Þjóðlíf - 01.09.1987, Blaðsíða 58

Þjóðlíf - 01.09.1987, Blaðsíða 58
TÆKNI & VÍSINDI • Fjallið Quomolangma, öðru nafni Everest, gnæfir í 8.848 m. hæð yfir sjávarmáli. Kapphlaupið uppá þak jarðar Kaupmennska setursvip á fjallgönguíþróttina í IÐNVÆDDU RÍKJUNUM, þeim vestrænu vel að merkja, verða ferðalög æ vinsælli dægradvöl. Fjarlægar smáeyjar í Kyrrahafi jafnt sem ísauðnir Alaska eru auglýstar í bæklingum ferðaskrifstofa. Sérhæfðum ferðum fjölgar. Þú getur komist á neðan- sjávarveiðar við Guadaloupe (undir franskri stjórn) og í gönguskíðaferð á Suðurskauts- landinu; með því að greiða háa upphæð fyrir. Á jörðinni ná 14 fjöll yfir 8000 metra hæð ISLAND er frægt um allar jarðir sakir náttúrufegurðar, en ekki síður náttúruundra ýmissa. Ekki er óalgengt að vitnað sé til náttúrufyrirbæra hér á landi í erlendum kennslubókum og þar fram eftir götunum. Fyrir nokkru rákumst við á frásögn í banda- rísku vísindatímariti af líkani af kjarnakljúf, sem gefið var nafnið Surtsey. Með líkaninu á að líkja eftir slysi í kjarnakljúf, sem verstar afleiðingar getur haft, þ.e. „melt-down“ eða bráðnun. En gefum nú vísindatímaritinu orðið: „Líkanið sem meðfylgjandi teikning sýnir heitir Surtsey. Surtsey er lítil eyja undan ís- landsströndum sem varð til eftir langt eldgos neðansjávar — eitt voldugasta neðansjávargos sem sést hefur. Surtseyjarlíkanið er að finna hjá Sandia National Laboratories í Albuqu- yfir sjó. Öll eru þau með eftirsóttustu tak- mörkum fjallamanna en til þeirra teljast hundruð þúsunda um víða veröld. Meira að segja hæsti tindur jarðar, Quomolangma eða Mt Everest (8848 m) fer ekki varhluta af ásókn ferðamanna. AFSKEKKTUSTU HLUTAR JARÐAR. Fjöllin 14 eru flest í Nepal en nokkur jafn- erque og á að líkja eftir hættulegasta slysi kjarnakljúfs: þegar þrýstiloki gefur sig og bráðinn kjarni yfir 1000°C heitur kemst niður í undirstöðubygginguna. Með líkaninu á að kanna hvort þessi rosalega orka geti skemmt stál- og steypuundirstöðuna, en þessi undirstaða er það eina sem skilur á milli geislavirks kjarnans og móður jarðar. Stjórnandi Sturseyjartilraunarinnar er Bill Tarbell og hann segir að smærri tilraunir svo og tölvugreiningar bendi til þess að undir- staðan eigi erfitt með að standast svo mikinn þrýsting sem myndi skapast í tilfellum sem þessum. En nú á Surtsey sem sagt að skera endanlega úr um þetta. Annars er Surtsey um 12 metrar á hæð og ummálið um 3 metrar, en þetta er um 1/10 af raunverulegri stærð kjarnakljúfs. í honum er framt í Pakistan. Tindar þeirra gnæfa fast upp undir mörk veðrahvolfs jarðar. Hvergi í veröldinni hér neðra eru jafn hörð skilyrði lífs og þar, enda komst maðurinn seint upp á fjöllin. Það tókst að sigra þau öll á rúmum áratug en þó ekki fyrr en eftir 1950. Menn urðu að berjast við vond veður, feiknarlegan kulda og erfið snjóalög. Að auki veldur lágur loftþrýstingur og lágt súrefnisinnihald lofts- ins margs konar vandræðum. Auðvitað beindist mest athygli að Everest-fjalli. Fram til miðrar síðustu aldar hafði fjallgarðurinn á landamærum Nepals og Tíbets verið að rísa í 20-30 milljónir ára og enginn uppgötvað hæsta hluta jarðkringlunnar. Breskir land- mælingamenn settu fjallið á landakort hvíta mannsins og þá þegar hófst undirbúningur undir kapphlaupið á tindinn. Og það hefur svo staðið með ýmsum tilbrigðum fram á þennan dag. EITTHUNDRAÐ OG SJÖTÍU... Everest rís enn þótt fjallið lækki líklega. Rofið hefur betur en landlyftingin. Allt gerist þetta hægt enda árekstur stóru platnanna á yfirborði jarðar afar hægur, þar sem Indland og hafs- botninn sunnan við þrýstist að Evrasíuplöt- unni stóru. Fyrstu fjallamennirnir sem leituðu leiða á Everest um og eftir síðustu aldamót veltu ekki vöngum yfir uppruna fellingafjallanna. Þeir ætluðu að verða fyrstir yfir jökla, hrygg1 og hamra á fjallið. Flestir voru breskir og tilheyrðu harðsnúnum kjarna frumherja 1 íþróttinni. Við lá að tveimur þeirra tækist ætlunarverkið árið 1924. Irvine og Mallory náðu um 8500 metra hæð en týndust. MargU urðu frá að hverfa næstu árin allt til 1953. Þa stóðu þeir þarna uppi, Ný-Sjálendingurinn • Surtsey, eftirlíking af kjarnakljúf sem á að líkja eftir bráðnun. vatnskljúfur, en þeir eru algengastir í kjarn orkuverum sem framleiða raforku. Ætlun er að gera alls ellefu tilraunir með Surtsey- Siirtsey í kjamorkuslysi Tilraunakjarnakljúfur nefndur eftir íslensku eyjunni 58
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.