Lögmannablaðið - 01.06.2006, Blaðsíða 28

Síðustu misserin hefur mjög færst í
vöxt að lögmenn gagnrýni störf lög-
reglu og ákæruvalds. Þótt stundum
eigi slík gagnrýni fullan rétt á sér og
sé málefnaleg þá gerist það því
miður oft að rangt er farið með.
Hefur ákæruvaldið að mestu látið
það yfir sig ganga, jafnvel þótt langt
sé gengið í rangfærslum, enda ekki í
góðri aðstöðu til að svara fyrir sig og
fjalla um einstök mál. Þetta virðist
hafa leitt til þess að sumir lögmenn
hafa gengið á lagið og farið mikinn í
fjölmiðlum, líklega með það að leið-
arljósi að ef eitthvað sé sagt nógu oft
þá fari menn að trúa því, sé því ekki
mótmælt.
Í síðasta tölublaði Lögmannablaðsins
birtist grein eftir Garðar G. Gíslason
hdl. sem hann kaus að nefna „Á skal
að ósi stemma“. Fjallar hann þar um
tvo nýlega dóma Héraðsdóms Reykja-
víkur sem hann telur vera ranga, að
því er virðist aðallega vegna mistaka
lögreglu og ákæruvalds við rannsókn
málanna og ákærugerð. Var reyndar
fallist á málatilbúnað ákæruvaldsins í
báðum þessum málum en af grein
lögmannsins má ráða að það megi
helst rekja til þess að dómarar í
umræddum málum hafi verið mataðir
á röngum staðreyndum af ákæranda
málsins og kokgleypt þær án þess að
verjendur ákærðu fengju neitt við
ráðið.
Fyrra málið
Fyrra málið sem lögmaðurinn fjallar
um í umræddri grein er dómur Hér-
aðsdóms Reykjavíkur frá 11. október
2005, í máli nr. S-737/2005, þar sem
stjórnarmaður í einkahlutafélagi var
ákærður fyrir að hafa vanrækt að
standa skil á innheimtum virðisauka-
skatti og staðgreiðslu opinberra gjalda
sem haldið var eftir af launum starfs-
manna einkahlutafélagsins. Í grein
lögmannsins segir m.a.:
„Ákæran í málinu byggði að stórum
hluta á skýrslum og skilagreinum sem
staðin voru skil á eftir að ákærði hvarf
frá störfum hjá félaginu. Af þeim
sökum var hinn ákærði í raun ekki í
stakk búinn til að tjá sig um efnislegt
réttmæti þeirra.“
Þetta er rangt. Ákærði í málinu var
starfandi hjá félaginu allan þann tíma
sem ákært var vegna og var það ekki
einu sinni umdeilt í málinu. Undirrit-
aði hann t.d. sjálfur flestar virðisauka-
skattsskýrslur vegna þeirra tímabila
sem ákært var vegna. Einu virðisauka-
skattsskýrslurnar sem ákærði kvað
hafa verið skilað eftir að hann hætti
störfum hjá félaginu var leiðrétt-
ingaskýrsla virðisaukaskatts sem varð-
aði m.a. tvö tímabil sem ákært var
vegna og skýrsla sem varðaði eitt tíma-
bil. Það kom hins vegar fram í
gögnum málsins að leiðréttinga-
skýrslan var í raun lögð fram af
ákærða sjálfum skömmu áður en hann
hætti störfum, þótt það hafi reyndar
ekki hlotið umfjöllun í dómnum.
28 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 2 / 2006
Gagnrýni á lögreglu og ákæruvald
svarað
Björn Þorvaldsson, löglærður
fulltrúi hjá RLS.