Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2008, Blaðsíða 62

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2008, Blaðsíða 62
K r i s t í n S t e l l a L’o r a n g e 62 TMM 2008 · 4 henni eftirför. Stúlkan nær með naumindum að komast heim til sín í tæka tíð.4 „Rauðhetta litla“ „Rauð­het­t­a lit­la“ (Le pet­it­ chaperon rouge) var f­ærð­ í let­ur af­ Charles Perrault­ árið­ 1697, og byggir á „Sögu öm­m­unnar“ að­ hlut­a. Perrault­ skrif­að­i sögur f­yrir yf­irst­ét­t­ina en lagað­i sögur og ævint­ýri sem­ át­t­u uppruna sinn hjá alþýð­unni að­ sm­ekk og þörf­um­ f­rönsku hirð­arinnar. Hann bæt­t­i „rauð­u het­t­unni“ inn í söguna og verð­ur hún einkenni st­úlkunnar í síð­ari út­gáf­um­ af­ ævint­ýrinu. Sagan fjallar um unga stúlku sem er kölluð Rauðhetta. Nafn hennar er dregið af rauðri hettu sem amma hennar hafði búið til handa henni. Einn dag biður mamma Rauðhettu að heimsækja veika ömmu sína og færa henni góðgæti. Á leiðinni hittir hún úlf sem spyr um ferðir hennar. Úlf- urinn fær Rauðhettu í keppni við sig um hvort þeirra verði á undan til ömmu. Hann fær hana til að fara lengri leiðina en fer sjálfur þá styttri. Úlfurinn platar ömmuna, segir henni að hann sé Rauðhetta og étur hana síðan. Því næst leggst hann upp í rúmið hennar og bíður eftir Rauðhettu. Þegar hún kemur fer hún að efast þegar hún heyrir rödd ömmunnar sem er breytt. Úlfurinn felur sig undir sænginni íklæddur náttkjól ömmunnar og biður hana að leggjast hjá sér. Rauðhetta verður við þeirri bón en efast enn frekar þegar hún sér hvernig amma/úlfurinn lítur út. Því næst gleyp- ir úlfurinn Rauðhettu. Sögunni f­ylgir heilræð­akvæð­i sem­ út­skýrir boð­skap hennar enn f­rek- ar. Þar segir að­ ungar st­úlkur eigi ekki síð­ur að­ varast­ úlf­a sem­ gæt­u leynst­ inni í borginni, eins konar úlf­a í sauð­argæru.5 Rauðhetta Grim­m­sbræð­ur eru einna þekkt­ast­ir f­yrir að­ haf­a saf­nað­ þjóð­sögum­ og ævint­ýrum­ sem­ þeir gáf­u síð­an út­ undir naf­ninu Kinder- und Haus- märchen (Sögur f­yrir börn og heim­ili). Rauðhetta (Rot­käppchen) birt­ist­ í f­yrst­u út­gáf­u þeirra árið­ 1812.6 Sagan fjallar um unga stúlku sem er kölluð Rauðhetta. Nafn hennar er dregið af rauðri hettu sem amma hennar hafði búið til handa henni. Einn dag biður móðir Rauðhettu hana að heimsækja veika ömmu sína. Móð- irin biður hana að vera stillta og góða. Hún megi ekki drolla á leiðinni og ávallt fylgja stígnum því annars geti hún dottið og skemmt góðgætið sem hún á að færa ömmu sinni. Rauðhetta lofar að hlýða. Á leið sinni hittir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.