Nýja dagblaðið - 14.07.1934, Blaðsíða 1

NYJA DAGBIAÐIÐ
2. ár. * ; - "1 • i Reykjavík, Laugardaginn 14. júlí 1934. . . 163. blað.
Hefir v^rið Torgler myrturP Einar Krisljánsson söngvarí kom ekki með Islandi. En hans er von bráðlega. Næturróstu i San-Francisko
í Berlingske Tidende 7. þ.
m. er skeyti frá fréttaritara
blaðsins í Berlín, um' að það
hafi heyrzt, að kommúnistafor-
inginn Torgler, sem mest er
þekktur af ríkisþinghússbrun-
anum, og réttarhöldunum út af
því máli í Leipzig, hafi dáið í
fangelsinu. Þrátt fyrir það, að
Torgler
orðrómurinn um þetta er mjög
útbreyddur, hafa yfirvöldin
ekkert gert til að staðfesta
hann eða afsanna.
Ef hér er rétt með farið, að
Torgler hafi dáið í fangelsinu,
er ekki ósennilegt að um morð
hafi verið að ræða. Göring virð-
ist nú sem stendur ráða mestu
í Þýzkalandi, en hann var sem
kunnugt er einn ákveðnasti
fjandmaður þeirra Dimitroffs
og Torglers.
I blöðunum í fyrradag var
skýrt frá því, að Einar Krist-
jánsson söngvari væri meðal
farþega með íslandinu. Hafði
hann skrifað Katrínu Viðar
og beðið hana að undirbúa fyr-
ir sig tvær söngskemmtanir.
Hafði hún þegar dtvegað hús-
næði og ákveðið tíma, og voi*u
auglýsingar um það í blöðun-
um sama dag.
íslandið kom seint í gær-
kveldi. Byggt á þessum undir-
búningi, skýrði Nýja dagblað-
ið frá því í gær, að Einar
Kristjánsson hefði verið meðal
farþega, enda hafði blaðið ver-
ið beðið fyrir auglýsingu í
sambandi við bað, frá þeim,
sem máli þessu áttu að vera
kunnugastir.
En þetta íeyndist vera
rangt. Einar Kristjánsson kom
ekki méð íslandinu. Ilann hafði
fingurbrotnað rétt áður en
hann ætlaði að fara frá Dres-
den og varð eftir af þeirri á-
stæðu. En venslamenn hans
telja sig þó hafa von um að
hann komi á næstunni og mun
þess áreiðanlega vænzt af mörg-
um söngvinum bæjarins.
En hjá því verður ekki kom-
izt, að átelja þennan ágæta
söngvara fyrir það, að láta
ekki þá, sem boðuðu söng-
skemmtanir hans hér, vita um
það með nokkrum fyrirvara,
að af ferð hans hefði ekki get-
að orðið í þetta sinn. En von-
andi bætir hann svo vel fyrir
það með söng sínum, þegar
hann kemur hingað næst, að
þeir sem orðið hafa fyrir ein-
hverjum vonbrigðum nú, eigi
auðvelt með að fyrirgefa þau.

Knatíspyrnukappleikurinn
í gærkveldi
H. I. K. vann úrvaUliðið með 2:1
Kappleikurinn milli H. I. K.
og íslenzka úrvalsliðsins hófst
kl. 9 í gærkveldi.
Áður en leikurinn hófst, lék
Lúðrasveit Reykjavíkur nokk-
ur lög og að síðustu fyrir leik-
inn þjóðsöngva Danmerkur og
/íslands.
Erlendur Pétursson kynnti
leikendurna og fórst honum
það vel.
Síðan hófst leikurinn. II. I.
K. hefir knöttinn og byrjar
með snöggu upphlaupi að marki
íslendinganna. en þeir verjast.
Gekk svo g-'ða stund. Það virt-
ist eins og okkar menn væru að
í þreyfa fyrir sér og kmnast
leikmönnunum. Síðan hrinda
þeir áhlaupinu og hefja sókn,
en henni er aftur hrundið til
baka af hinni ágætu vörn H. I.
K. Mátti segja að leikurinn
væri jafn er á leið. Þó sýndu
Danir meiri samleik og ákveðn-
ari leik, en dugnaður og úthald
íslendinga gerði það að verk-
um, að ekki fór ver en raun
varð á. Smáspörkin frá manni
til manns settu Islendinga út
úr „stuðinu“, sem kom til af
því, að þeirra leikur var mest
í löngum og ekki ákveðnum
Framh. á 4. síðu.
Óeirðir, götubardagar og mannfall eru nú daglegir viðburðir víðsvegar um heim. Ó-
kyrrð og umbrot eru tákn þessara tíma. í San Francisko unðu blóðugir götubardagar fyrir
örfáum dögum. Verkfallsmenn, sem lögreglan reyndi að dreyfa, veittu öflugt viðnám. Árás
var hafin gegn þeim með vélbyssum og fjöldi særðist.
Myndin er frá slíkum næturróstum í San Francisko, ]iar sem barist er á götum úti
og nokkrir liggja dauðir að enduðum leik.
Hammerstein flúiiin
til Tékko-Slovakiu.
Einn af þeim mönnum1, sem
stóðu framarlega hjá nazistum
en lent hefir í ónáð, er von
Hammerstein, yfirhershöfðingi
þýzka hersins. Hann hefir þó
ekki verið ásakaður um neinn
byltingaundirróður, en þegar

Úivarpsræða Hitlers
í ríkisþinginu í gær.
Nafnaskrá yfir hina líflátnu „uppreisnarmenn1
hefir enn ekki verið birt opinberlega.
von Hammerstein
von Schleicher var jarðaður,
en þeir voru aldavinir, ætlaði
von Hammerstein að vera við-
staddur. Honum var neitað um
I
! það af lögregluverði stjórnar-
innar. Eftir það spurðist ekki
til hans í nokkurn tíma, og var
þá álitið, að hann hefði lent í
: klóm stjórnarsinna, en þeir
j hafa aldei talið hann verulega
tryggan. En nú segja nýkomin
blöð, að honum hafi heppnast
að flýja yfir landamærin og
dvelji hann nú í Tékko-Slov-
akiu.
Berlín, kl. 18, 13./7. FÚ.
Adolf Hitler, ríkiskanslari
Þýzkalands, flutti ræðu í út-
varpið kl. 18 (ísl. tími) í dag
og var henni endurvarpað víðs-
vegar um lönd. Ræðan var flutt
yfir þýzka þinginu, sem1 kallað
hafði verið saman. Kanslaran-
um fórust m. a. orð á þessa
leið: „Göhring forseti hefir
kallað yður saman og tilefni
]æss að þér eruð saman komnir
má í einu kalla bæði gleðilegt
og sorglegt. Gleðilegt er það,
að vér skulum vera hér saman-
komnir, sameinaðir í einum
anda og með eitt markmið, sem
sé velferð þess ríkis, sem vér
tókum við lömuðu og spilltu,
en sorglegt er hitt, að á meðal
vorra eigin sveita, og það meira
að segja í hópi þeirra manna,
sem fyrstir urðu til þess að
hefja á loft merki National-
Socialismans, hafa fundizt svik
arar, sem í skaðsamlegri blindi
og spillingu hugðust að leggja
í rústir hið glæsilega viðreisn-
arstarf, sem National-Socialist-
ar eru að framkvæma í Þýzka-
landi“.
Þá lýsti Hitler með mörgum
orðum niðurlægingu þjóðarinn-
ar, fátækt hennar, áhyggjum,
sorgum og ófamaði á árunum
eftir ófriðinn mikla og taldi það
allt eiga rætur sínar að rekja
til skaðsamlegrar starfsemi So-
cialista, Kommúnista og Demó-
krata. Lýsti síðan aðdraganda
að starfsemi Nazistaflokksins
og hvernig hann hefði unnið að
því að ná völdum, til þess að
firra þjóðina öllu þessu böli og
gera hana aftur voldugasta og
glæsilegasta þjóða. Næsti kafli
ræðunnar fjallaði svo um það,
hve mjög Nazistaflokknum
hefði orðið ágengt í þessa átt
og brá því næst á loft þeirri
töfrandi framtíð og hinu mikla
gengi, sem þjóðarinnar biði, ef
stefnt væri áfram á sömu braut,
undir stjórn Nazista. Jafnframt
lýsti hann upplausn þeirri, erf-
iðlekum og hörmungum, er
aðrar þjóðir ættu við að stríða.
Síðasti kafli ræðu Hitlers fjall-
aði um uppreisnartilraun Röhm,
þessara gömlu og þaulæfðu bylt
ingamanna, sem ekki hefðu
kunnað að sjá, hvenær bylting-
unni var réttilega lokið og
hefðu viljað halda áfram í bylt
ingarbaráttunni, þegar það var
orðið ríkinu til háska, og kvað
hann hana stafa af misskildum
byltingarhug og spilltu hugar-
íari. Kvað hann stjóminni lengi
hafa verið kunnugt um, að bylt
ingartilraunin væri í aðsigi.
Ýmsar kærur og kvartanir
hefðu komið fram á hendur
Röhm og hefðu fomvinir hans
og samherjar, sem þekkt hefðu
hann frá fornu fari varla getað
trúað sumu, sem um hann var
sagt. Ýmislegt væri enn í þess-
um ríiálum, sem ekki væri fylli-
Frh. á 4. síðu.
I