Dagur - 30.01.1954, Blaðsíða 2

2
D A G U R
Laugardaginn 30. janúar 1954
Burf með sprengiflokkana!
20 ára menningarstarf kvenfélags
ins Voröld í Öngulssfaðahreppi
Fyrir hverjar kosningar til bæjar-
stjórnar eða Aljtingis er áríðandi
að kjósendur geri sér sem gleggsta
grein fyrir þVí, hvernig þeir geti
varið atkvæði sínu til mestra heilla
fyrir land og lýð.
Nauðsynlegt er fyrir verkalýðinn
að vita og hafa í huga gang verka-
lýðsmálanna hér á landi frá því
fyrsta. Með línum þessum vildi ég
leýfa mér að benda á örfá atriði,
því að í stuttri blaðagrein er ekki
hægt að ræða þau mál ýtarlega.
Réttarbælurnar eldri en
kommúnistar.
Frá því Jsland byggðist, hefur ís-
lenzka þjóðin lengst af búið við
kröpp kjör, mátt vinna hörðum
höndum og borið lítið úr býtum.
Einkum þó sú stétt þjóðarinnar, er
gekk undir nafninu „vinnufólk".
I-Cjör þeirrar stéttar voru um alda-
raðir hin ömurlegustu og gengu
næst þrælahaldi. Vinnudagurinn
var afar langur og kaupið ótrúlega
lítið fram yfir föt og fæði, sem
einnig var oft af skornum skammti.
Og svo hafði þessi stétt til skamms
tíma engin pólitísk réttindi, hvorki
kosningarrétt eða kjörgengi. Bænda-
stétt íslands réði mestu um skipan
landsmálanna. Og bændunum til
verðugs heiðurs skal þess getið, að
fyrir sl. aldamót voru þeir svo víð-
sýnir, frjálslyndir og mannúðlegir,
að þeir leystu ótilneyddir vinnu-
fólkið undan þeirri óhugnanlegu
lagaskyldu, að þurfa að vera í vist
og ráða sig til eins árs í senn. Og
nokkru síðar var verkafólkinu líka
veittur kosningarréttur og kjör-
gengi. Með þessum aðgerðum sín-
um afsönnuðu bændur greinilega
það, sem útsendarar kommúnista-
foringjanna hafa verið að reyna að
læða inn hjá íólk,i: að allt, sem
áunnizt hefir til hagsbóta fyrir
verkalýðinn, sé þeim að þakka. Því
allar mestu réttarbætur verkalýðn-
um til handa, svo sem þær, er hér
hafa verið nefndar, togaravökulög-
in og margar aðrar, voru fram-
kvæmdar áður en trúboðar komm-
iinista stigu fæti á íslenzka grund.
Væri vafalaust nær sanni að segja,
að verkalýðnum mundu hafa hlotn-
azt meiri réttarbætur og hagur hans
standa með meiri blórna, ef komm-
únistar liefðu aldrei koniið nærri
verkalýðsmálunum.
Meðan Alþýðuflokkurinn
var og hét.
En þótt liagur verkalýðsins breytt
ist mjög til batnaðar við áðurnefnd-
ar réttarbætur, voru breytingarnar
hægfara fyrstu árin. Því var það, að
á öðrum tug þessarar aldar fóru
framsýnir og atorkusamir verkalýðs-
vinir að beita sér fyrir samtökum
verkalýðsins, og tókst að mynda
fyrstu verkalýðsfélögin. Félögunum
fjölgaði fljótlega. Og innan skamrns
slógu Jjau sér saman og mynduðu
Alþýðusamband íslands. Sömuleiðis
var stofnaður flokkur — Alþýðu-
flokkurinn — sem barðist fyrir öll-
um hagsmunamálum alþýðunnar.
Það var lán Jressara nýju verkalýðs-
samtaka og Alþýðuflokksins, að til
forustu völdust í fyrstu góðir og
greindir menn með fullri ábyrgðar-
tilfinningu, eins og t. d. þeir Jón
Baldvinsson og Erlingur Friðjóns-
son, svo að aðeins séu nefndir tveir
menn, sinn í hvorum af stærstu
bæjum landsins. Þeir tóku á málun-
um af hófsemi og fyrirhyggju og
unnu með því samúð og liðveizlu
margra, sem stóðu utan þessara fé-
lagssamtaka og Aljrýðuflokksins. Ef
að stefnu forvígismanna Alþýðu-
flokksins hefði verið fylgt og'eng-
inn sprengiflokkur komið til sög-
unnar, mundi hann nú sennilega
vera stærsti flokkur landsins og ráða
miklu um stjórnarstefnuna, líkt og
bræðraflokkar hans á Norðurlönd-
unt og í Englandi.
Ógæfusamlegt lið.
En ógæfan vofði yfir Aljrýðu-
flokknum — og Jijóðinni. Flingað
kontu trúboðar rússnesku ofbeldis-
stefnunnar — kommúnismans, hófu
starf sitt hér og tóku að flytja fólk-
inu ýmsar nýstárlegar kenningar.
T. d. að kristin trú væri auðvalds-
tæki og ættjarðarástin hið mesta
skaðræði, orsök styrjalda o. s. frv.
I>eir voru sumir æfðir og uppfrædd-
ir af útlendum kommúnistum, —
hiifðu lipurt tungutak og spöruðu
ekki að lofsyngja sæluríki kommún-
ismans. Völdin vildu Jreir ekki taka
á löglegan hátt, eins og Aljtýðu-
flokkurinn vildi gera, heldur með
ofbeldi í byltingu og blóðsúthell-
ingum, á sama hátt og samherjar
Jieirra hafa gert í öllum þeim lönd-
um, sem Jteir hafa nú yfir að ráða.
I>essum málrófsmönnum tókst að
villa mörgum góðum, heiðarlegum
og hrekklausum mönnum sýn, —
mönnum, sem héldu aðra eins og
sjálfa sig og trúðu blekkingunum.
Og svo voru fyrstu skemmdarverkin
unnin: verkalýðsfélögin klofin og
Iíommúnistaflokkur Islands stofn-
aður. Það var fyrsta áfall verkalýðs-
samtakanna og Aljtýðuflokksins.
Undir fölsku flaggi.
Kenning kommúnistaforingjanna
um valdatöku flokksins með bylt-
ingu og blóðsúthellingum fékk ekki
eins mikinn byr hjá íslenzku Jtjóð-
inni og Jteir liöfðu gert sér vonir
um, Islenzkir verkanjenn voru joess
ekki fúsir að fára að slátra mcð-
bræðrum sínum. Þá gripu foringjar'
kommúnista til þess ráðs að varpa
flokksheitinu fyrir borð, en flagga í
Joess stað með nýju nafni, og nefndu
nú ílokkinn langa nafninu: Sam-
einingarflokk aljoýðu, Sósíalista-
flokkinn. Jafnframt leituðu þeir
samstarfs við Alþýðuflokkinn. Og
enn heppnaðist þeim skemmdar-
starf sitt. Allt of mikill hluti Al-
Joýðuflokksins gein við agninu og
lét blekkjast. Siðan hefur Aljoýðu-
flokkurinn ekki borið sitt barr, en
hefur lent um skeið í tylliboða-
kapphlaupi við kommúnista, og
mun ekki eiga sér viðreisnar von,
nema hann hverfi aftur til sinnar
fyrri ábyrgu stefnu.
Iljálparkokkar kommúnista.
Og nú er risinn upp annar
sprengiflokkur til, hinn svonefndi
Þjóðvarnarflokkur, sem ekki spáir
heldur neinu góðu. Helztu stefnu-
mál hans eru tvö: Fyrst og fremst
Joað, að hjálpa kommúnistum við
að ginna fslenzku Jojóðina til að
brjóta skarð í varnarsamtök lýð-
ræðisjojóðanna og svíkja með Joví
sjálfa sig og bandamenn sína, þar
á meðal frændþjóðir okkar og beztu
viðskiptaþjóðir. Því kenningunni
um að iilutleysi sé okkur vörn, trú-
ir enginn rnaður með heilbrigða
skynsenti, og sennilega ekki heldur
þeir sjálfir. Hitt málið, sem Joeir
þykjast vilja vinna að, er að bæta
siðferði þjóðarinnar. Sjálfsagt væri
gott að siðferði þjóðarinnar batn-
aði. En því miður virðast framá-
menn flokksins ekki líklegir til
mikilla afkasta á því sviði. Og af
flokkum höfðum við meira en nóg,
áður en þessi bættist við.
Af þessu, sem liér hefur veriö
sagt, er auðséð, að kommúnista-
flokkurinn hefur unnið verkaWð
íslands ómetanlegt tjón með klofn-
ingsstarfsemi sinni, og mun halda
áfram að gera það meðan allt of
mikill hluti verkalýðsins gefur hon-
um atkvæði sín. Sem betur fer eru
nú augu rnargra að opnast og ís-
lenzkunt kjósendum að verða ljóst,
eins og kjósendum annarra lýðræð-
islanda, hvílík fásinna Joað er, að
kasta atkvæðum sínum á skósveina
einræðisherranna i Kreml. Og hinn
nýji sprengiflokkur — Þjóðvarnar-
flokkurinn — er að því leyti verri
en kommúnistaflokkurinn, að mik-
ill hluti hans virðist vera laun-
kommúnistar, rnenn, sem •Jjykir
skömm að kommúnistanafninu og
hinni augljósu Rússadýrkun, hafa
tekið sér fallegt nafn í blekkingar-
skyni, að dæmi kommúnista, en
vinna leynt og ljóst í dulargerfi
sínu með línukommúnistum Rússa.
Burt með sprengiflokkana!
Verkalýður Akureyrar og aðrir
borgarar bæjarins! Ilættið að kasta
atkvæðum ykkar lil einskis — eða
verra en einskis, á sprengiflokkana.
Sýnið Jjeim Jjað á sunnudaginn, að
Jjið viljið ekkert með Jjá hafa. --
Þurrkið jjá alveg út! Athugið vel,
hverjir af frambjóðendunum við
Jjessar bæjarstjórnarkosningar ykk-
ur virðast líklegastir til að geta
unnið bæjarfélaginu mest gagn. —
Framtíðarheill ykkar getur oltið á
Jjví, að Jjið notið atkvæðisréttinn
og veljið rétt. — En umfrarn allt:
eyðið ekki atkvæðum ykkar á lista
sprengiflokkanna.
G. B. A.
Miðvikudaginn 27. þ. ni.
minntist kvenfélagið Voröld í
Öngulsstaðahreppi 20 ára afmæl-
is síns með samsæti í barnaskól-
anum á Laugalandi.
Frú Sigríður Valdimarsdóttir
formaður kvenfélagsins setti hóf-
ið með ræðu og stjórnaði því.
Meðan setið var að borðum
flutti sóknarpresturinn, séra
Benjamín Kristjónsson, fróðlegt
erindi, frú Sólveig Kristjánsdótt-
ir sagði sögu félagsins. En hún
var formaður þess í 14 ár. Baldur
Eiríksson flutti snjöll, frumort
kvæði. Árni Jóhanness. og Bolli
Sigtryggson fluttu og ræður. Þá
voru sýndar 2 kvikmyndir og síð-
an dansað lengi nætur.
Tilkynnt var á samkomunni að
Sigríður Sigtryggsdóttir væri
kjörinn heiðursfélagi kvenfélags-
ins fyrir óvenjulega mikil og
óeigingjörn störf í þágu fálagsins.
Kvenfélagið Voröld var stofn-
að af 24 konum 1933 og hefur
starfað óslitið síðan að ýmsum
líknar- og menningarmálum. —
Má í því sambandi geta Jjess að
fyrsta peningagjöfin, sem Vinnu-
hælissjóði Kristneshælis barst,
var frá Voröld og öðrum kven-
félögum framan Akureyrar. — Á
fyrstu starfsárum sínum hóf
félagið fjársöfnun til Húsmæðra-
skólans að Laugalandi og eru
störf þess og annarra kvenfélaga
í Eyjafirði, í þágu skólans, ómet-
anleg.
Bágstöddu fólki hefur það leit-
ast við að hjálpa, ýmist með gjöf-
um eða hjúkrun. Hafði félagið í
8 ár sérstaka stúlku til hjálpar-
og hjúkrunarstarfa á félagssvæði
sínu.
Hinar Jjroskamiklu trjáplönt-
ur við MunkaJjverárkirkju bera
fagurt vitni um störf félagsins
frá fyrri árum og þannig mætti
lengi telja.
Kvenfélagið Voröld í Önguls-
staðahreppi hefur á undanförn-
um 20 árum helgað sig göfugu
starfi. Það nýtur vináttu og virð-
ingar sem reynast mun Jjví gott
vegarnesti yfir á þriðja áratug-
inn.
Skákþing Norðlendinga
hefst 15. febrúar
Hið árlega SkákJjing Norðlend-
inga liefst liér í bænum 15. febrúar
næstk., og mun Skákfélag Akur-
eyrar sjá um mótið. Þátttakendum
ber að tilkynna þátttöku til stjórn-
ar félagsins lyrir 10. febrúar. Teflt
verður í öllum flokkum og í meist-
araflokki um titilimi Skákmeistari

I
i
Hermann Sfefánsson íþrótfa-
kennari fimmfugur
Hcill þér, Hérmann!
Hamingjukransinn
bind cg þér, bak við tjöldin.
Þar ilma rósir,
og anga fjólur.
Syngja svanir
d silfruðum bárum.
Mæni eg þaðan
í mannheima,
sé eg þig frjálsan í fararbroddi
œskumanna
við iþróllir.
Magnast fjör
ef á móti blces.
Útsýni er gott
frá Álfheimum
þaðan sést, hver á þökk skilið.
Heyrist söngvamál,
það blœrinn ber.
Undir þinn söng
svanirnir taka.
Styrkur er manni
að manns getu.
Starf sem er unnið öðrum í hag
verður traust
þegar tímar liða.
Þroska veitir
og þjóðarheill.
Hlustaðu, Hermann!
Heyrir þú ei
bárunnar hvisl við bláan sand?
„Attu að liljóta
og allir þinir
heillaóskir
frá HULDUKONU“.
t
&
t
t
XB - listinn - Kjósið snemma