Helgarpósturinn - 23.07.1987, Blaðsíða 3

FYRST OG FREMST
GÚRKAN í íslenskum fjöl-
miðlum þykir flestum vondur biti
að kyngja. Hún hefur í þessari
viku verið nær allsráðandi og
eldgos sem aldrei gusu orðin að
stórum fréttum. En um leið og
gúrkan tekur að breiða sig um
síður íslenskra blaða kætast þó
sumir. Það eru hinir slyngu út-
sendarar sovéskrar fjölmiðlunar á
íslandi. Yfirmaður APN á íslandi,
Evgení Barbukho, veður nú um
síður blaðanna við hlið gúrkunnar.
I gær átti hann til dæmis bæði
grein í Þjóðviljanum undir nafninu
„Sovésk utanríkisstefna og
,,perestrojka““ og aðra í Tímanum
sem bar heitið ,,Um grundvallar-
skipulagningu í stjórnun hins
sovéska efnahagslífs". Vænir bitar
til að tyggja með gúrkunni.
DAGSKRA nýju útvarpsstöðv-
anna, Bylgjunnar og Stjörnunnar,
er nokkuð skondin aflestrar og
verður að viðurkennast að þar
hefur Stjarnan vinninginn. Það er
takmarkalaust hvað þættirnir eru
„hressir og líflegir" og hvað dag-
skrárgerðarmennirnir eru í miklu
stuði. Einn stjórnandinn er kallað-
ur „frískur sveinn" og annar er
„hress sveinn sem fer á kostum".
Stjórnendur þáttanna gera mikið
af því að „fara með gamanmál og
gantast við hlustendur" milli þess
sem þeir spila „ryksugurokk".
Einnig eru þeir kallaðir „hressir
tónhaukar" sem spila „létt popp
með hressilegum kynningum" eða
þá að þeir halda uppi „stanslausu
fjöri í fjóra tíma" sem „gerir okkur
lífið létt". Um helgar fara svo þess-
ir hressu þáttastjórnendur í „helg-
arskapið" eða „spariskapið" ef vel
liggur á þeim og eru þættirnir þá
stanslaust „hæhóhúllumhæog-
hoppoghíogtrallallalla". Það er
örugglega ekki öfundsvert hlut-
skipti að þurfa alltaf að vera svona
hress og líflegur alla daga og það
eru sennilega fáir hreinræktaðir
fýlupúkar sem fá vinnu þar á bæ.
HJÓLREIÐAKAPPINN Jón
Kristjánsson hefur sem kunnugt er
stefnt íslenska ríkinu fyrir Mann-
réttindadómstól Evrópu fyrir að
blanda saman framkvæmda- og
dómsvaldi úti á landi. Þar hafa
fógetar til margra ára dæmt sjáifir
í málum sem þeir rannsaka. Þetta
þykir Jóni og lögmanni hans, Ei-
ríki Tómassyni, vond latína. Fóget-
arnir sjálfir virðast hins vegar lítið
hafa út á það að setja, að þurfa að
skipta sér svona og leggja mat á
eigin verk. Þannig lét Sigurdur
Gizurarson, bæjarfógeti á Akra-
nesi, hafa eftir sér í Dagblaðinu að
hann teldi Jón og Eirík hafa
„prinsiprétt" fyrir sér, en bætti við
„ef ríkið telur sig hafa efni á að
aðskilja dóms- og framkvæmda-
valdið". Mikill prinsipmaður, Sig-
urður. Samkvæmt þessu kæmi til
greina að sameina til dæmis Rann-
sóknarlögregluna og Hæstarétt, ef
harðnaði á dalnum hjá ríkissjóði.
En það væri hins vegar ekki
„prinsiprétt"...
HINGAÐ TIL hefur þótt svo
sjálfsagður hlutur þegar nýir ein-
staklingar koma í heiminn að það
hefur ekki verið í frásögur færandi
í blöðunum. Nú er hins vegar svo
komið að barneignir eru orðnar
eitt helsta fréttaefni blaðanna.
Síðast í gær birtist mynd af Jakobi
Magnússyni, stuðmanni, með
nýfædda dóttur sína á baksíðu DV.
í texta við myndina lýsti faðirinn
yfir hversu stórkostleg upplifun
fæðingin hefði verið. Ekki er
heldur langt síðan að frétt var í
sama blaði þess efnis að kona
Kristjáns Jóhannssonar, Sigurjóna
Sverrisdóttir, ætti von á erfingja. f
síðasta hefti Nýs lífs voru svo við-
töl við fullorðnar mæður sem
auðvitað lýstu því yfir hversu
stórkostlegt hefði verið að ganga í
gengum þá reynslu að eiga barn.
Við á HP vonum bara að umfjall-
anir um barneignir frægra íslend-
inga verði til þess að barneignum
fari stórfjölgandi og við nálgumst
það að verða stórþjóð.
BÆJARSTJÓRN Keflavíkur
hefur verið hin kostulegasta
samkunda á undanförnum
mánuðum. Þar vega menn hvern
annan nokkuð reglulega og þá
einkum alþýðuflokksmenn. Eitt-
hvað munu þeir í bæjarstjórninni
vera farnir að þreytast á þessum
leik því á síðasta bæjarstjórnar-
fundi reis Ingólfur Falsson, fulltrúi
sjálfstæðismanna, upp og
skammaði viðstadda fyrir að hafa
skammað Ólaf Björnsson, stjórn-
arformann sjúkrahússins, um of.
Ingólfur var varla sestur þegar
Drífa Sigfúsdóttir, framsóknar-
kona, sté í pontu og sagðist ekkert
hafa á móti Olafi. Hins vegar
sagðist hún hafa greitt Gudfinni
Sigurvinssyni atkvæði sitt i stjórn
sjúkrahússins þar sem hann væri
mun prúðari maður en Ólafur. Hin
■ mjúku gildi virðast því farin að
vinna á i bæjarstjórninni.
STYRKVEITINGALISTI
Vísindasjóðs er oft hin skemmti-
legasta lesning. Nýverið voru birt-
ar upplýsingar um styrkveitingarn-
ar fyrir árið 1987 og þar er m.a.
sagt frá eftirfarandi viðfangsefnum
heppinna umsækjenda: Mati á
hjúkrunarþyngd aldraðra, könnun
á augnhag Austfirðinga, ættfræði
hverabaktería, litaskyni laxins og
kynjahlutfalli túnsúru, og verkefni,
sem nefnist „Hljóð í nýju ljósi".
Þar að auki fékk eðlisfræðingur
nokkur tæplega hálfa milljón
króna vegna viðfangsefnis, sem
nefnist því skemmtilega nafni
„Slembifletir".
LOFTMYND
HELGARPÚSTURINN UMMÆLIVIKUNNAR
Róttæk landbúnaðarstefna
í raun er rollunnar dreifing
róttæk grasrótarhreyfing.
Á haugana fer hún úr haganum
og hefur landið í maganum.
Niðri
„Hér pœlir fólk ekkert í jafnréttismálum
og hlœr ad kvennaframbodinu."
KAUPFÉLAGSSTJÓRINN Á RAUFARHÖFN, EDDA
HRAFNHILDUR BJÖRNSDÓTTIR, í ÚTTEKT DAGS
A AKUREYRI UM KONURÍKI Á STAÐNUM
Hver er þessi Sri
Chinmoy?
Kangal Ben Spector
„Hann kemur upphaflega frá Indlandi en býr nú í New
York, þar sem hann hefur sínar höfuðstöðvar. Alls starfa 80
hugleiðslumiðstöðvar undir hans nafni í heiminum og um
1000 nemendur eru í þeim. Hann er líka málari, tónlistar-
maður, tónskáld og rithöfundur og hefur haldið yfir 100
friðarkonserta víðs vegar um heiminn. Sem stendur er
hann yfirmaður hugleiðslufriðardeildar Sameinuðu þjóð-
anna."
— Og útá hvað gengur kenning hans?
„Þetta er fyrst og fremst praktísk kenning sem snýr að
því hvernig menn geta öðlast innri frið og jafnvægi og þar
með kennt öðrum hið sama. Með þessum hætti á að vera
hægt að koma á friði í heiminum. Það sem hugleiðslan
gengur út á er að kenna fólki að hugleiða á skipulagðan hátt
í þeim tilgangi að það læri að þekkja sjálft sig og nýti sér
þá jákvæðu möguleika sem það býr yfir. Það sem fólk lærir
er að nýta sér hina skapandi og jákvæðu þætti um leið og
það öðlast vald yfir sjálfu sér og lífi sínu, það verður frjáls-
ara, ekki jafn bundið heilanum og hugsuninni. Það losar sig
við að þurfa stöðugt aö skilgreina alla hluti og flokka og
ekki síður losar það sig við hugmyndir sem binda það á
klafa og lærir að takast á við hlutina upp á nýtt. Að mörgu
leyti má segja að þetta sé tilraun til að hverfa aftur í barn-
æskuna. Börn eru hrein í huga, þau hafa ekki reynslu og
minningar eins og fullorðnir, reynslu sem heftir, heldur
ganga þau að öllu sem nýju og óvæntu og láta ekki minn-
ingarhafaáhrifá hvernig þau bregðastvið hverju sinni. Það
sem gildir er að láta eðlisávísunina ráða. Hin skipulega
hugsun heftir oft fólk í að gera eitthvað sem það hefur
hæfileika til að gera, gerir að verkum að það tekst ekki á við
eitthvað af því að það heldur að það geti það ekki. Þegar
fólk hins vegar hefur náð valdi á sjálfu sér, hefur lært að
þekkja sjálft sig og hæfileika sína getur það breytt sér og
þannig tekist á við ný verkefni, samfara auknu sjálfstrausti.
Þetta er mjög gagnlegt í daglegu lífi og kemur að notum
alls staðar, í vinnu, einkalífi, hvar sem er. Þetta er því fyrst
og fremst praktísk kenning um hvernig fólk getur lifað
betra og innihaldsríkara lífi."
— Hvernig kynntist þú þessu?
„Minn uppruni er nokkuð sérstæður. Ég er fæddur í
Kanada og er gyðingur. Þegar ég var í háskóla lærði ég
stærðfræði, lögfræði og stjórnmálafræöi en svo komst ég
að því að allir þeir sem ég umgekkst síefndu aðeins að eig-
in frama, að því að eignast fjölskyldu, börn, bíla og hús. Eg
vildi gera meira með líf mitt en það. Ég vildi hjálpa öðru
fólki og varð Ijóst að til þess þyrfti ég að öðlast innri frið.
Það er ekki hægt að hjálpa öðrum ef maður er ekki ham-
ingjusamur sjálfur. Þess vegna fór ég í hugleiðslu."
— Er þá ekki möguleiki að finna hamingju t fjölskyldu-
mynstri nútímamannsins?
„Jú, það er hægt en það er spurning hvort maður velur
sér þetta mynstur sjálfur eða hvort það velur mann. Fyrst
af öilu verður maður að finna út hver maður er og hvað
maður vill. Það er ekki hægt að finna hamingjuna eftir leið-
um sem aðrir hafa valið. Menn verða að leita hennar innra
með sér."
— Hvaö ætlarðu að kenna á námskeiðinu?
„Ég ætla aö kenna fólki að hugleiða á skipulegan hátt, að
mynda prógramm sem það getur hugleitt eftir. Láta það
upplifa hinar skapandi víddir hugans og laða fram hæfileika
hjá því svo það geti viðhaldið þessu ástandi og byrjað nýtt
líf sem er grundvallað á sjálfsþekkingu."
— Breytist fólk, bara svona yfir eina helgi?
„Vissulega. Ég hef kennt í mörg ár, víða um heim og ég
hef séð þúsundir fólks breytast."
Kangal Ben Spector er hugleiðslukennari sem kemur hér á vegum
íslandsdeildar Sri Chinmoy friðarsamtakanna. Þetta eru útbreidd
samtök, hafa 80 hugleiðslustöðvar um allan heim og stóðu m.a.
fyrirfriðarhlaupinu sem hér var hlaupið eigi alls fyrir löngu. Kangal
mun kenna hér á námskeiði sem samtökin gangast fyrir um helg-
ina í Tónabæ, frá föstudegi til sunnudags.
HELGARPÓSTURINN 3