Skagfirðingabók - 01.01.2001, Page 98
SKAGFIRÐINGABÓK
ástarhendi gaztu strokið
listanna minna höfuð hallt,
þrátt mitt eina, er eitthvað dró. —
Myndir klappa á kollinn líka
kveðjunni döpru, er aðrir flíka
kvæðanna minna kuldaró.9
IV
Sumarið 1917 var Stephani G. Stephanssyni boðið hingað til
lands í heiðurs- og þakkarskyni. Þá hafði hann ekki líkamsaug-
um litið ísland síðan hann fluttist til Ameríku nær tvítugur.
Nú var hann á sextugasta og fjórða aldursári, stórfrægur af
skáldskap sínum og atbeina í menningarlífi Vestur-íslendinga,
en misjafnt metinn, eins og nærri lætur um óvæginn höfund.10
Islandsferðin varð Stephani til sannrar gleði. Hann fór víða
og honum var hvarvetna fagnað með kostum og kynjum.
Hvert samsætið rak annað, þar sem hann var mærður í ræðum
og ljóðum, stundum svo að honum þótti borið í bakkafullan
læk. Þá var mikil öld samsæta. Sjálfur orti Stephan talsvert í
ferðinni, kvæði jafnt sem lausar vísur. Hann safnaði því efni
saman í kver, Heimleiðis (1917).
Á þessari sigurför um ísland kom Stephan til æskustöðva
sinna í Skagafirði. Seylhreppingar og fleiri innhéraðsmenn
héldu honum veizlu á Víðimýri, en önnur veizla var síðan gerð
skáldinu á Sauðárkróki.* 11
9 Stephan G. Stephansson: Andvökur. II. bindi. Ak. 1954, bls. 270.
10 Um íslandsferð Stephans er margt að finna í Bréfum og ritgerðum, einnig í safn-
inu: Bréf til Stephans G. Stephanssonar (úrval) I—III, Rv. 1971—75. — Guðmundur
Finnbogason prófessor beitti sér öðrum mönnum fremur fyrir því að Stephani
yrði boðið til landsins.
11 Viðvíkjandi komu Stephans í Skagafjörð skal bent á frásagnir eftir Ólaf Sig-
urðsson á Hellulandi (Heima er hezt, Ak. 1961), Stefán Vagnsson (Úr fórum
Stefáns Vagnssonar frá Hjaltastöðum, Rv. 1976) og Jónas Jónasson frá Hofdöl-
um (Hofdala-Jónas, Ak. 1979).
96