Norðanfari - 28.02.1879, Blaðsíða 1

18. ár.
VORMM'Altl.
Akureyrí, 28. febrúar 1879.
Nr. 11—12.
Reglugjörð
fyrir kókasafn Norður- og Austur-
amtsins á Akureyri.
1. grein. Sá er tilgangur amtsbókasafns-
ins að safna innlendum og útlendum fræði-
bókum, sem miða til visindalegra og verk-
legra framfara, en annað hvort eru svo dýr-
ar eða fágætar, að einstakir menn eiga
mjög örðugt með að eignast pær eða er
pað ómögulegt. Hinn annar tilgangur
bókasafnsins er sá að lána út bækur á
sem frjálsastan og hagfeldastan hátt bæði
fyrir sjálft bókasafnið og amtsbúa pá sem
vilja nota pað.
2. grein. Amtsbókasafnið stendur undir
stjórn amtsráðsins i Norður1- og Austuramtinu.
3. grein. Amtsráðið setur priggja manna
nefnd til pess að hafa umsjön yfir bóka-
safninu, skal nefnd sú á ári hverju gjöra
uppástungu um hverjar bækur kaupa skuli,
og leita um pað sampykkis amtráðsins, standa
•fyrir kaupum bókanna, og 'ákveða hverjar
bækur binda skuli sem og einnig hafa
stöðugt eptirlit með bókasafninu og að bóka-
vörður fylgi reglum peim sem honum eru
settar. Einn pessara manna skal vera fje-
hirðir bókasafnsins. skal hann pvi taka á
móti hverjum sem helzt tekjum bókasafns-
ins og standa fyrir greiðslu á útgjöldum
pess og semja síðan reikning par yfir ár-
lega. Hefndarmenn skulu allir undirskrifa
reikning penna og senda síðan til amtsráðs-
ins fyrir 14. febrúar ár hvert.
4. grein. Amtsráðið setur mann til pess
að hafa bókagæzlu safnsins á hendi, skal
hann gegn 40 króna póknun um árið standa
fyrir útlánum bókanna og halda bókasafn-
inu í röð og reglu. Hann skal vera til
staðar í bókldöðunni að minnsta kosti einn
dag í víku um 3 klukkustundir og skal
auglýsa í blaði sem kemur út á Akureyri
hvenær pað sje, skal pá mönnum heimilt
að fá bækur til láns, og peim, sem vilja,
að kynna sjer ýmisleg skrautverk, svo sem
landabrjef, málverk o. fl. sem ekki er lán-
að út frá bókasafninu.
5. grein. Að svo miklu leyti pví verður
viðkomið, skal bókasafnið hafa einn eða
íleiri umboðsmenn í hverri sýslu amtsins,
er nefndin kýs og skulu helzt til pess kosn-
ir póstafgreiðslumenn. Umboðsmenn pessir
skulu vera bókaverði og almenningi hjálp-
legir með útlán bóka, veita móttöku árs-
tillagi og hafa gætur á að bækur sem fyr-
ir milligöngu peirra væru útlánaðar livorki
skemmdust nje glötuðhst og pá innlieimta
fullar skaðabætur hjá hlutaðeiganda.
6- grein. Sjerhvor amtsbúi getur fengið
bækur að láni, en sje liann utan Akureyr-
arkaupstaðar. skal hann í fyrsta skipti fá
sjer skriflegt vettorð frá víðkomandi um-
hoðsmanni, eða öðrum áreiðanlegum manni
sem bókavörður tekur gildan, að óhætt sje
að lána honum bækur og að sá er vottorð-
ið gefur gangi í fullkomna ábyrgð fyrir
hann í pví tilliti, svo skal og lántakandi í
hvert skipti er hann fær bækur að láni
senda skriflegt vottorð fyrir móttöku bók-
anna með árituðu fullu nafni peirra og
undirskrifað nafn lántakenda stjett og heim-
ili sem og dagsetningu og ártal. Yottorð
pessi skulu innfærð í útlánsbókina af bóka-
verði og síðan geymd hjá honum pangað
til hókinni er skilað aptur, skulu pau pá
send lántakanda eða umboðsmanni og skal
pá reglu hafa pegar hók sú sem beðið er
um ekki er til eða í útláni. — Bækurnar
skulu, ef hægt er, sendast með póstferðum
og borgar lántakandi kostnað pann er par
af leiðir sem og ábyrgð á bókunum frá og
til bókasafnsins, gefa skal pó lántakendum
kost á að fá hækur saínsins með öðrum
ferðum, pó upp á peirra ábyrgð að öllu
leyti.
Menn á Akureyri geta fengið hækur
án pess að hafa ábyrgðarmann, pannig að
bókaverði er heimilt að lána hverjum sem
hann álítur óhætt, bœkur, pó upp á sína
eigin (bókavarðar) ábyrgð.
7. grein. Fyrir lán á hókum amtshóka-
safnsins greiðist fyrirfram 2 krónur og
gildir pað frá 1. janúar til 31. des.
8. grein. Enginn getur fengið meir en
3—5 bindi að láni i senn, pó skal á valdi
bókavarðar að breyta út af pessari reglu
sje pað ekki bókasafninu eða lestrarfjelög-
um pess til meins.
9. grein. Skemmi einhver bók, er hann
hefir fengið til láns af bókasafninu, skal
hann borga fullkomnar skaðabætur, sem
stjórnarnefnd bókasafnsins tiltekur; sjeu
skemmdirnar svo miklar að bókin verði að
álítast sem ónýt eða einhver glatar bók
safnsins, skal hann skyldur að útvega bóka
safninu annað exemplar jafngott og hitt
var eða borga fullt verð bókarinnar, og
skal bókavörður rannsaka nákvæmlega all-
ar pær bækur, sem skilað er aptur, hvort
pær hafi í nokkru skemmst.
10. gr. Um útlánstíma bókanna ber að
taka prent til greina:
1. stærð bókanna.
2. efnisinnihald peirra.
3. fjarlægð lántakanda frá Akureyri.
Hinum fyrstu tveim atriðum verða eng-
ar almennar reglur gefnar fyrir, og er pað
á valdi. stjórnarnefndar bókasafnsins, hvort
bún vegna sjerstakra kríngumstæða, sem
lántakandi skýrir frá, álitur rjett að bann
fái útlánstímann lengðan fyrir fram frá
pví sem almennt er ákveðið. Síðasta atrið-
íð skal ákveðið pannig: Utlánstími í Akur-
eyrarbæ skal vera 2 vikur, í Eyjafjarðar-
sýslu innan fjalla og Suður-J>ingeyjarsýsla
4 vikur; í Skagafjarðarsýslu, Ólafsfirði,
Hjeðinsfirði og Siglufirði 6—8 vikur, í
Húnavatns- Norður-Júngeyjar- og Múlasýsl-
um 8—12 vikur, pó skal lántakanda vera
lieimilt að lialda bókum lengur með sam-
pykki bókavarðar, ef engin liefir beðið um
bókina meðan á útlánstímanum stöð, en
undireins og einhver pantar bókina að
láni, skal bókavörður skyldur að skrifa
peim sem bókina hefir og heimta hana af
honum og er pá sá, sem bókina hefir haft
•að láni, skyldnr að senda liana bókaverði
með sömu póstferðirmi, en vanræki hann
— 21 —
pað skal hann sæta fjársektum, sem stjórn-
arnefnd hókasafnsins ákveður liversu miklar
skuli vera, eins og aðrar sektir.
11. gr. í bókhlöðunni skal vera skrá
yfir hækur safnsins, og skal jafnóðum inn-
fært í hana bækur pær sem kunna að hæt-
ast við síðar, avo menn geti lítið eptir
bókum peim, sem peir vilja fá að láni.
*
* *
íteglugjörð pessi staðfestist hjer með.
Akureyri, 3. dag febrúarmánaðar 1879.
í nafni amtsráðsins.
Christiansson.
Til Styrlbjarnar í Höfn.
Jeg get eigi hundizt pess, mikilsvirði
Styrhjörn, að láta yðnr pað í ljósi, að jeg
hefi vandlega lesið greinarkorn yðar í Nf.
17. ár, nr. 59, par sem pjer snúið yður að
Sálmahókarnefndinni. Hið eina nýtilega i
pessari gr. yðar skyldi vera pað, að pjer
virðist áminna sjöskáldanefndina um vand-
virkni, og skal jeg pó ekkert um pað segja,
hvort pjer vinnið á nokkuð eða eigi neitt
með slíkum varnagla, en að öðru leyti er
grein yðar nokkuð óljós og viðvaningsleg.
í upphafi greinarinnar er svo að ráða, sem
pjer ætlið að finna biskupinum til mjög
punga sök, en liver verður hún svo, pegar
til kemur? Sú, að hann hafi eigi lesið Leir-
gerðarsálminn! Sjer eru hver vandræðin!
Og petta gjöra peir að biskupi! En úr
pví hann gat orðið biskup ofan á slíka fá-
fræði, hvað ætti pá að verða úr Styrbirni,
sem kann sálminn eflaust utan bókar? Sjálf-
sagt eigi minna en erkibiskup! Síðan kom-
ið pjer með málsgrein nokkra, sem eigi
pykir aldæla. „Svo mikils ættu menn pó
að vænta af hverjum lslendingi, ekki sízt
biskupi peirra, að sjera Jón |>orláksson á
Bægisá væri kunnu r“. En jeg vil
spyrja fyrst: er pá Leirgerðarsálmurinn og
og sjera Jón |>orláksson á Bægisá eitt og
iðsarna? |>ar næst vil jeg spyrja : væri pað
eigi hálfambögulegt að fara að vænta pess
af hverjum Ísíendingi, að sjera J. J>. yæri
kunnur ? En sleppum pví, fjelagi; pað
varð hjerna allra snöggvast Staurbjörn úr
Styrbirni.
iðnr pykir mikið vanta, að pjer fáið
ekki að sjápaðá titilhlaði Sálmabókarinnar
frá 1871, handa hverjum hún er, og getið pví
ekki vitað, hvort hún er handa „evangel-
isk-kristilegum“ söfnuðum, eða handa „hin-
um eða pessunj trúarflokki,, eða handa heið-
ingjum. Jeg get svarað yður í stuttu máli:
hún var eflaust ætluð peim fyrst og fremst,
sem hún var boðin til kaups og eignar.
í annan stað var efni bókarinnar alkristi-
legt; hún boðaði hvorki Múhamet nje Plató,
hvorki Móses nje páfann, hvorki Luther
nje Kalvin, heldur Krist. „Eptir titlinum
að dæma“ — segið pjer — gæti bókin al-
veg eins verið Sálmabók hinna örgustu
heiðingja." J>ví skyldi pað ekki? Árgir
og jafnvel örgustu heiðingjar eru menn eins
og hinn kristni Styrbjörn, og pað ætti engu