Skagfirðingabók - 01.01.1980, Blaðsíða 138
SKAGFIRÐINGABÓK
og kostur, húsnæði og þjónusta kennarans (sbr. Dagbók 5:
1919).
Samkvæmt 8. grein fræðslulaga var skylt að greiða kostnað til
farskólahalds úr sveitarsjóði. Var þess vegna úr vöndu að ráða.
Þetta mál kom upp, er Jón Sigtryggsson, bóndi á Framnesi, sendi
hreppsnefndinni reikning fyrir þeirri kennslu, sem hann innti af
hendi 1916-17. Hann fór fram á 1 kr. á dag ásamt greiðslu fyrir
fæði, húsláni, Ijósi og eldiviði. Jón var ráðinn kennari í 8 vikur,
og kenndi hann heima hjá sér. Það er greinilegt, að menn hafa
ekki verið ýkja liðlegir við þá kennara, sem störfuðu í hreppnum.
Ekki er því að undra, þótt oft reyndist erfitt að fá gott fólk í
starfið.
Skólamál í Akrahreppi eru áfram í deiglunni, en þau taka eng-
um stórvægilegum breytingum. Kennurum fækkar þó, og kennsl-
an virðist verða markvissari með árunum.
Á fundi hjá Ungmennafélaginu Glóðafeyki 29. janúar 1943
var mikið rætt um, hvernig haga skyldi sundkennslu. Ungmenna-
félagið átti sundlaug við Víðivelli (Víðivallalaug) og skólanefnd-
in þurfti að sjá um, að fullnaðarprófsbörn hlym sundkennslu.
Eftir nokkrar vangaveltur varð það úr, að skólanefndin fékk laug-
ina til 10 ára. Sundkennarastarfinu gegndu bæði heimamenn í
Akrahreppi og aðrir. Sjaldgæft var, að menn kenndu mörg ár í
senn (sbr. Fundagerðabók UmfG).
Þegar fram liðu stundir þótti sýnt, að farkennsla hlyti að víkja
fyrir fösmm skólum í einhverri mynd.
Á fundi, sem haldinn var hjá hreppsnefndinni 20. febrúar 1942,
gaf Gísli Gottskálksson 200 kr., sem renna átm til barnaskóla-
húss við Víðivallalaug, en þar taldi hann ákjósanlegastan skóla-
stað í hreppnum. Hann sagðist ætla að leggja fram sömu upphæð
næsm ár, þannig að sjóður myndaðist, og ætlaðist hann til að
hreppurinn legði fram jafn háa upphæð á móti. Umræður urðu
nokkrar um þetta efni, einkum þær 200 kr., sem hreppurinn átti
að leggja fram, og vildu menn ekki taka neina ákvörðun.
136