Tímarit Máls og menningar - 01.11.1938, Blaðsíða 14
um skylda hvers félagsmanns að reyna að safna nýjum félög-
^um og styrkja á þann hátt starfsemi þess. Ég fyrir mitt leyti
vildi alls ekki missa af starfsemi félagsins. Sökum þess, hvað
bækur eru dýrar, átti ég oft erfitt með að fullnægja lestrar-
hneigð minni, en nú er mjög hætt úr þvi: Ný bók, og það góð
hók, annan hvern mánuð, þegar starfsemin er komin í fast form.
Það liggur við, að manni finnist það nokkurs konar ævintýri.
Þótt ég sé aðeins óhreyttur félagi í Máli og menning, þá vil
ég þakka öllum, sem á einn eða annan liátt hafa styrkt og styrkja
enn starfsemi félagsins, því að það er þegar orðið og á eftir
að verða mjög merkur þáttur í menningarlífi islenzkrar alþýðu
til sjávar og sveita.
Gafli í Árnessýslu, 10. okt. 1938.
Ingvar Björnsson.
Ur Hornafirði er skrifað:
Ég las, mér lil mikillar ánægju, greinina um framtíðarstarf-
semi Máls og menningar, og finnst mér, að þær starfslínur, sem
félagið hyggst að sníða sér, séu mjög góðar. Ég held líka, að
allir félagar í Máli og menningu í þessu byggðarlagi séu mjög
ánægðir með bókavalið. Margir þeirra myndu taka til dæmis
fegins hendi, ef Mál og menning gæfi út vandaða mannkyns-
sögu. Og þótt útgáfa alfræðibókar sé nauðsynjaverk, sem þarf
að komast í framkvæmd á næstu árum, er þó að mínum dómi
og ýmissa fleiri félaga í Máli og menningu, sem ég hefi talað
við, enn þá nauðsynlegra að fá góða mannkynssögu.
Hróðmar Sigurðsson.
Frá Holti á Síðu:
Ég þakka ykkur fyrir ágætar bækur Máls og menningar, og
ekki sízt fyrir hina fallegu gjöf, myndir Kjarvals. Ég lilakka
til framhalds á því myndasafni. Ég hef alltaf gaman af að
skoða listaverk og myndir af þeim, og ber ég þó ekki mikið
skyn á þá hluti.
Ég hugsa gotl til framtíðarstarfsemi Máls og menningar, eins
og þið gerið ráð fyrir henni. Einsætt þykir mér að binda sig
ekki við bókatöluna- (6), heldur gefa út eina stóra bók i stað-
inn fyrir tvær, ef svo stendur á. Þið ættuð I. d. að hafa tvær
bækur árlega skáldskaparlegs efnis, og finnst mér, að gefa megi
út eina stóra eftir málavöxtum. Með þessu móti fara kaupend-
urnir ekki á mis við ýmis veigamikil verk, sem þeir mundu
gera, ef útgáfan væri bundin við eina ákveðna stærð bóka.
Ég hef talað við nokkra félaga úr Máli og menningu um hók
12