Bókasafnið - 01.05.2012, Side 25

Bókasafnið - 01.05.2012, Side 25
25 bókasafnið 36. árg. 2012 fékk í upphafi styrk frá Evrópusambandinu og það var búinn til lítill evrópskur bókmenntavefur sem átti að vera sýnishorn af því hvernig svona bókmenntavefur gæti litið út. Ekki voru tök á því á þessum tíma að halda áfram með þetta evrópska verkefni en við ákváðum að halda áfram. Bókmenntavefurinn er mjög mikilvægur til þess að kynna íslenskar bókmenntir, bæði erlendis og innanlands. Viðbrögð notenda sýna það. Við erum stolt af því hve honum hefur verið haldið vel við, en úthaldið skiptir auðvitað miklu máli. Bókmenntagöngurnar fyrir erlenda ferðamenn eru gott dæmi um úthald, við vorum nánast að gefast upp, en gáfum því einn enn séns, þriðja sumarið og þá allt í einu varð sprenging. Það varð okkur mikil lyftistöng þegar Reykjavík varð ein af menningarborgum Evrópu og á sama hátt hefur líka skipt miklu máli að borgin var útnefnd bókmenntaborg UNESCO í ágúst 2011. Borgarbókasafnið tók mikinn þátt í umsóknarferlinu og fylgdi glæsileg skýrsla umsókninni um stöðu mála í borginni og þau verkefni sem framundan eru. Eitt verkefnið er hinn lestrarhvetjandi Sleipnir, bokmenntaborgin.is. Myndlist sem víðast Ég hef alltaf talið að myndlist eigi að vera sem víðast í umhverfinu, í almenningsrými eins og bókasöfnum, minnug þess hve myndverk, veggmyndir og leiktjöld Barböru Árnason í Melaskóla höfðu mikil áhrif á okkur börnin í skólanum. Mér var það því kappsmál að myndlist yrði mikilvægur hluti af rýminu í nýju aðalsafni en tvö föst myndverk eru á fyrstu hæðinni í Grófarhúsi. Annað er glerverk, Fagra veröld, tileinkað Tómasi Guðmundssyni, Reykjavíkurskáldinu, eftir Leif Breiðfjörð en brjóstmynd sem Sigurjón Ólafsson gerði af skáldinu er hjá. Hitt verkið er eftir Helga Gíslason, en hann umbreytti einni af burðarsúlum hússins þannig að verkið minnti á menningarhlutverk þess, þannig að súlan bæri uppi þetta hlutverk hússins. Súlan sem stendur í ,,þekkingarbrunni“ minnir á grundvöll okkar vestrænu menningar. Súluhöfuðið er stílfærður forngrískur, jónískur stíll. Það er dálítið gaman að segja frá því að svona rúmri viku áður en húsið var opnað hringdi Helgi í mig dálítið áhyggjufullur og sagðist ekki vita hvað hann ætti að láta listaverkið heita. Mér datt í hug að leita í brunn Snorra Hjartarsonar og fann strax heitið Óður, en orðið kemur fyrir í fyrstu ljóðlínu fyrsta kvæðis í fyrstu ljóðabókinni hans. Óður merkir meðal annars hugur, sál, vitsmunir, skáldskapur, kvæði, skáldagáfa. Bæði bókabíllinn Höfðingi og sögubíllinn Æringi eru fagurlega myndskreyttir að utan eftir annars vegar Gunnar Karlsson og hins vegar Brian Pilkington og vekja athygli hvar sem þeir fara. Þá er gaman að segja frá því að í vor var afhjúpað vegglistaverk í Ársafni eftir Kristínu Arngrímsdóttur, listamann en einnig starfsmann safnsins. Í öllum söfnunum gleður gesti fjöldi listaverka í eigu Reykjavíkurborgar. Í Borgarbókasafninu í Helskinki hefur um árabil verið starfrækt svokallað Artótek eða útlán/leiga/sala á mynd- list starfandi listamanna. Ég hafði um tíma reynt að selja hugmyndina um að Borgarbókasafn reyndi slíkt nú þegar húsnæðið bauð upp á það. Ráðamenn áttu erfitt með að sjá þetta fyrir sér, en svo vildi svo heppilega til að menn- ingarmálanefnd (pólitíkusarnir) fór ásamt okkur for stöðu- mönnum menningarstofnana Reykjavíkur í kynnisferð til Helsinki. Ég setti heimsókn í Artótekið finnska á dagskrána og eftir það voru allir einhuga um að hugmyndin væri góð, – ekki málið. Engu að kvíða Á þessum rúmu 33 árum sem ég hef starfað við Borgar- bókasafnið hafa eins og gefur að skilja orðið gífurlegar breytingar og takast bókasöfnin stöðugt á við samfélagslegar og tæknilegar breytingar. Þess vegna hefur Borgarbókasafnið undanfarin tvö ár tekið þátt, ásamt Amtsbókasafninu á Akureyri og Bókasafni Kópavogs, í samnorrænu verkefni, Nordic camps, öðru nafni Next library. Ég bind miklar vonir við það verkefni og það hefur sannað sig held ég að þetta hafi haft mjög góð áhrif á starfið í safninu. Á það hefur verið lögð áhersla að yngri kynslóðin, þeir sem taka við, taki þátt í þessu verkefni, fari í þessar vinnusmiðjur og að hún fái tækifæri til þess að koma með framtíðarhugmyndir. Eins mikilvægt og það er að yngri kynslóðin móti framtíðina þá er jafnmikilvægt að byggja á reynslu eldri kynslóðarinnar. Hverri kynslóð hættir til að telja að lítið hafi áunnist áður en hún tók við og alla vega í íslensku nútímasamfélagi er reynsla hinna eldri stórlega vanmetin. Í rúmt ár hefur svokallað samráð 12-14 starfsmanna innan safnsins unnið að gerð langtímastefnu Borgarbókasafns með aðgerðabindingu. Aðferðafræðin byggist meðal annars á gerð sviðsmynda, eins og það er kallað, og samstarfi við rýnihópa. Það er því engu að kvíða um framtíð Borgarbókasafns, sem mér þykir afar vænt um, eins og ég sagði í upphafi. Þegar upp er staðið er besta minningin mín tilhugsunin um allt það góða fólk sem ég hef unnið með innan Borgarbókasafns, innan Reykjavíkurborgar og innan bókasafna geirans hér á landi í á fjórða áratug. Óður, myndverk eftir Helga Gíslason. Á veggnum til vinstri er upphafið að kvæði Snorra Hjartarsonar, Í Úlfdölum.

x

Bókasafnið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bókasafnið
https://timarit.is/publication/245

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.