Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 20

20
Nýja Öldin.
upp yflr sig, og fór að læðast hægt til að ná því; hún
sagðist ætla að festa það með títuprjóni á spjald. En
það var reyndar alls enginn hlutur' á borðinu, hvorki
flðrildi né annað.
Annað dæmi: Stúlka var dáleidd-og var henni sýnt
glerspjald með ijósmynd á af landslagi í Pýrenea-fjöflum
og var henni sagt, að þetta væri mynd af sjálfri henni
klæðlausri; henni sýndist þegar svo vera, og varð svo
reið, að hún þeytti glerinu í gólfið og stappaði fótum á
því. En svo kemur annað enn merkilegra, af því að
það sýnir, hve langvinn áhrif sjónhverflnga-álög geta
haft. Nálega tveim mánuðum eftir þetta var henni eitt
sinn, er hún var glaðvakandi, sýnd ljósmynd af þessu
sama landslagi, og hafði sú Ijósmynd verið tekin áður
af sömu glerplötunni, sem hún hafði fóttroðið. Undir
eins og hún sá Ijósmynd þessa, varð hún hamslaus af
reiði og fókk yfirlið.
Þessi tvö dæmi sýna það, hversu láta má dáleiðing
sjá það, sem ekki er til. — Hitt er' þó eigi síður kyn-'
legt, að gera dáleiðingi ósýnilegt það, sem öllum öðrum
er sýnilegt.
Hér er eitt dæmi. „Yér lögðum það á dáleidda
stúlku, að þegar hún vaknaði, skyidi hún ekki geta séð
hr. E—. Hún gat heldur ekki séð hann og spurði, hvað
af honum væri orðið. Yór svöruðum: „Hann er farinn
út; þér megið nú fara inn á yðar herbergi. “ Hún stóð
upp, kvaddi oss, ætlaði út og rak sig beint á F—, sem
hafði staðnæmst rétt fyrir dyrunum. P’ar næst tókum
vér hatt, sem hún sá glöggt, og létum hana snerta bann,
svo að hún væri viss um að liann væri þar. Yér sett-
um svo hattinn á höfuð F—, og því verður ekki með
orðurn lýst, hve alveg forviða hún varð, er hún sá hatt-
inn hanga, að henni sýndist, í lausu lofti. F— tók ofan
hattinn og heilsaði henni þegjandi með honum nolckrum