Sé dvölin
ekki greidd að fullu, er heim-
ilt að greiða lífeyri, allt að
því, sem vantar. Ef hlutað-
eigandi er algerlega tekjulaus.
skal Tryggingastofnunin greiða
honum sjálfum 25 prósent lág-
marksbóta. Heimilt skal Trygg-
ingastofnuninni að hækka bæt-
ur þessar í allt að 50 prósent
lífeyris, enda telji viðkomandi
stofnun það nauðsynlegt mið-
að við þarfir umsækjanda á
stofnuninni. Hafi bótaþegi
tekjur, sem þó eru undir 50
prósent lífeyris, skal Trygg-
ingastofnuninni og heimilt að
greiða mismun þeirra tekna
annarsvegar og 50 prósent
lífeyris, hinsvegar, að fenginni
tillögu hlutaðeigandi stofnun-
ar.
5. Þingið skorar á Heilbrigð-
is- og Tryggingamálaráðuneyt-
ið að hlutast til um að sjúkra-
tryggingar greiði að fullu
læknishjálp lífeyrisþega, sem
dveljá' i' heimahúsum.
6. Þingið telur fyllilega tíma-
bært, að tryggingakerfið verði
gert sveigjanlegra en verið
hefur, til dærnis með því, að
opnaðir verði möguleikar fyr-
ir lífeyrisþega til að fá lán
hjá Tryggingastofnun ríkisins
til lagfæringa eða kaupa á
eigin húsnæði.
7. Endurskoðuð verði 12 gr.
almannatryggingarlaga varð-
andi örorkumat, þannig að
breytt verði tekjuviðmiðun
greinarinnar.
8. Þingið telur nauðsynlegt,
að allir þjóðfélagsþegnar verði
slysatryggðir hvort heldur
þeir eru í starfi eða ekki og
án tillits til aldurs.
9. Þingið skorar á Alþingi
að hraða setningu löggjafar
um sérstakan tryggingadóm-
stól samkv. 6. grein almanna-
tryggingarlaganna.
10. Þingið skorar á Heil-
brigðis- og Tryggingamálaráðu-
neytið að hraða könnun fram-
færslukostnaðar, sem fram
átti að fara á þess vegum,
samkv. lögum nr. 13 frá 23.
maí 1975.
11. Þingið skorar á Fjár-
málaráðuneytið, að fella niður
tolla og skatta af öllum hjálp-
artækjum fatlaðra.
12. Þingið bendir á þá herfi-
legu afturför að lífeyrisþegar
þurfi að greiða sjúkratrygg-
ingagjöld og telur að bráða-
birgðalög nr. 95/1976 séu mis-
tök, sem beri að leiðrétta
13. Þingið lítur svo á, að
hjón eigi að fá greiddan líf-
eyri, sem samsvarar lífeyri
tveggja einstaklinga.
14. Þingið telur að eitt að-
alverkefni félagsdeildanna sé
að afla sér upplýsinga um
bótarétt félaga og gæta þess
að einstaklingar noti allan rétt
sem þeim ber.
15. Þingið beinir því til
Tryggingastofnunar ríkisins að
rýmkuð verði nú þegar á-
kvæði um niðurgreiðslu á
skóm fyrir fatlaða.
16. Að barnalífeyrir verði
greiddur með börnum örorku-
lífeyrisþega þótt börnin eigi
ekki lögheimili hér á landi.
ATVINNUMÁL
1. Þar sem fólki, sem býr við
skerta starfsorku, hefir reynst
erfitt að fá atvinnu við sitt
hæfi, hefir reynslan orðið sú,
að það hefr neyðst til að eyða
ævi sinni atvinnulaust, heima
eða á stofnunum, sem óneit-
anlega verður þjóðinni dýrara
heldur en ef þessum hópi væri
gert kleift, að komast út í at-
vinnulífið og leggja sitt að
mörkum í uppbyggingu þjóð-
félagsins og þjóðarbúsins.
Þingið álítur því að leysa þurfi
atvinnumál þessa hóps hið
bráðasta og leggur þessar til-
lögur til grundvallar.
2. Þingið beinir þeirri áskor-
un til ríkis og sveitarfélaga,
að þau taki upp samþvkkt
borgarráðs Reykjavíkur frá
18/3 1976, um skipulagða, sér-
hæfða vinnumiðlun fyrir ör-
yrkja, þar sem mikið skort-
ir á, að fólk með skerta
vinnugetu eigi kost á störf-
um við sitt hæfi. Viljum við
leggja sérstaka áherslu á, að
þeir sem annast mannaráðn-
ingar hjá fyrrgreindum aðil-
um sjái jafnan um, að til-
tekinn fjöldi öryrkja (fatl-
aðra), sé í vinnu á vegum
þeirra og sjái til þess, að
þeir fullnægi á sómasamlegan
hátt því ákvæði í lögum um
endurhæfingu, að þeir sem
notið hafa endurhæfingar, eigi
forgangsrétt til atvinnu hjá
ríki og bæjarfélögum.
3. Að marggefnu tilfeni ber
að ítreka til Arkitektafélags
íslands, að við hönnun ný-
bygginga, svo sem atvinnu- og
þjónustubygginga, sé gert ráð
fyrir að fatlað fólk eigi greið-
an aðgang um. Sérstaklega
ber að athuga snyrtiherbergi
og dyrabreidd.
4. Þingið beinir þeirri áskor-
un til Endurhæfingarráðs, að
það hefji tafarlaust aukna
kynningu á atvinnumálum ör-
yrkja, (fatlaðra) f samvinnu
við Sjálfsbjörg í fjölmiðlum.
Einnig komi mjög til greina,
að gefin væri út bæklingur um
endurhæfingarlögin í svipuðu
formi og kynningarbæklingar
Tryggingastofnunar ríkisins.
5. Þeim hópi fatlaðs fólks,
sem ekki getur fengið at-
vinnu á almennum vinnumark-
aði þarf að skapa skilyrði til
vinnu á vernduðum vinnustöð-
um. Á vegum öryrkjafélaganna
í landinu eru reknar nokkrar
vinnustofur, sem veita litlum
hluta þessa fólks atvinnu.
Gera þarf stórt átak til þess
að fjölga vemduðum vinnu-
stöðum. Leggur þingið áherslu
á að vinnustofu landssam-
bandsins verði veitt nauðsyn-
leg fjármagnsfyrirgreiðsla til
þess að hún geti hafið störf
sem fyrst.
FÉLAGSMÁL
llrdráttur
1. Landssambandið haldi á-
fram að styrkja fólks til náms
í sjúkraþjálfun og öðru því
námi, er snertir endurhæfingu,
enda njóti það starfskrafta
þess að námi loknu, eftir sam-
komulagi. Styrkurinn verði að
öðrum kosti endurgreiddur
með venjulegum útlánsvöxt-
um.
2. Þingið hvetur tmgt fólk til
aukinna félagsstarfa.
3. Þingið skorar á fram-
kvæmdastjórn að útvega jarð-
næði undir sumarbústaði og
kanna jafnframt kaup á til-
búnum húsum .
4. Framkvæmdastjórn og
stjómir allra félaganna sjái
um, að alþjóðadagur fatlaðra
verði hátíðlegur haldinn ár
hvert, til þess að minna á sam-
tökin. Framkvæmdastjórn
gangist fyrir gerð útvarpsþátt-
ar á hverjum alþjóðadegi
fatlaðra.
5. Framkvæmdastjóm leiti í
samráði við félagsdeildir, til
sveitarfélaga, eftir ferðaþjón-
ustu fyrir fatlaða lífeyrisþega,
sem ekki geta notað almenn-
ingsfarartæki.
Félagsdeildir skipi nefnd,
sem fylgist með skipulagi
bygginga og svæða utanhúss,
með tilliti til fatlaðra. Jafn-
framt em allir Sjálfsbjargar-
félagar hvattir til að vera á
verði og koma með ábending-
ar til nefndanna á hverjum
stað. Nefndirnar hafi sam-
vinnu við ferlinefnd.
(Ferlinefnd er skipuð þremur
mönnum, fulltrúum Öryrkja-
bandalagsins, Sjálfsbjargar og
Endurhæfingarráðs, en hún
hefur það hlutverk að merkja
aðgengilegar byggingar al-
þjóðamerki fatlaðra, og leita
eftir lagfæringum, þar sem
þess er kostur).
7. Þingið minnir stjórnvöld
á tillögur Norðurlandaráðs
um hönnun bygginga og úti-
vistarsvæða, samanber bækl-
ing Norðurlandaráðs, NKB nr.
19 um það efni.
8. Komið verði á dans-
kennslu fyrir fatlaða. Sam-
komuhús þau, sem merkt em
alþjóðamerki fatlaðra, verði
notuð til skemmtanahalds
samtakanna að öðra jöfnu.
9. Þingið hvetur fatlaða til
þess að sækja almenn félags-
málanámskeið og telur æski-
legt að félagsdeildir veiti félög-
um sínum styrk til þátttöku.
Þingið beinir þeirri ósk til
ferlinefndar, að hún hlutist til
um, að hjólastólar og burðar-
setur séu á öllum flugvöllum,
söfnum, sundstöðum, stór-
verslunum og hliðstæðum stöð-
um.
11. Athugaðir verði mögu-
leikar á húshjálp fyrir fatlaða,
þeim að kostnaðarlitlu.
12. Framfylgt verði heimild
í lögum um niðurfellingu af-
notagjalda af síma til tekju-
lausra elli- og örorkulífeyris-
þega. Þingið skorar jafnframt
á ráðherra, að hann hlutist til
um, að símaþjónustan um land
allt verði bætt. Víðast hvar
um landið em símstöðvar að-
eins opnar hluta úr degi og
á mörgum stöðum engar neyð-
arstöðvar.
13. Efnt verði til sumarmóts
landssambandsins sumarið
1977.
14. Þingið mælir með því,
að kr. 400 þúsund verði varið
til kynningar- og áróðursstarf-
semi árlega, meðal annars með
því að skipuleggja kjmningar-
heimsóknir f skóla.
Einnig var gerð samþykkt
um farartækjamái, sem birt
verður i næsta biaði.
LEIÐRÉTTING
Á fjórðu síðu síðasta tölu- Laumuspil og
blaðs — 1. tölublaðs 1977 — Kjarabarátta
í millifyrirsögn stendur: á að vera: Launabil o.s.frv.
VERKAMENN.
Lesið Nýja dagsbrún.
Gerist áskrifendur að Nýrri dagsbrún.
NÝ DAGSBRÚN
Pósthólf 314.