Dagskrá - 13.08.1898, Blaðsíða 3

19
Sagradavin
er búið til úr viði (Cascara sagrada) frá Kaliforníu. Öllum helztu lœknum heimsins kemut saman um,að b'árkurinn af pessum við, sem
notaður er í Sagradavínið sé hið bezta hœgðarlyf og meltingarlyf og hið óskaðlega\ta og sem verki án allra óþæginda. Þetta vottaþeir
herrar Dr. og prófessor Senator í Berlin, Dr. prófessor R.Massine í Basel, Dr. J. Elfers, Dr. Thompson, Dr. Lockwood, Dr. Orr og Dr. Fletcher-
Horne í Lundúnum, Ennfremur Dr. William Craig í Edinborg, Dr. I. G. Eymer í París, Dr. Geo. w. Swart í Nýju-Jórvík og fleiri.
Sagradavín er mjög þægilegt á bragðið, verkar hægt og án óþœginda. Ef það er tekið inn opt og í smáum skomtum má al-
veg koma viðvarandi reglu á hœgðirnar og meltingarfœrin skemmast ekki af þessu lyfi, eins og af m'órgum 'óðrum lyfjum, sem boðin eru
til s'ólu, en styrkjast einmitt við þetta lyf.
Sagradavínið verkar nokkuð seint og finnur maður fyrst til verkunar þess eptir nokkrar klukkustundir. Dr. Senator ráðleggur
að gefa fullorðnum hálfa teskeið þrisvar á dag og heila teskeið jafn oþt, ef lyfið á að verka mikið og b'órnum má gefa hálfa teskeið
jafn opt.
Dr. Bundy segir, að lyf þetta verki betur og varanlegar í mörgum og smáum inngj'ófum.
Sagradavínið á að taka inn þegar eptir máltíðir og áður en gengið er til hvílu.
Maltextrakt
með járni og kína er hið bezta lyf gegn allskonar veiklun t. d. taugaveiklun, veiklun eptir barnaveiki, taugaveiki o. s. frv. Nota læknar
þetta lyf mjög mikið sem almennt styrkingarlyf gegn hverskonar veiklun sem er og ekki sízt gegn veiklan maga-tauga-kerfisins, við h'öf-
uðsvima, veiklun á sinninu o. fl. Fullorðnir taki eina matskeið 3—4 sinnum á dag, börn eina teskeið 2—3 sinnum á dag.
Menn varist að neyta þess matar, sem er súr eða peitur, þegar þetta lyf er notað, en neyta skal þess fæðis, sem er
I
kjarngott en auðmelt.
Ótal vottorð eru til um ágæti þessara lyfja, sem þeim eru í té látin, sem óska þess.
Liebes lyfjaverksmiðja.sem býr til bæði þessi lyf hefur fengið 14. heiðursmerki og er stofnuð 1866. Er Liebes verksmiðja þekkf
um allan heim.
Liebes-Sagradavín kostar..................................................................................kr. 1,50 flaskan.
Liebes-Maltextrakt með járni og kína kostar..............................................................kr. 1,15 flaskan.
Þeir sem vilja gerast útsölumenn þessara lyfja á verzlunarstöðum umhverfis landið geri svo vel að gefa sig frain.
Emkas'ólu fyrir ísland hefur undirskrifaður
Björn Kristjánsson.
Reykjavík,
dýraníðingar og því er það einnig sannleik-
ur að enn þá er þörf á dýravinum. Svo
lengi sem einhver verður til að særa, svo lengi
er þörf á einhverjum til að lækna.
Sig. Júl. Jóhannesson.
Nýjar bækur. Ódýrar bækur.
Bókasafn alþýðu II. árgangur.
1. C. Flammarion: Urania.
2. Z. Topelíus-. Sögur Herlœknisins.
Báðar þessar bækur eru
prýddar fjöldamörgum eirstungu-
og málmsteypumyndum
og mjög vandaðar að 'óllum frágangr,
hver þessara bóka kosta í kápu: 1,00 kr.,
í bandi. 1,35, 1,75, 2,50 (áskrifendaverð).
Þeir sem vilja gerast áskrifendur bóka-
safnsins geta
enn þá fengið I. árgang þess.
NOTIÐ TÆKIFÆRIÐ. I. árg.
er á förum.
Bókasaýn alþýðu fœst hjá;
Arinb. Sveinbjarnarsyni.
Skólastræti 3.
Nýflutíur til íslands
er hinn heimsfrægi litur
Omnicolor
tilbúinn af efnafræðisverkstofu
Baumanns í Kassel.
Festist ekki við hendurnar,
hefur engin eitruð efni og upplitun á
sjer ekki stað.
Hefur þegar við fyrstu reynslu fengið bestu
meðmæli.
20 litartegundir.
— pakkinn kostar 35 aura og fylgja
litunarreglur á íslensku.
Einkaútsölu fyrir ísland hefur
Gunnar Eiraairssoiti.
Tjarnargötu 1. Reykjavlk.
Allskonar faínaður
og
tilbúin föt,
allt með ágætu verði
fæst hjá
Sturlu Jónssyni.
Sagradavín
og
Maltextrakt
með kínín og járni. Þessi ágætu lyf, komu
með „Laura“. Sjöl StÓI’, sjetlega vönd-
uð. lOæðið góða. Buehwalds-
tauin alþekktu, tiibúin. föt fyrir full-
orðna og drengi og fl.
Björn Kristjánsson.
SUNDMAGI
kaupist
Rvik. 27. júlf 1898.
Gunnar Einarsson.
Tjarnargötu 1.
White saumavjelar
,Peerless
fást að eins hjá undirskrifuðum;
þær seljast nú með trjepalli, fyrir sama verð
og þær með járnpalli áður.
Jeg hefi til sýnis meðmæli með gæðum
þeirra frá skröddurum, saumakonum og öðr-
um bæjarbúum, sem menn geta fengið að
sjá hjá mjer, — hver sem vill.
Aðalstræti, Rvík.
M. Johannesen.
Fineste Skandinavisk Export
Kaffe Sorrogat.
F. Hjort & Co.
Kjöbenhavn K.
SÆT
Hindbersaft
aptur komin í verslun
Eyþórs Felixsonar.
Bindindismannadrykkurinn
,Chika‘,
er ljúffengur og fínn svaladrykkur. »Chika«
er ekki meðal þeirra drykkja sem meðlimum
stórstúku Danmerkur af N. I. O. G. T. er
bannað að drekka.
Martin Jensen, Kjöbenhavn.
Umboðsmaður fyrir Island:
F. Hjorth & Co.
20
hef jeg síðan verið jafndjarfur að leggja út í það, að opna höfuðkúpur sjúklinga
minna, og hef jeg satt að segja, fremur tekið að líkjast Parsons heldur en Fieldman
í þessu efni, síðan árin fóru að færast yfir mig.
Einusinni minnist jeg þess, að við vorum allir þrír staddir við sömu
sjúkrasængina á spítala einum í Lundúnaborg. Það var at hreinni hendingu — og
það sem undarlegast var af öllu, var það, að það var einmitt samskonar slys, sem
hafði hent þennan sjúkling eins og það, sem jeg haf sagt frá hjer að framan um
Hal litla Stanhope.
Við höfðurn vandlega rannsakað ástand hins sjúka, sem var ungur
kvennmaður um tvítugt Hafði hún dottið niður at öðru löpti þar sem hún hafði
verið að þvo glugga, og stóð úti í karminum. — Höfuðið var talsvert skemmt að
utan — en aulc þess sáum við glögg merki heilablóðfalls. —
Við Parsons litum hvor á annan. Okkur flaug báðum það sama í hug.
Gegnum árin og annríkið í niiljónastaðnum, þar sem engill dauðans hittir tugi
manna svo að segja á hverri sekúndu barst minning okkar beggja til litla drengs-
ins, sem einusinni lá hvítur og lireyfingarlaus fyrir framan okkur heima í Chart-
erpool.
„Nú er best að þjer takið við stjórninni", sagði hann við mig. — „Það lít-
ur svo út, sem forsjónin hafi kosið yður sjerstaklega til þess, að gjöra þessadæma-
lausu, heppnu skurði, sem læknislistin dæmir næstum ómögulega. Hjer er sannar-
lega verkefni fyrir yður“.
— En þó kjarkur minn væri alveg óbilaður, eða hefði jafnvel styrkst við
æfinguna hafði jeg ekki þor til að takast tilraunina á hendur í þetta sinn, því að
satt að segja þóttist jeg sjá á öllu, að meiðslið mundi í þessu tilfelli liggja þar
sem mæna og heili hittast. —
Jeg vjek því við dr. Fieldman að hann skyldi leggja sínar frægu, heppnu
læknishendur til, •— en hann hristi höfuðið. Hann var á sama máli sem jeg, að
tilraunin væri ómöguleg, — en á hinn bóginn alls ekki víst, að sjúklingurinn dæi,
heldur að hún mundi ef til vill lifna við smátt og smátt væri náttúran látin ein
um hituna. —
En nú var Parsons ekki á okkar máli. — Hann gekk enn að sjúklingnum,
hreifði handieggi hennar og horfði yfir hana alla eins og í gegnum það sem sást
og á eitthvað langt í burtu. — Parsons var þá orðinn roskinn maður, og var
venjulega fremur þur og fátalaður. En í þetta sinn kom eins og nýtt líf yfir hann
allan. •— Svo leit hann til læknis þess, er gæta átti sjúklinganna á þessari stofu
17
framkvæma einhvern ásetning og svo sögðuð þjer í þessum fasta ákveðna tón sem
menn tala í undir likum kringumstæðum: „Jeg ætla að skera upp höfuðið á litla
sjúklingnum okkar og þjer verðið að hjálpa mjer. „Jeg varð standandi forviða og
spurði hvort þjer væruð brjálaður. Þjer svöruðuð svo engu, en tókuð í þess stað
í handlegginn á mjer og ætluðuð að fara með mig inn í næsta herhprgi. „Jeg er
handviss um að tilraunin mun heppnast! “ sögðuð þjer. „Jeg hefi stöðugt hugsað
um að hann verður læknaður ef allt fer eptir því, sem jeg vona. Jeg horfi á það
í huga mjer, hvernig það £engur. — Það gengur ágætlega. Það er eins víst og
að jeg stend frammi fyrir yður Eliot, að barnið læknast alveg ef tilraunin er gjörð“.
»Við getum ekkert gjört án þess að fá leyfi, að minnsta kosti hjá öðru-
hvoru foreldrinu", svaraði jeg.
„Við skulum þá fá leyfi móður hans!“ svöruðuð þjer. »Hún sefur í næsta
herbergi; vekið hana og komið með hana hingað inn. Hún er skynsöm og hug-
rökk kona. Hún samþykkir þetta ■— það er engin efi á því. Farið þjer! flýtið
yður, nú er hvort augnablik dýrmætt, flýtið þjer yður!
Jeg flýtti mjer af stað, fór inn til frú Stanhope og vakti hana. Hún reis
á fætur. Jeg leiddi hana inn í herbergið þar sem þjer stóðuð og leit svo út sem
þjer væruð innblásinn af æðri þekkingu. Þjer höfðuð upp sömu orðin við frúna,
sem þjer höfðuð sagt við mig. Útlit yðar og tilburðir, áhersla orðanna og fram-
burður hafði einhver óútmálanleg og ómótstæðileg áhrif á okkur bæði. Þjer voruð
sannfærðir um að allt gengi vel og yður tókst að sannfæra okkur um það. Þjer
vöktuð svo sterka von í brjóstum okkar, að við gleymdum öllum ótta. Áður en
J'jer þögnuðuð, sneri jeg mjer að frú Stanhope og bað hana að samþykkja upp-
ástungu yðar; en þess var engin þörf; jeg las það út úr augurn hennar að hún
hafði þegar fallist á það sem þjer sögðuð; »Þarna er faðir drengsins!“ sagði jeg
í hálfum hljóðum. „Jeg ábyrgist allt sjálf“, svaraði frúin „þegar barnið er læknað
og komið úr allri hættu, þá mun hann verða okkur þakklatur Halifax".
„Nú má ekki bíða eitt einasta augnablik" sögðuð þjer; og það var eins
og þjer heyrðuð varla hvað frúin sagðí.
»Jeg er reiðubúinn; jeg skal vera hjá yður og hjálpa yður eins og jeg get«
svaraði frúin.
Hún fór þangað sem tilrauniu átti að fara fram en þjer hlupuð eftir verk-
færunum. Þegar þjer komuð aptur, hafði hún komið með borð, kveykt ljós og
undirbúið allt sem þjer þurftuð. Á meðan þjer gjörðuð tilraunina, stóð hún við
hlið yðar án þess að láta sjer bregða hið minnsta og hjálpaði yður eins og ælður