Lögberg - 01.01.1920, Blaðsíða 1

SPEIRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. REYNIÐ ÞAÐ!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
iilef
o O
Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
490 Main St.
Garry 1320
33. ARCANGUR ' WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 1. JANÚAR 1920 NUMER 1
• • r ""V'
'‘viiininDiiiiiiHaiuiiiiiiiiHiiiiinjiiijiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiwiniiijiiiHiiiiniiHmuHMipimiifl 1 I 11 _ RFR( ^ os & tR ÖIIIJM ÍS í FNDINCÍÍM FARS< ^FI S nýjar 'SsBSBBIS llillll!!!!!ll!IIIU!llll!!!!l»lll!!l!lUII!l!ll!llllll!01!IIUilir’
.,iI!II!IIIIIIIIIIIIIÍI!IIIIIUI!II1III!IHIIIIII!IIIIIIIIIIUI!II!IIIIIII!II!I!IUIIII!IIIIIIIIIII!IIIIII!IIIIIII1IMIIIIIIIIII^^^^F^J|J Jl V/kJ tl\ IiJ. 14 1 JAit
Haraldur Bernharð Johnson
Fœddur 1899.—Dáinn 1919.
Frá pabba.
Kominn er kaldur vetur
kulnuíf öll blómin simá.
Hroll mér að hjarta setur
að horfa á ís og snjá.
Kviknar í brjósti kvíði,
klökkur minn hugur rís
eilífðar út á víði
til englanna í Paradís.
pví drengurinn minn er dáinn
drottinn minn, það er hart,
lo“kuð' hin ljósa bráin,
sem lýsti svo milt og bjart.
Skýrara gull ei geymdi
né göfugra hjarta neinn.
pín elska til allra streymdi
svo ungur en hugfars hreinn.
f þrautum þolinn varstu
og þrekið þig aldrei brast.
Með karlmensku kaun iþín barstu
svo kornungur sem þú varst.
f hvert sinn er kom eg til þín,
um kvöld eða’ í morgunsár, .
þú brostir svo 'bljúgur til mín,
sem barnið í gegnum tár.
Eg kvarta ekki’ um það, kæri,
iþó kvaddur þú værir heim.
Eg 'bið að mér lífið læri,
að lúta í auðmýkt þeim,
sem gefur og tekur gæðin,
sem gleður og hryggir mann.
t raunum þau reynast fræðin
svo rétt þei.m, sem elska kann.
pað húmar og hallar degi,
og hnígur í vestri sól.
Ó, sárt var að sjá þig eigi
með systkynum þessi jól.
Guðs friður blítt sig breiðir,
á- barnanna augun smá,
sorgu.m og söknuð eyðir.
Sæll ert þú guði hjá.
pó til viðar sigi sól,
sorg úr hjarta víki.
Gefi oss öllum gleðileg jól
guð í himnaríki.
Haraldur Bernharð Johnson var fæddur í Winnipeg, Man 23.
janúar 1899, sonur Alberts C. Johnson og konu hans Elízabetar
Johnson. Ólst hann upp hjá foreldrum sínum til 17 ára aldurs,
en þá varð fyrst vart við sjúkdóm þann, sem leiddi hann til bana
17. desember 1919. — Óðar en vart varð við veiki (þessa, sem var
tæring, er farin var að búa um sig í honum, var farið með hann
eftir læknisráði suður í Silver City í New Mexico, og var hann þar
á hæli í nærri ár, en virtist ekki fá bata, svo skift var um og farið
með hann til E1 Paso í Texas-ríkinu, og var hann þar á stofnun í
meir en ár, og hlaut í báðum iþessum stöðum þá beztu aðhjúkrun,
sem unt er að fá nokkurs staðar, en ekkert dugði, og var hann því
tekinn heim og 'hlynt að honum heima í nærri hálft annað ár. —
Hann var hinn ljúfasti og bezti sonur og mannsefni i alla staði.
Frá afa.
Nú leiddur ert þú, arfi minn,
úr augsýn vina þinna,
til herra vors í himininn,
hvar hlauztu dýrðar bústaðinn;
þar endurborinn fáum þig að
finna.
pín dvöþ var s-kömm í heimi hér,
þótt 'hörð að síðstu yrði.
Æ, lof sé guði, enduð er
sú ógna raunastund, sem þér
fékk bundið þunga byrði.
Sem aldin-meiður upp þú rannst
í æsku fögrum blóma;
sem drengur trúr þitt dagsverk
vannst,
og dýrra vina hylli fannst.
Varst ættmönnum til ánægju
og sóma.
pótt líkaminn hér liggi nár,
þín lifir sál á hæðurn,
iþars græðast munu gervöll sár
og gæzkan ‘þerrar sérhvert tár
með eilifum ástar gæðum.
pars ljómar fögur frelsis sól
og friðar sálu þína,
sem haldið fær hin fyrstu jól
hjá frelsarans háa náðarstól,
hvar ótal helgu efigilblómin
skína.
pig kærast vinir 'kveðja nú,
er kosta þinna minnast.
Oss huggar guðleg hjálpin sú,
er hljótum fvrir von og trú, —
að síðar allir fáum vér að finnast
aðgerðarlaus við stýrið, að bjóða J í síðastliðnum nóvembermán-
velkomna í stjórnina suma af voru 25 verkföll í Canada; í
, , , þeim tóku þátt 4903 menn og töp- i
pessum bændum sem að her í lylk- ’ , , .
uðu fra vinnu 84073 vinnudogum.
inu eins og í öðrum fylkjum sýn-| Segjum að allir sem í hlut áttu
ast vera kjörnir stjórnendur, ííhafi unnið 8 klukkustundir á dag, I
Miss Th. Paulson komin heim.
framtíðinni. Svo mikið skrið er
komið á þessa bænda hreyfingu
og hafi 40 cent um timann, eða
$3.20 á dag, er beint tap þeirra
, , . .., ,. .* $269,033,60 1 kaupmissi fynr
að þeir munu gera stjornar skipið , ‘ , ,
þann manuð. Oll voru þessi verk-
stöðugra, og máske varna því frá
að sigla upp á grynningar óaf-
vitandi. Hér í fylkinu eru helst
til margir menn sem fylgja frjáls-
lynda flokknum að málum, og of
margir menn sem gera pólitík að
atvinnu grein seih hugsa oft ekki
um annað en að krætkja sjálfum
sér í feit embætti. Nokkrir bænd-
ur á þingi voru og í stjórn vorri,
væru vel komnir,, og mundu gera
meiri jöfnuð og samræmi heldur
en nú er. Ef að Sir Lomer vildi
leyta til þeirra sem hafa fengið
honum völdin i hendur, það er
kjósendannl í fylkinu, þá erum vér
þess full vissir, að mikill meiri
hluti Iþeirra mundi láta í ljósi þá
ósk sína, áfT’hann verði kyr við
stjórnvölin að svo stöddu”.
Járnbrautar slys vildi til á
Canada kyrrahafs brautinni á
laugardaginn var, orsakaðist það
þannig að fólksflutninga lest og
vöru flutninga 'lest, rákust á. Vöru
flutninga lest Iþessi stóð á hliðar
spori í bænum Onawa Main og
átti að láta fóliks flutninga lestina
fara fram ihjá sér. En þær voru
fjórar, þegar að þrjár voru komnar
fram hjá leggur vöruflutnings
lestin á stað, og rákust lestirnar
á með fullum hraða. 23 létu lífið
en 36 mgiddusí.
Á fundi sem leiðandi menn úr
frjálslynda flokknum í Canada
áttu rneð sér í Ottawa fyrir
skömmu lýsti leiðtogi flokksins
Hon. W. L. MacKenzie King því
yfir að það værk^sín meining að
frjálslyndi flokkurinn I Canada,
fetti að setja menn út undir sínum
merkjum í 'hverju einasta kjör-
dæmi í landinu, og það eins fljótt
og hægt væri, og bætti við. “Að
hvað miklu leiti að nauðsynlegt
verður að víkja frá þessari stefnu,
er að miklu leiti komið undir
kringumstæðunum í hinum ýmsu
kjördæmum, og lika undir mann-
kostum þeirra manna sem í kjöri
eru. pað væri auðsjáanlega yfir-
sjón að taka hvaða mann sem væri
fyrir þingmannsefni, að eins til
þess að koma einhverjum til að
sæikja. Ef áð á hinn bóginn að
þingmannsefni fæst sem þegar
alt er tekið til greina er álitin af
frjálslynda flokknum í því kjör-
dæmi að vera sá hæfasti sem völ
er á, þá ereg hjartanlega sam-
þykkur þeim mönnum, sem halda
fram að slíkir rnenn ættu að vera
útnefndir, og það sem fyrst.”
Undanfarandi hefir verið þurð
á préntpappír fyrir dagblöð; svo
að hinir ýmsu blaða útgefendur,
hafa átt fult í fangi með að fá
nægilegan pappír til hinna allra
brýnustu þarfa.. En nú horfir til
vándræða, í Manitoba, Saskatchs-
wan og nokkrum parti af Ontario,
og veldur því verkfall sem menn
föll til lykta leidd í mánaðar lokin
nema 8 sem héldu áfram, og sem
að um 2400 menn tóku þátt i.
í kosningunum ný af stöðnu á
Frakklandi, var bóndi frá Mani-
toba kosin á þing fyrir Loire kjör-
dæmið á Frakklandi. Maður þessi
heitir Roland Forissier, og var
bóndi nálægt Pipestone, Manitoba.
Roland og bróðir hans Jean áttu
stóra og veglega bújörð í Pipe-
stone héraðinu I sameiningu; þeg-
ar að stríðið byrjaði fóru þeir báð-
ir í herinn, annar þeirra Jeap
féll 24 ágúst 1914. En Roland
komst i gegn, og sótti svo um þing
mensku í Loire kjördæminu og
vann hana. Faðir þeirra bræðra
hafði verið þingmaður, fyrir þetta
kjördæmi í mörg ár.
Bantkríkin
En er mest talað og hugsað um
friðarsamningana í Was'hington;
þykjast menn sjá dagsbrún í því
máli, haldið að svæsnustu flokks-
mennirnir séu farnir að digna, og
sjá að það muni hvorki verða þeim
sjálfum eða flokki þeirra til lofs
né dýrðar að gera friðarsamning-
ana að pólitiskum fótbolta. Margir
af þingmönnum efri málstofunnar I
frá báðum hliðum, er sagt að hafi j
látið I ljósi, að þeir ætli að greiða
rtkvæði um frií-v* samnihgana,
þegar þeir koma aftur til umræðu
Miss Thora Paulson kom til
bæjarins frá Lundúnum á þriðju-
dagsmorguninn var, eftir nálega
tveggja ára þjúkrunarstörf í her
Canadamanna. Hún fór til Eng-
lands í janúar 1918 með St. John
Ambulance corps.
hafi verið óvinveittur Non- parti-
san league flokknum. Atkvæðin í
neðri málstofunni voru 61 með
áskoruninni en 44 á móti.
í efri málstofunni varu þau 29
með en 16 á móti, á meðal ákæra
þeirra sem þessi uppá stunga eða
áskorun ber með sér er að Langer
hafi “svi'kið bændurnar” og hafi
á “ólöglegan hátt reynt til þess að
eyðileggja Scandinaviska Bankan
í Fargo, og allar aðrar bankastofn-
anir sem voru Fargo vinveittar.”
pað er einnig vikið að því að
Langer hafi í samtali við blaða-
mann sem síðar var prentað, borið
upp á ríkisstjórann og dómarana
I hæðstarétti ríkisins að þeir
væru samsærisxnenn og svikarar"
*
Aramót.
Gramlárskvöld, 1)11111 aftansöngur ómar
ótal þúsund samstilt hörpu-ljóð,
feigðarbros þitt fold og höfin ljómar;
far þú vel í lífsins alda sjóð.
Öll þín saga, sæla jafnt og tárin,
sættir oss við þína gengnu braut.
Þá sem dagur okkur sýnast árin,
er að baki hvílir sigruð þraut.
Máttug, eilíf elfa tímans streymir
út í — sjónum hulið — regin djúp,
enginn veit hvað árið nýja geymir
undir lífsins dularfulla hjúp.
Treystum, vonum, tjáir ei að kvarta,
tafli stýrir ljóssins kraftur hár.
Kvíðum ekki. Kveðum glöðu^hjarta:
Kom þú blessað til vror nýja ár!
M. Marhusson.
, „ , „ , „ . | gaf ofangreinda upphæð af vel-
koma þar af stað svo mikilli æsing ! .
að talið er víst að Soviet stjórn vlld u tjl. ^lefnmns og folksms,
komist þar á, ef ekki verður dug-! *em ,berst fjrir Þji Islendmganna.
lega tekið í taumana
Mexico.
af stjórn
. ,, . og að hann hafi notað stöðu sína
í oldunga deildini í, eins og þeim ,..........
b.,1{__i-, j-,_, i _ltil þess að “logsækja ovmi sma og
halda hlífskyldi yfir flokksbræðr-
una. sínum, þegar þeir væru opin-
berlega að brjóta lög og reglur”.
sjálfum sýnist án tillits til flokks
fylgis
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Tekjur Dominion stjórnarinnar
fyrir nóvembermánuð voru $31,-
618,000. En útgjöldin $43,486,000
$ 11,868,000, tekju halli stafar
aðallega frá vöxtum á stríðslánum
sem féllu í gjalddaga 1. þ.m.
Vanalegar tekjur stjórnariftnar,
yfir þá átta mánuði sem af eru
þessu fjárhagsári hafa verið
$ 218,027,000,. En hin vanalegu
útgjöld, $202,536,000. pjóðskuld-
in óx í nóvember mánuði um $ 32,
963,000, og er hún því við endir
mánaðarins $11,817,839,000.
pingið I Quebec er nýtekið til
starfa og flutti Charles Fitz
Patrick fylkisstjóri hásætis ræð-
una, sem sýnir að fylkisstjórnin
þar ætlar sér að ráðast í mörg
stór fyrirtæki. T. d. að byggja
Járn'braut inn j hið víðáttumikla
Temiscouata hérað sem að liggur
út frá St. Lawrance flóanum í
norðaustur frá Quebecborg. Efla
innflutning. Veita $5,000,000 til
þess að hjálpa áfram nýjum og
fjarliggjandi bygðarlögum. Vald
e^tirlits manna opinberra mála
aukið að mun.að efla einíiig akur-
yrkju fylkisins eftir megni og
vegagerðir innan þess. *
í sambandi við hreyfingu bænd-
anna í stjórnmálunum, þá lýst
sumum leiðandi blöðunum í Que-
bec fremur illa\ á hana og í því
sambandi farast afturhalds blað-
inu La Patrie, þannig orð:
“Nú er ekki tími til þess að'
skifta um leiðsögn. í nágranna-
fylkinu höfum við séð báðum
gömlu stjórnm'ála flokkunum
kastað til síðu eins og gömlu fati.
Og nýr flokkur sem kallast hinn
sameiginlegi bænda flokkur varð
til. Nafn þessa flokks 'lofar miklu,
það er í samræmi við hugsjónir
þess flokks og tilhneigingar. En
þeir hafa enga reynslu, og ham-
ingjan veit hvaða hættu það getur
verið undir orpið, að leggja of
fljótt út á nýjar brautir. Að vera
Um forseta kosninguna er nú
farið að^ rita og ræða í Bandárík-
junum. Á meðal þeirra sem nefnd-
ir hafa verið er James W. Gerard
sem var sendiherra Bandaríkj-
anna á pýzkalandi. Sagt er, að
mr. Gerard hafi neitað að gefa
kost á sér ef að Wilson sækji aft-
ur um forseta embættið, vonast er
eftir yfirlýsing um það efni frá
Wilson á aðalfundi leiðtoga Demo-
krata sem haldast á í Chicago 8
janúar n. k.
Pað er og talað um William
G. McAdoo, fyrverandi umsjónar-
mann járnbrauta Banjdaríkjanna
og tengdason Wilsons forseta.
En fremur hefir Frank O. Law-
den ríkisstjóri í Illinois ákveðið að
sækja um forseta embættið sem
óháður Republikan.
Einn er C. Clark fyr verandi
þing forseti, og er tekið að vinna
að því af alefli eftir því sem að
Frá öðrum löndum.
Er það ekki góð bendimg til vor
allra, vinir, að láta okkur farast
I sómasamlega við skólamálið?
. „ „ , i í Nýja íslandi hefir Mrs. Hólm-
Forseta kosningar fara fram a!,,„ , ...
, ' friður Ingjaldsson að Framnesi og
Frakklandi 17 januar n. k. og, _ *
Sigurður Friðfinnsson að Geysi
| lokið starfi sínu. Mjög einlægur
i velvildarbragur er á starfi þeirra.
; pað er ekki lítilsvert að kona, sem
| hefir mjög mikið að gjöra, tekur
sér tíma til að fininia fjölda fólks
og safna stórri fjárupphæð. Og
I vinúr minn Sigurður Friðfinns-
! son, sem alls ekki getur komist um
I nema með annara hjálp, leysir þó
Jóns Bjarnasonar skóli. i “f
fólki. '
Hvítu gjafirnar.
Sunnudagsskóli Fyrsta lúterska
telja þeir sem fróðastir segjast
vera í stjórnmálum að til forseta,
verði kosin gagn sóknar laust og
í einu hljóði George Clemenceau.
Og er talið víst að hann muni taka
á móti þeim æðsta heiðri sem
Franska þjóðin getur veitt þrátt
fyrir 78 ára aldur.
Heyrst hefir að Vilhjálmur,
fyrverandi pýskalands keisari hafi
loksins gengið inn á að mæta fyrir
rétti sambands þjóðanna, en sagan
segir að hann hafi bætt því við að
hann sjálfur áskyldi sér að til taka
stað og tíma sem slíkt réttarhald
fari fram á, og að honum sé leyft
að hafa sér til varnar pýska lög-
fræðinga og fræðimenn.
Sama frétt hefir það eftir krón
prinsinum, að iþó að hann verði
kallaður fyrir rétt sambands þjóð-
anna, þá skuli hann aldrei þangað^ unnið hafa þeir engu síður vel en
koma. þeir, sem áður voru nefndir.
Nefni eg þar til þá P. V. Peterson
Japanitum ofbíður yfirgangur |; iVanhoe, Minnesota, og Vigfús
og ] Anderson í Minneota. Báðir þess-
við l ir menn unnu af glöðum og fúsum
Árið 1919 er að kveðja, ár stórra
viðburða, ár allmikillar ókyrðar,
en þó ár margvíslegra glæsilegra
framtíðarvona. — í isögu Jóns
Bjarnasonar skóla hefir það líka
verið stórt ár. Fyrir margt höf-
um vér að þakka. Guði sé lof fyr-
ir fjölda vina og margt gleðiefni
í stríðinu. Vér þökkum fyrir
gamla árið og árnum Vestur-ís-
lendingum friðar og farsældar á
árinu 1920 og ávalt. Guð blessi
kristna kirkju meðál vor og láti
alt gott dáfna með oss.
Bandaríkja-lslendingar.
Minst hefir áður verið á starf
tveggja manna þar á þessu hausti.
Bæti eg hérmeð við nöfnum
þeirra, sem eg nú veit um að
hafa starfað í viðbót við þá, sem
áður voru nefndir. Alveg eins
mikinn heiður eiga þeir skilið og
Boolshiviki manna í Siberiu
hefir ákveðið í sambandi
Julius J. Binder formaður nefndar j Bandaríkin og hinar sambands huga og unnu fljótt og vel verk
þeirrar sem stendur fyrir undir-
búning þeirra mála segir að hann
nái útnefningu Demokrata flokk-
sins, fyrir forseta þegar útnefn-
ing flokksins fer fram.
þjóðirnar að senda her til þess að
veita K'olohak hershöfðingja að
málum, og reyna að stemma stigu
fyrir yfirgangi Bolshevikimanna.
ping verkamanna sem undan-
farandi hefir staðið yfir í Lund-
Uppþot varð á fólks flutninga
er við járnbraut þá sem liggur frá J skipinu American sem var á leið | únaborg, samþykti í einu hljóði
myllnunni og að aðal brautinni J milli Bretlands og Bandaríkjanna. að skora á Bresku stjórnina að
gerðu nýlega, og hefur engin Ellevu af skipsmönnum gerðu; íhuga tafarlaust tilboð Bolshiviki
pappír verið sendur frá þeirri
mylnu síðan 9. þ. m. En frá þeim
upphlaup. par af voru tveir skips! manna um frið og afnema aðflutn-
embættis menn. S ro var þetta upp- ings bann á vörum til iþess flokks
kemur mestallur forði sá er blaða | hlaup svæsið að sex ipenn særðust ] a Rússlandi.
.'1 v, rtlfl í firll/ll rt 11 nnvvt /vnlu nlrbi u u í o f Vl Ö G ]1 'A 1 T V Q
útgefendijr nota í fylkunum sem
að framan eru nefnd, og er því
forði sá sem fyrir liggjandi var
Peir af Sósialistum sem að leng-
st vilja gang í scandinavisku lönd-
og gátu ekki reist" höfuðiri frá
koddunum þar til þeir lentu í
New York. En upphlanps menn
farin mjög að ganga til þurðar, og voru settir í fjötra og pnnu far- unum , samþyktu á fundi í Stokk
hvað við tekur, þegar sá forði er: þegar að nauðsynlegum störfum J hólmi í Svíþjóð að stiðjá eftir
þrotin ef ekki rætist fram úr, er! á skipinu það sem eftir var sjó-1 mætti að alheims uppreisn, og
ekki gott að segja. En að likindum ferðarinnar. Uppþot er sagt að séu ^ hétu Soviet stjórninni á Rúss-
er ekki um annað að gera en minka j æsinga mönnum innan í. W. W. ] landi trygð og fylgi.
blöðin, til þess að spara sem mest félagsins' að kenna
sitt. Má þess þá geta, að allir
fjársöfnunarmennirnir i presta-
kálli séra Guttorms Guttormsson-
ar í Minnesota, munu hafa lokið
starfi sínu, og ef allir sööfnuðir í
safnaðar hvatti alla meðlimi sína
til þess að leggja fram <á jólatrés-
samkomunni, svokallaðar “hvítar
gjafir”, áður skýrt í Lögbergi,
gjafir sem bæru vott um fórn-
færslu og sprottnar væru af ein-
lægu hugarfari. pessháttar fyr-
irkomulag hafði kona eýi í Winni-
peg stungið upp á við mig í sam-
bandi við skólann, sem sé, að
menn gæfu skólanum jólagjafir í
stað þess að gefa hver öðrum. Mig
skorti thugrekki til að ibera þessa
uppástungu upp, enda býst eg við,
að oft strandi velferðarmálin á
bleyðuskap okkar, sem eigum að
vera leiðtogar. En hún lét samt
ekki hugmyndina deyja hjá sér.
Á aðfangadaginn sendi hún “hvíta
gjöf” til skólans, $10. Konan er
Mrs. Sigríður Bildfell, kona ög-
mundar J. Bildfells í Winnipeg.
Mér finst rétt, að allir viti um
göfuglyndi hennar.
Fjársöfnun og gjafir halda á-
fram. pað sem seinna safriast,
kemur sér alveg eins vel /eins og
það, sem búið er að safna. Að það
haldi áfram hér og þar i allan vet-
ur, er ágætt. Að eins að allir
starfsmenn vinni verk sitt ein-
hvern tíma á vetrinum, svo að
kirkjufélaginu styrktu eins vel j ,j arslokin þurfi ekki að telja neina,
skólann og þessir söfnuðir hafa | seTn ekki hafa gjört fteitt.
það sem til er. En fremur hefir
eftirlitsmaður þess opinbera lýst
því yfir að dagblaða pappír hækki
í verði fyrsta jan. 1920 úr $ 69
fyrir tonnið og upp í 80 eð^ jafn
vel $ 90 tonnið.
pað varð ekkert af því, þegar á
átti að herða að Sir Robert Borden
segði af sér forsætis ráðherra
embættinu, lét til leiðast að halda
stöðu sinni með því móti að hahn
fengi leyfi til þess að taka sér eins
langa hvíld frá störfum og hann
þyrfti, hefir líklega ekki litist á
formen/ökuna á stjómar fleyinu
ef að hann liti af stjórninnl
sjálfur.
priggja manna nefnd hefir
Wilson fors. skipað til að ráða til
lykta misklið þeirri, sem er á milli
eigenda linkola námanna og þeirra
sem í þeim vinna. í nefndinni eru
Henry M. Robinson frá Pasadena
Cal. umboðsmaður þjóðarinnay,
John P. White umboðsmaður verka
manna og Rambrant Peali frá
Pensylvania sem lítur sérstaklega
eftir hag náma eigenda.
/ '
Efri og neðri málstofa norur
Dakota þingsins hafa samþykt
áskorun til dómsmálastjóra
rflcisins, William Langer um að
segja af sér sökum þess að hann
gjört, sem þó 'hafa engin not
skólans, væri fjárhagurinn sann-
arlega blómlegur.
1 Norður-Dakota hafa líka tveir
nýir starfsmenn lokið fjársöfnun-
arstarfi sínu, þeir Ólafur Einars-
son að Milton og Stefán Eyjólfs-
son að Gardar. Sami dugnaður-
inn kemur í ljós hjá þessum mönn-
um. Frábærlegv er alt þetta vel
og drengilega gjört. Einn af gef-
endum á skrá hjá Mr. Eyjólfsson
gaf $50.
1 Canada.
í fyrra -gat eg þess, að ping-
Gabriele d’ Annunzio valla-bygðin í Saskatchewan hefði
getið sér sérstakan orðstír. Sú
bygð, ásamt Lögbergs-bygðinni
hefir vissulega unnið sér til sóma
í þetta sian engu síður en í fyrra.
Jón Gíslason í Bredenibury hefir
safnað $107.85 og Gísli Egilsson
að Lögbergi hefir í fámennri
-bygð safnað $120. Hvorttveggja
þetta' er í prestakalli séra Jónasar
Sigurðssonar. Hjartans þökk
fólkinu öllu þar um slóðir.
Sérstök ástæða er til að minn-
ast á eina gjöf, $25, frá enskum
manni, William H. Hoar kaup-
manni í Calder. Hann var ekki
beðinn að gefa, en hann frétti um
Skáldið
sem undan farandi hefir verið
'svo mjög talað um í samibandi við
hafnar borgina Fiume, hefir nú
ákveðið að leggja nióur mótstöðu
alla og afehnda borgina í hendur
Caviqlia hershöfðingja sem áður
hermála ráðherra ítala.
R. Marteinsson.
Sundurlausir jóla þankar 1919.
ping Sósialista sem i þesstim
mánuði var haldið í Leipzig. Sam-
þykti að 'stiðja að því að soviet
stjórn komist á sem fyrst í pyska-
landi. ^
Umboðsmenn Soviet stjórnar-
innar á Rússlandi hafa að undan-
förnu fjölment mjög til Yucatan-
fylkisins í Mexico. Og tekist að
Barnsskónum eg búinn er að
slíta,
brautarendann fæ því senn að
líta.
Heimurinn mér svo helskó gerir
binda.
héðan þegar boðið er að skynda.
Sjötíu og níu séð nú hef eg jólin.
Sýnist orðinn langur reynslu-
skólinn.
Aldrei tók eg examen með láði,
eða nokkurn hefðar titil þáði.
Frelsið.
Frelsið hyggnum farsæld lér,
forsjálnis í böndvím.
Hefndar gjöf það aftur er
óvitans í höndum.
Jólamorgun 1919.
fjársöfnun þessa og ótilkvaddur
Hverfur Njóla hýrnar lund,
hafið er ról um bæinn,
árdags sólin signir grund
svásan jóladaginn.
Lofa meý að morgni ber.
mótaða sjafnar eldi;
en daginn prísa vitum vér
vissast er að kveldi.
S. J. Jóhannesson
-