Fréttablaðið - 02.02.2017, Qupperneq 50

Dans- og söngva-myndin La La Land h e f u r ve r i ð a ð sópa að sér verð-launum og fékk fjórtán tilnefningar
til Óskarsverðlauna. Myndin segir
frá „strögglandi“ djasspíanista
sem er með stóra drauma. Hann
er ástfanginn af leikkonu en elt-
ingaleikur þeirra við drauma sína
kemur upp á milli þeirra. Myndin
hlaut tilnefningar til Óskarsins
fyrir bestu mynd, besta leik í aðal-
hlutverki – bæði Ryan Gosling og
Emma Stone hlutu þá tilnefningu,
bestu leikstjórn, besta handrit,
kvikmyndatakan, klipping, bún-
ingar og þar fram eftir götunum.
Myndin hefur sem sé hlotið til-
nefningar fyrir nánast allt sem er
hægt að fá tilnefningu fyrir.
Ef úr verður að La La Land fari
heim með verðlaun sem besta
myndin er það nú samt sem áður
alls ekki í fyrsta sinn sem dans- og
söngvamynd hlýtur þá eftirsóttu
viðurkenningu. Síðast var það
söngleikurinn Chicago sem hirti
styttuna og var það árið 2002. Rob
Marshall leikstýrði þessari endur-
gerð af Broadway-söngleik en
hann tekur þarna á spillingu í rétt-
arkerfinu með söng og gleði – sem
er að minnsta kosti líflegasta leiðin
til að takast á við slík vandamál. Á
undan Chicago var það hins vegar
Oliver!, söngleikjaútgáfa af Oliver
Twist, sem tröllreið kvikmynda-
húsum árið 1968. Hérna væri hægt
að draga þær ályktanir að annað-
hvort séu söngleikir gamaldags og
eigi ekkert erindi við áhorfendur
lengur eða þá að söngleikir séu að
koma með „kombakk“ og nú sé að
fara í hönd gullöld söngva og dansa
á hvíta tjaldinu.
Hvort sem það er – þá er augljóst
að áhorfendur í dag taka söngleikj-
um á allt annan hátt en þeir gerðu á
gullöld þeirra. Þróun í kvikmynda-
gerð, sérstaklega í Hollywood,
hefur verið í átt til meiri realisma
en þá þekktist. Kvikmyndin er
ekki jafn mikið sjónarspil, eða að
minnsta kosti sjónarspil á annan
hátt en tíðkaðist í Hollywood
fortíðarinnar – en þá líktist kvik-
myndin leikhúsinu töluvert meira
og krafan um raunveruleika ekki
jafn sterk eða hreinlega ekki fyrir
hendi. Leikarar fóru með línurnar
með „transatlantic“ hreim til höfða
til áhorfenda beggja vegna Atlants-
hafsins og urðu að kunna að dansa
og syngja.
Í dag heyrir maður gagnrýn-
endur söngleikja agnúast út í
hversu fáránlegt uppbrot það sé
að skyndilega bresti fólk í söng og
dans í miðjum samtölum og er það
bersýnilega vegna þeirra áhrifa sem
uppeldi við realískan heim hins
nýja Hollywood hefur haft. Hinir
eru á hinn bóginn oftast heillaðir af
ævintýralegu sjónarspili og þeirri
fjölbreyttu upplifun sem dans- og
söngvamyndum fylgir – oft nost-
algíukennd margfasa upplifun þar
sem tónlistin spilar nánast jafn
stóra rullu og sjálfur söguþráður
myndarinnar. Kannski verður La
La Land einmitt völd að nýrri gull-
öld söngleikja í Hollywood, það
verður spennandi að sjá. Jafnvel
munu áhrifin breiða úr sér í heim-
inum utan kvikmyndahússins og
fólk fer að bresta í söng og dans á
kaffihúsum heimsins.
stefanthor@frettabladid.is
Enginn dansar og syngur í alvörunni
La La Land fer um þessar mundir sigurför um heiminn og kemur ansi sterk til leiks sem stóri sigurveg-
arinn á Óskarsverðlaunahátíðinni en hún hlaut fjórtán tilnefningar þar á meðal fyrir bestu myndina
og besta leikinn. Það eru þó ekki allir á einu máli um gæði myndarinnar og söngleikja almennt.
Rita Hayworth og Fred Astaire voru tvo stærstu nöfn gulltímabils dans- og söngva-
mynda Hollywood. NORDICPHOTOS/GETTY
Ryan Gosling og Emma Stone syngja og dansa eins og englar í La La Land og halda
gagnrýnendur vart vatni yfir frammistöðunni. NORDICPHOTOS/GETTY
HLUSTENDA
VERÐLAUNIN
2017
#hlust17
LÉTTÖL
HÁSKÓLABÍÓ
3. FEBRÚAR
Í beinni útsendingu
og opinni dagskrá á
Í i i ts i
i i a skrá á
2 . f e b r ú a r 2 0 1 7 f I M M T U D a G U r42 M e n n I n G ∙ f r É T T a b L a ð I ð
bíó
0
2
-0
2
-2
0
1
7
0
4
:3
4
F
B
0
6
4
s
_
P
0
6
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
2
5
-4
E
A
8
1
C
2
5
-4
D
6
C
1
C
2
5
-4
C
3
0
1
C
2
5
-4
A
F
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
0
6
4
s
_
1
_
2
_
2
0
1
7
C
M
Y
K