Breiðfirðingur - 01.04.1958, Side 68

ÓSCAR CLAUSEN:
Sagnir og lausavísur úr Breiðafirði
Björn blátönn.
A höfuðbólinu Skarði á Skarðsströnd var alltaf fjöldi
vinnumanna; bæði var jörðin erfið, þar sem fylgja henni
fjöldi eyja, sem í er fuglatekja og selveiði, og svo áttu
Skarðsmenn alltaf eitt eða tvö skip, sem þeir létu vinnu-
menn sína róa haust og vor í Bjarneyjum og á vetrarver-
tíðum undir Jökli. Einn vinnumanna Kristjáns kammerráðs
á Skarði var Björn, sem kallaður var „blátönn“, og var
hann á Skarði mestan hluta ævi sinnar. — Björn var for-
maður á skipi kammerráðsins, í kaupstaðarferðum og á
vertíðum undir Jökli, og var oft aflasæll. —- Hann var
drykkjusvoli og mesti auli, en viðurnafn sitt fékk hann af
því, að ein tönn í munni hans var svört eða mjög dökk.
Skip það, sem Björn stýrði frá Skarði hét „Tuddi“ og
um hann var þessi vísa kveðin:
Björn hér snuddar burðasnar,
burt með ruddalýðum,
ýtir Tudda út á mar,
oft í suddahríðum.
Þegar Björn blátönn fór að eldast og gefa sig, varð hann
þarfakarl á Skarði og var látinn bræða þar sellýsið, en
af því var mikið á Skarði í þá daga. — Þá var þessi vísa
kveðin:
Mér hefur borizt sagan sönn,
sízt þó neinn um varði,