Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 13.02.1915, Blaðsíða 7

Xi^X. 6-7.
ÞJOÐV J LjíJSíN.
23
allan til aveita, og hagar þvi alls staðar nægir
um áramótin og iyrri part janúarmánaðar.
Bændur yfirleitt illa staddir, til að taka móti
hörðum vetri, verði honum að mæta.
Öll heyin, sera heyuð voru seinni pavt sum-
arsins urðu nær ónýt, — sátu á tónunum fram
á veturnætur, og voru haugblaut sett þar i galta.
Taðan varð á binn bóginn alls staðar vel þu-,
og spratt í bezn lagi.
Frá Ísaíirði.
Helztu tiðindin þaðan: Bæjarfulltrúakosn-
ingar fóru fram í öndverðum janúar þ. á., —
kosnir þrír menn í bæjarstjórnina: Karl verzl-
unarstjóri Olgeirsson, Arni yfirfiskimatsraaður
Gíslason og Arngrímur Fr. Bjarnason, prentari.
Jólatrés-skemmtun hé't kvennfélagið „Ósk“
á þrettándanum (6. janúar þ. á.) og bauð um
tvö hundruð b'irnum.
Aflabrögð dégóð i f. m. (janúar), er á sjó hef-
ur gefið.
Prestskosning.
(Brekka í Mjóafirði).
Prestskosning fór fram í Mjóafjarðarpresta-
kalli (í Suður-Múlasýsluprófastsdæmi 1. febr. þ.
á. (1915).
Tveir voru þar í kjöri: Síra Jónmundur Hall-
dórsson að Barði í FJjótuiu (i Skagafjarðarsýslu)
og sira Ólafur Stephensen, uppgjafaprestur i
Grundarfirði.
Kosningin fór svo, að síra Jónmundur var
kosinn með nær öllum þorra atkvæða, er greidd
voru, og verður honum því óefað veitt presta-
kallið.
Matreiðslu-námsskeið
(í Svarfaðardal)
Matreiðalu-námskeið hefur verið haldið um
tíma í Svarfaðardal (I Eyjafjarðarsýsu).
Frú Jónina Líndal (kona J. Lindal’s, fram-
kvæmdarstjra „RæktunarfélagsNorðurlands“)hef-
ur veiti matreiðslunámsskeiðinu forstöðu.
Raílýsingarmál Akureyrar.
120 þús. króna áætlar Jón landsverkfræðing-
ur Þorláksson, að það það kosti, að koma á íót
raflýsingu á Akureyri, og er þá þó ótalinn kostn-
aðurinn við ljósáhöld í húsum, og Jeiðsluna inn
í þau.
Aflið gerir hann ráð fyrir, að fengið verði
úr Glerá.
Anrars er það nú efst á baugi, hjá bæjarstjórn-
inni á Akureyri, að fresta öllurn aðgjörðum
í raflýsingarmálinu, unz „norðurálfuófriðurinn
mikli“ er um garð genginn, hvenær, sem það
nú verður.
Isl. kolanámur.
(Preksfjörður, — Bolungarvik).
Kol eru nú sögð nýlega fundin á tveim stöð-
um á Vostfjörðum, auk kolanna í Dufnasdal. og
er önnur kolanáman sögð fundin í svo nefndum
Skápadal, við Patreksfjörð, en hin að Hanhóli í
Bolungarvík (í Norður ísafjarðarsýslu).
Hvað úr þessu verður, skal ekkert u.n sagt
að svo stöddu, — líklega réttast, að byggja eigi
á fréttunum um of. en gott þó, ef rétt reyndist.
Prestakalla-lán.
(Auðkúla i Húnavatnsprófastsdæmi).
Auðkúlu-prestakalli í Húnavatnsprófastsdæmi
veitti ráðherra (26. okt. síðastl.): 1300 kr. embætt-
islán, til húsabyggingar, til viðbótar áður veitt-
um 3000 kr. i sama skyni.
Til að koma upp fyrirhugaðri vetnsveitu á
prests-setrinu voru og veittar 500 kr.
Lánið ávaxtast með 4°/0 árlega.
Askilið er, að ibúðarhúsið sé vátryggt fyrir
6500 kr., og að greitt sé árlega 32 kr. 50 aur.
fyrningargjald af nefndri upphæð.
Barn verður úti.
Þrettán íra gömul tolpa, sem var á heimleið
úr skóla, varð nýlega úti.
Hún hét Herdís Konráðsdóttir, og var frá
Mýrum i Sléttuhlið.
Bæjarbruni.
(Kona skaðbrennist)
9. febr. þ. á. brann til kaldra kola bærinn
að Dögurðarnesi á Skarðströnd (i Dalasýsu).
Af innanstokksmunum varð alls engu bjarg-
að, nerna einhverju af rúmfatnaði, er kornið vavð
út ura glngga.
Eldurinn er mælt, að borizt hafi frá olupípu,
og læsti hann sig brátt svo i aílt, að við ekkert
vnrð ráðið.
Fólkið bjargaðist allt, on oin konan, — kcna
Vigfúsar Hallgrímssonar, heitins dbr. manns á
Staðarfelli, skaðbrenndist að mun á höndum, og
í andliti, svo að talið er jafn vel tvisýnt, að sjón
hennar verði bjargað.
Bær, og innarstokksmunir, kvrð allt hafa
verið óvátryggt, og skaðinn því afar-tilfinnan-
legur.
Konan, sem fyrir brunanum varð, hafði fyrst
komizt ósködduð út úr eldinum, en hlaupið inn
aptur, — ætlað að^reyna, að bjarga aldraði móð-
ur sinn:, vissi eigi, að henni hafði þá í sömu
svifunum verið bjargað, alveg óskaddaðri, út um
rinn gluggann á bænurn.
f
Pálmi bóndi Jónssoil
i Rekavik bak Látur.
Eins og getið var í 1.—2. nr. blaðs
vors þ. á., andaðist Pálmi bóndi Jónsson
í Rekavik bak Látur í Sléttuhreppi (í
Norður-ísafjarðarsýslu) 3. nóv. síðastl.
(1914), eptir fimm daga legu í lungna-
bóJgu.
Hann var fæddur í Rekavík bak Lát-
ur 27. sept. 1852, og var þvi frekra 62
ára að aldri, er hann andaðist.
Foreldrar hans voru: Jón Bjarnar-
son, bóndi i Rekavik bak Látur, og kona
hans, Silfa Jónsdóttir, Teitssonar, er lengi
b]ó að Kerlingarstöðum i Grunnavíkur-
hreppi. — En Björn, afi Pálma heitins,
var Guðmundsson, og bjuggu þeir feðg-
arnir, Björn og Guðmundur, hvor fram
af öðrum i Rekavík bak Látur, og er
mæJt að Guðmundur hafi verið austfirzk-
ur að uppruna.
Kn börn Jóns heitins Bjarnarsonar og
Siifu, konu hans, voru auk Pálma heit-
ins: Kristján, bóndi í Meðri Miðvik, Lor-
bergur, bóndi í Efn-Miðvik, og Kristjana,
kona Halldórs bónda Þeófílussonar í Neðri
Miðvík.
Kona Björns, afa Pálma heitins, var
Þorgerður Jónsdóttir, Þorkelssonar, er
fyr bjó að Atlastöðum í Fljótum, og
konu hans, Þóru Snorradóttur, Jónsson-
ar, er kallaður var „barna-karl“, og bjó
að Höfn á Hornströndum, og dó þar.
Pálmi sálugi ólst upp hjá foreldrum
sínum, og dvaldi í föðurgarði unz hann
(13. sept. 1877) kvæntist fyrri konu sinni,
ungfrú Guðríði Sigurðardóttur, dugnaðar-
og myndar-stúlku, og varð Jrjónaband
þeirra mjög farsælt og ástúðiegt, og heim-
ilið mesta greiða- og gestrisnis-heimili.
Alls varð þeim hjónunum átta barna
auðið, og eru nú þessi fimm á lífi:
1. Guðmundur, kvæntur Ketilríði Þor-
kelsdóttur, ísleifssonar.
2. Sölfi, ókvæntur, í föðurhúsum.
3. Sigurgeir, í Rekavík bak Látur, er
kvæntur var Guðmundínu Geirmund-
ardóttur (t 7. nóv. 1914).
4. lngibjörg, ný flutt til Ameríku, að
mælt er.
5. Silía, ógipt.
En meðal barnanna, er dáin eru, var
Sigríður, er dó uppkomin á heimili föður
sins.
Pyrri konu sína, Guðriði Sigurðar-
dóttir missti Pálmi heitinn 30. des. 1888,
og stóð þá einn uppi með fjölmennt heim-
ili og stóran barnahóp, og kvæntist því
árið eptir ekkjunni Ólafiu Einarsdóttur,
syetur Benjamíns heitins Einarssonar, er
lengi bjó að Marðareyri í Jökulfjörðum.
— En móðir þeirra systkinanna var María
Ólafsdóttir — og konu Ólafs — Berg-
ljótar, dóttur sira Hjalta sáluga Þorbergs-
sonar.
Yar Ólafía Einarsdóttir fyr gipt Arn-
finni Kristjánssyni og átti með honum
þrjú börn, og eru tvö þeirra á lífi:
1. Árni, ókvæntur.
2. María, kona Kristjáns Guðnasonar, Jó-
steinssonar, og eiga þau hjónin nú
heima að Látrum í Slóttuhreppi.
Pálma og seinni konu hans, Ólafíu,
varð á hinn bóginn eigi barna auðið, og
lifir hún nú mann sinn sem ekkja í ann-
að skipti.
Stakur dugnaoar- og atorku-maður
var Pálmi heitinn, hagsýnn og iðjusamur,
enda heimilið löngum með efnaðri heim-
ilinum i byggðarlaginu. — Greiðvikinn
var hann og hjálpsamur, hver sem í hlut
átli, og heimilið yfirleitt rausnar- og
gestrisnis- beimili, enda voru og konur
Pálma, bæði fyrri og seinni konan, hon-
um mjög samhentar í því að gera þar
garðinn sem frægastan.
i'ó að Páimi sálugi stundaði jafnan
landbúskap, var þó sjórinn, sem haiin
einatt studdist að mun fiemur við, enda
mun hann fiestar, ef eigi allar vertíðir
hafa verið formaður á bát. sinum, frá
þeim tíma, er hann fór að eiga með sig
og til síðustu æfi-ára. — Var hann og
stjórnari góður á sjónum, og laginn og
aflasæll foimaður.
Jörð sina, Rekavík bak Látur, sat
hann mjög vel, og í stað þess er hann
áður var leiguliði, bjó hann mörg síðari
árin sem sjálfseignarbóndi. — Jörðina
húsaði hann og mjög vel, eptir þvi sem
títt er þar í byggðarlaginu.
Pálmi var maður félagslyndur og því
einatt fús til þess að styðja hvern góðan
félagsskap í sveit sinni. — „Kaupfélagi
Isfirðinga“ var hann og góður stuðnings-
maður, meðan það var starfandi í hér-
aðinu.
Pálmi heitinn var svipmikill maðui,
einkum á yfir-andlitið. — Hann var og
ma3ur hreingerður í lund og tilfinninga-
ríkur. — Trygglyndur var hann og kon-
um sínum og börnum hinn ástríkasti og
umhyggjusamasti.
Að því er landsmála-skoðanir snerti,
fylgdi hann sjálfstæðismönnum einatt að
málum, sem Norður-ísfirðingar lang-fiest-
ir, enda var hann sjálfstæðari og metn-