Alþýðublaðið - 29.03.1973, Blaðsíða 1

Fimmtudagur 29. marz 1973^;-brg.
Marlon Brando hafn-
aði i gær Óskars-verð-
laununum fyrir leik sinn
i kvikmyndinni Guöföö-
urnum. Þess i stað sendi
hann sem fulitrúa sinn
unga Apache indiána-
prinsessu Sasheen
Litlu-fjöður, sem las
upp yfirlýsingu frá
leikaranum þess efnis,
að hann af póiitiskum
ástæðum kærði sig ekki
um verðlaunin fyrir
hlutverkið, sem reynd-
ar endurvakti frægðar-
feril hans. Siðan hefur
nafn hans borið hátt
fyrir frábæran leik
kvikmyndinni Siðasti
tangóinn, en myndin
hér að ofan er úr henni.
Litia f jöður tilkynnti á
Óskars-samkundunni,
að Brando væri nú á
leiðinni til Wounded
Knee, þar sem hann
hyggst leggja Indiánum
lið ibaráttu þeirra fyrir
auknum borgararétt-
indum i Bandarikjun-
um.
önnur Óskars-verð-
Iaun m.a. hlutu Liza
Minelii fyrir bezta
kvenhlutverkið i
Kabaret, en sú mynd
hlaut alls átta verðlaun.
Fólk lætur
Hagstofuna
falsa nafn-
skírteini
Með falsaö nafnskir-
teini frá Hagstofunni
ÁRÁSÁ
EIDRfl
FÖLKIÐ
Þrátt fyrir heimild i
nýju skattalögunum um
lækkun eða niðurfellingu
fasteignaskatta elli-
lifeyrisþega og öryrkja
hafa þessar álögur stór
hækkað. Jóhann Þor-
steinsson, formaður
Styrktarfélags aldraðra i
Hafnarfirði, gerði nýlega
athugun á álagningu fast-
eignagjalda ellilifeyris-
þega i Hafnarfirði árið
1972, og kom i ljós, að þau
höfðu hækkað um 264,4%
að meðaltali á gjaldanda
frá þvi árið 1971.
,,Mér telst svo til að um
230 gjaldendur á ellilif-
eyrisaldri búi i eigin ibúð-
um. Af þeim eru um eitt
Fasteignagjöld aldraðra
í Hafnarfirði hafa nær
fiórfaldazt á einu ári
hundrað, sem ekki hafa
teljandi tekjur fram yfir
ellilaun, en meira en
helmingur þeirra eru ekki
á skrá meðal þeirra, sem
hafa fengið afslátt af fast-
eignagjöldum sl. ár og
bera til jafnaðar tæplega
5000 króna hækkun i fast-
eignagjöldum”, sagði
Jóhann, þegar Alþýðu-
blaðið hafi tal af honum i
gær.
Jóhann benti á, að eng-
ar reglur né leiðbeiningar
eru um, hvernig veita eigi
þessa ivilnun eða niður-
fellingu á fasteignagjöld-
unum, og mjög vafasamt
er að veita þessa heimild
i lögum án þess, að settar
séu um hana reglur. Viða
hefur sá háttur verið tek-
inn upp að láta sækja um
niðurfellinguna, m.a. i
Hafnarfirði, og sótti að-
eins tæplega helmingur
um niðurfellingu þar.
Astæðuna fyrir þvi, að
fólk sendir ekki umsóknir
sagðist Jóhann álita vera
ýmist, að fólk treysti sér
ekki til að standa i sliku
umstangi, eða þvi finnist
það vera að biðja um
ölmusu.
,,Það er mjög vafa-
samt, að heppilegt sé að
leggja á vald sveitar-
stjórna ákveðinn þátt
opinberra gjalda, sem
snertir tiltekinn hóp
þegnanna, og skapar
óhjákvæmilega ósam-
ræmi milli byggðarlaga
og jafnvel fólks i sama
sveitarfélagi”, sagði
Jóhann. Þvi sendi
Styrktarfélag aldraðra i
Hafnarfirði á aðalfundi
fyrir nokkru álytkun þar
sem skorað er á stjórn-
völd að setja ákveðnar
reglur um þetta efni.
upp á vasann, tókst pilti
einum að komast inn á
hvaða veitingahús sem
var, cnda sýndi skir-
teiniö ótvirætt aö hann
hefði aldur til að mega
stunda vlnveitingahús.
Mynd af piltinum var I
skirteininu og það var
stimplaðá Hagstofunni.
Eitt kvöldið lenti hann
þó f klandri og tók lög-
reglan liann i sina
vörzlu. Sagðist hann
vera sá, sem skirteinið
sagði hann vera, en svo
óheppinn var hann, að
lögrcglan fann skóla-
skirteini I fórum hans,
meö sömu mynd og I
nafnskirteininu, en alit
annað nafn og fæðingar-
dagur voru I þvi.
Var nú gengið á pilt-
inn og játaði hann á sig
svikin. Hafði honum
gengið illa að komast
inn á vinveitingahús,
svo hann tók það ráð, að
viöa að sér öllum upp-
lýsingum um kunningja
sinn, fullt nafn,
fæðingardag og ár og
lögheimili.
Siðan lét hann taka af
sér mynd, og ineð þetta
labbaöi hann niöur á
llagstofu, sagðist vera
kunninginn sem var yfir
tvitugt, lagði fram
myndina og bað um
nafnskirteini. Gekk
honuin greiðlega að fá
það, og upp frá þvi stóöu
dyr vinveitingahúsanna
honum opnar.
Að sögn lögreglunnar
erekki einsdæmi að fólk
láti Hagstofuna falsa
fyrir sig persónuskil-
riki, og er þess
skemmst að minnast,
þegar kona ein, fékk þar
nafnskirteini annarrar
konu, og notaði það til
að svikja fé út úr Trygg-
ingastofnun rikisins á
nafni hinnar konunnar.
Meira mun þó vera
um að unglingar breyti
hreinlega dagsetning-
um i skilrikjum sinum,
til þess að ná brenni-
vinsaldrinum eins og
lögreglan nefnir það
gjarnan. —
Komst ekki í skólann
— varð þó skipstjóri
f
,,Odýra" neyzluvaran er hreint ekki svo ódýr
Eins og kunnugt er þá er
tvöfalt verð á landbúnaðar-
afurðum. Fyrst greiða
skattborgararnir hluta
verðsins i niðurgreiðslum
— sem á þessu ári nema
u.þ.b. 1700 m. kr., eða
áþekkri fjárhæð og ,,Eyja-
skatturinn”. Siðan greiðir
neytandinn eftirstöðvarnar
yfir búðarborðið. Búðar-
verðið á landbúnaðaraf-
urðunum segir þvi aðeins
hálfan sannleikann um
verð þeirra. Allur sannleik-
urinn er búðarverðið plús
niðurgreiðslan.
En hver er þá þessi sann-
leikur? Hvað kostar kjötið,
mjólkin, smjörið, ostarnir i
raun og veru? Samkvæmt
upplýsingum Björns
Matthiassonar, hagfræð-
ings, er hið raunverulega
verð afurðanna þetta:
LANÐBUNAÐARAFURÐIR
HAFA HÆKKAÐ UM 60%
Tegund/magn
Mjólk 1/1 hyrna
Ostur 45% kg.
Smjör kg.
Súpukjöt kg.
Kartöflur 5 kg.
búðarverð
19.50
238.00
250.00
190.40
17.50
niðurgr. verð
14.79
67.25
224.70
71,54
13.21
heildarverö
34,29
305.25
474,70
261.94
30,71
Það er þvi hrein fjar-
stæða að miða við búðar-
verðið eitt og segja t.d., að
ostur hafi ekkert hækkað
og kartöflur lækkað vegna
þess, að búðarverð á osti
er óbreytt frá 1970 og
búðarverð á kartöflum hef-
ur lækkað frá þeim tima.
Staðreyndin er sú, að
niðurgreiðsluverðið á osti
hefur hækkað um kr. 67.25
á kg. á þessum tima og
niðurgreiðsluverð á
kartöflum hefur hækkað
um kr. 13,21 pr. 5 kg. á
þessum sama tima þannig
að heildarveröið á osti hef-
ur hækkað um 29% og á
kartöflum um 33%.
Staöreyndin er sú, að á
s.l. tveim árum hefur
hækkun á verði land-
búnaðarafurða, numið 50-
60% á algengustu neyzlu-
vörunum. Þótt smásölu-
verðið hafi ekki hækkað um
„nema” 20-30% hefur hinn
hluti verðsins — niður-
greiðslurnar — hækkað um
allt að 202%.
,,í fyrravetur
veitti samgöngu-
málaráðuneytið
manni á Suður-
nesjum undanþágu
til að vera skipstjóri
(ekki stýrimaður) á
fiskibát. Þessum
manni mun hafa
verið synjað um inn-
göngu í Stýrimanna-
skólann í Reykjavík
vegna sjóngalla.
Með þessu hefur sam-
gönguráðuneytið ekki
bara svivirt menntun
skipstjórnarmanna,
heldur alla menntun,
hverju nafni sem hún
hefnist.” Svo segir m.a. i
bréfi, sem nemendaráð
Stýrimannaskólans i
Reykjavik hefur sent frá
sér, og einnig þykir þvi
„ráðuneytið gera litið úr
þvi vandamáli, sem
undanþágumálið er, á
meðan benda má á að lög
reglan i Reykjavik er að
svipta ökumenn ökuskir-
teinum sinum vegna þess,
að þeir reynast ekki vera
þeim hæfileikum og
kunnáttu búnir, að þeir
geti stjórnað bil.”
Nemendaráðið segir i
bréfinu, að undanþágu-
málið verði ekki „leyst i
einni svipan”, en bendir
á, hvaða skilyrðum það
telji að verði að fullnægja
á meðan undanþágur eru
gefnar út. Þessi skilyrði
birtum við á bls. 3.
OHÆFUR VEGNA SJONGALLA
- EN FÉKK ÞÓ UNDANÞÁGU