Morgunblaðið - 16.03.1978, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 16.03.1978, Blaðsíða 20
V 20 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. MARZ 1978 Iloimsókn hjónanna Camillu Sódorhorjí. blokkllautuloikara. oK Snorra Arnar Snorrasonar. KÍtarloikara. vakti verðskuld- aóa athygli tóniistarunnonda. Vorkolnaval þossara ungu listamanna bar vott um óvonju- Iok viðsýni. spannaði tón- listarsöKuna frá Dowland (1562) til Ilans Martin Lindo (1930). Er blaðamaður spjallaði við Snorra Orn al þossu tilefni barst talið að námsdvöl hans ytra. og því. hvað forliigin oru konjótti Snorri Orn hafði ný- lokið fluKmannsprófi 1970 og var í atvinnuloit í Vínarhorg. or hann ákvað að snúa scr að tónlistinni að fullu ok öllu! Ilann hafði um árahil loikið danstónlist í Reykjavík sam- hliða fluKnáminu. og Kitarinn honum því nærtækur. Snorri Örn soKÍr. að afrakstur fyrstu mánaðar dvalar sinnar í Vínar- borjí sóu frímorki af öllum Korðum og stærðum. Um 70 alþjóðlcK fluKÍólöK synjuðu honum um atvinnu! BLM: Tókstu ákvörðunina um að snúa frá fluKnámi til náms í ííitarleik með hliðsjón af at- vinnumöKuleikum hér heima? „Nei, alls ekki. Ék var nauð- beyjiður að taka nýjan pól í hæðina; draumurinn um flugið var í alujörri blindfjötu. Gítar- inn var þá, sem nú, aðaláhuKa- mál mitt, svo ákvörðunin var auðveld. Um atvinnumöKuleika að nárni loknu hugsaði ég hreinletía ekki neitt, enda þá svo lantít í land í K>tarnáminu. Den tid, den sorn! Hins vejíar vissi ók um vinsældir K'tarsins hér heima, ok á metiinlandi EvrópU, svo ók var róletjur; þótti þetta ekki misráðið." BLM: Stóð sjálfsnámið í KÍtar- leik, eða siðir og „ósiðir“ dans- tónlistarinnar, á einhvern hátt í- vejíi fyrir framförum í námi ytra? „N'ei, þvert á móti. V'instri- handar-tæknin var sú sama. En étí þurfti hins vejíar að letitíja töluverða rækt við hætírihand- ar-tækni a.m.k. fvrstu tvö árin.“ BLM: En kom þá fyrri reynsla í danstónlist að notum á ein- hvern hátt? ,,.Já, sérstaklega hvað hrynj- andi otí samleik áhrærir. Svo held ótl, að étí hafi verið óhræddari við að „tjá“ mig en sumir skólafélatca rninna, er ekki höfðu mótast af danstón- list. BLM: Hverjir voru kennarar þinir við Tónlistarháskólann í Vín? „I fyrstu nam éti hjá aðstoðar- kennara, Karl Scheít, en frá og með öðru námsári naut ég leiðsganar prófessorsins sjálfs. Ég var hjá Karl Scheit í fjögur ár samfleytt, svo alls urðu þetta fimm ár í Vínarborg. Auk gítarnámsins lagði ég svo stund á ýmsar aðrar greinar tónlistar- innar sem öllum eru hollar, t.d. tónlistarsögu og tónfræði.“ BLM: Þegar þú hugsar til baka. hvað einkenndi og mótaði þessi námsár mest? „Því er erfitt að svara. Þó held ég, að sú hægfara en markvissa smekkbreyting, sem átti sér ÞEIM YRÐI FENGUR stað hjá mér, hafi rist dýpst. Maður fann áhugasviðið þenjast í allar áttir dag frá degi, enda tækifæri til tónleikaferða ótak- mörkuð i Vín.“ BLM: Og hvar ertu nú staddur í þeim efnum? „Eiginlega úti um allt! Ég hef áhuga á allri tónlist, allt frá miðöldum og fram á þennan dag. Ég get nefnt Renaiss- ance-tónlist umritaða fyrir gít- ar, nú og Baroque-tónlist, t.d. verk Bachs fyrir selló, fiðlu og önnur hljóðfæri, sem einnig hafa verið umrituð fyrir gítar- inn. í gullöld gítarsins, þeirri átjándu, er maður sífellt að grúska. Ég leik mikið af tón- verkum Spánverjans Sor og Italans Giuliani. Rómantísku tónskáldin skrifuðu margt áhugavert fyrir hljóðfærið, sem ég legg mig eftir; nú, og nútímatónskáld eins og Britten, sem ég held mikiö uppá, sem og Martin og Henze. Ég er hins vegar í seinni tíð hættur að leika Renaissance-tónlist á gítarinn. Ég eignaðist lútu fyrir um þremur árum, og hef nú tileink- að mér leiktækni þá og nótna- lestur sem lútunni eru samfara" BLM: Hvað um íslenska gítar- tónlist, er hún til? „Eitthvað er lítið um það. En ég rabbaði við Þorkel Sigur- björnsson og Atla Heimi um þetta, og þeir sögðust báðir fúsir að skrifa fyrir hljóðfærið. Ég. bíð spenntur." BLM: En hvað finnst þér um tónlistarlíf á Islandi almennt? „Mér finnst ég vera hálfgerð- ur útlendingur sem stendur, svo varla að ég geti svarað. Hins vegar hefur maður fengið þær hugmyndir erlendis, við lestur íslenskra dagblaða, að hér ríki ládeyða í þessum efnum. Kannski er þaö fjölmiðlunum að kenna, kannski tónlistar- mönnunum sjálfum. En á heild- ina litið, virðist mér fremur jákvæð þróun í íslenskum tón- listarmálum. Unga fólkið snýr margt heim frá námi. I Vínar- borg voru á tímabili átta tón- listarnemar. Sjö þeirra starfa nú að fullum krafti hér heima. ísland græðir á tá og fingri á námslanunum illræmdu. „Eyðslubelgirnir," náms- mennirnir sem „sífellt kvarta", snúa heim með heimsmenning- una beggja vegna Atlantshafs- ins. Þetta fólk leggur á sig mikið erfiði við heimkomuna. Tón- listarfólkið verður t.d. að byggja afkomu sína á lýjandi kennslu- störfum, en tækifæri til tón- leikahalds ennþá fá og ólaunuð.“ BLM: Fer ekki að líða að því að Reykjavík verði heimsborg í tónlist í kjölfar þessara fólksflutninga...? „Varla, það er langt í land ennþá. Þetta er að sjálfsögðu undir okkur sjálfum komið. En þrátt f.vrir jákvæða þróun al- mennt, þá finnst mér gæta starfsleiða hjá þeim sem lengi hafa starfað hér heima, og ekki að ósekju. Hljómsveitin okkar leikur t.d. aðeins opinberlega tvisvar í mánuði. Það þarf að gera meira, hafa meiri fjölbreytni í starfinu, annars Væntanlegir fulltrúar Renaissance á Fróni? drepast allir úr leiðindum. Þetta á við tónlistarlífið og tónlistar- mennina í landinu almennt." B.M: Heldurðu að ekki komi að því, að þú leikir einleik með Sinfóníuhljómsveit íslands? „Það vona ég sannarlega, þ.e.a.s. þegar ég er tilbúin að takast á við slík verkefni. Hvenær? Kannski eftir tvö til þrjú ár.“ BLM: Hvað sérðu fleira í spá- kúlu framtíðarinnar; hvert verð- ur hlutverk þitt í „hagkeðj- „Ég vildi gjarnan verða full- trúi Renaissance-tónlistar á Islandi. Þetta er tónsögu-tíma- bil sem fáir en góðir hljóðfæra- leikarar hafa sýnt alúð. Ég vildi gjarnan veita þessu fólki lið; kannski stofna hér hljóðfæra- flokk sem sérhæfði sig á þessu sviöi.“ BLM: Hvernig var verkefnavali ykkar Camillú tekið af íslensk- um tónleikagestum? Voru mót- tökurnar hvetjandi eða letj- andi? „Tvímælalaúst hvetjandi. Við höfðum áhyggjur af efnis- valinu þar eð það saman stóð af tónverkum frá tón-tímabilum beggja vegna rómantíkurinnar. En fólk virtist hafa mikla ánægju af að heyra bæði það „eldgamla“ og það „splunku- nýja“; fannst þetta skemmtileg tilbreytni. Aðeins eitt olli okk- ur vonbrigðum. Sumir tónleika- Kristján Friðriksson: Höll á traustum grunni III Skrifad í tilefni af „Rabbi” Ásgeirs Jakobssonar 19. febr. Meira um „byltingar“ Sumir, þar á meðal Á.J., tala um byltingarkenndar hugm.vndir í samhandi við uppástungur um skipulagningu fiskveiðanna. Ég tel, eins og áður er sagt, að með skipulagningunni sé okki aðcins komið í vog fyrir byltingu. som fælist í því að voiðar og vorkun á liski logðust að miklu loyti niður sunnan lands og vestan. heldur yrði með skipulagn- ingunni lagður traustur grunnur að framtíðarvelmegun þjóðarinn- ar. Vert er að víkja nánar að þessu. Að því er varðar flotastærðina, sem þarf að minnka um ca. 20 þús. lestir, þá mætti gera það með þeirri éinföldu aöferð aö’selja úr landi svo sem 10 til 12 stærstu togarana. Sú sala ætti að vera auðveld án teljandi skaða, m.a. vegna hoimsverðbólgunnar. Síðan ber að táka með í roikninginn að fiskifloti gengur úr sér um nálægt 1'7> árlega, sem mundi þýða að flotinn minnkaði af eðlilegum úreldingarástæðum um nálægt 10 "1)0-8. lestir á 18 mánuðum — og er þá minnkunin fengin. Áætlun um innlendar skipasmíöar Þetta þýðir það, að hægt yrði strax að fara að vinna að áætlun um framtíðar uppbyggingu ís- lenskra skipasmíðastöðva. Þær gætu fengið framtíðarverkefni við að halda flota lan'dsmanna við — og sjá fyrir eðlilegri endurnýjun. Auðvitað eiga ísiensku skipa- smíðastöðvarnar að sitja fyrir þessum markaði. Þetta yrði eðli- legur hluti af iðnþróunaráætlun- inni — hreint ekki lítilvægur. Eins konar landhelgi — iðnaðar- landhelgi — ætti að vera jafn sjálfsagt mál eins og fiskveiðiland- holgi. „Iðnaðarlandhelgi" ætti að taka í notkun á ýmsum fleiri sviðum iðnaðar eftir því sem hagkvæmast væri. Efta-aðildin þarf ekki að trufla í þessu sambandi — ef hóflegri kænsku er beitt, líkt og aðrar þjóðir í-Efta gera nú. Viö einir Efta-þjóða megum ekki vera svo „bláeygðir" að réyna að standa við Efta-samn- inginn, meðan aðrar þjóðir „hag- ræða“ framkvæmd hans eftir eigin þörfum og geðþótta. Iðnaðurinn austanlands og norðan Liður í hinni hagkvæmu uppröð- un efnahagsþátta, er uppbygging dálítils iðnaðar — og ætti iðnaðar- uppbygging að hefjast á strand- væðum yið uppeldisstöðvarnar. Iðnvæðing þar þarf að njóta forgangs. En hvaða skynsamur maður getur talið það byltingarkennt, þó komið væri upp nýrri iðnaðarað- stöðu fyrir svo sem 200 manns í fyrri hluta áætlunar um fram- kvæmd skipulagningar fiskveiða? Stofnkostnaður við slíka fram- kvæmd er svo hverfandi (e.t.v. 1—2 milljarðar á ári í stofnkostn- að í fáein ár fyrir austursvæðið) — þegar um er að ræða að koma á umbótum í þjóðarbúskap, sem nemur yfir 100 milljörðum. Nýi „apartheitisminn“ Einstöku sinnum rekur maður sig á menn, sem halda því fram að Islendingar muni ekki geta stund- að iðnað með árangri, af því að þeir séu „í eðli sínu veiðimenn og hjarðmenn". Þetta er auðvitað svo mikið rugl, að maður f.vrirverður sig fyrir að þurfa að svara því. í 1000 ár sá þjóðin sér sjálf að mestu fyrir þeim iðnaðarvarningi sem hún þarfnaðist. En vanstjórn og oinangrun olli því að hún hefur okki haldið jafnstöðu við ná- grannaþjóðirnar á þessu sviði — noma að takmörkuðu leyti. Að kalla það „byltingarkenning- ar“ j)ó stungið sé upp á ,að Kristján Friðriksson. heildar-efnahagsstaðan sé bætt með því að koma hér upp nokkrum iðnaði til viðbótar við þann sem fyrir er — það er eins og tala upp úr svefni. Stuðningur við byrjandi iðnað er hyggilegur Landbúnaður nýtur mikils stuðnings í mörgum löndum. Sums staðar svo nemur yfir milljón á mann í groininni á ári. Ef tilsvarandi stuðningur væri veittur til byrjandi iðngreina, mundi það e.t.v. nema nokkur

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.