Tíminn - 15.03.1963, Blaðsíða 1

SIM111400
EGGERT KRISTJANSSON aCO HF
LEYSIR VANDANN
1P'
63. tbl. — Föstudagur 15. marz 1963 — 47. árg.
SKINN
AFSEL
HÆKKA
MB-Reykjavík, 14. marz.
Allar horfur eni nú á
því, að allveruleg hækkun
verði á selskinnum til út-
flutninigs. Á síðasta upp-
boði Grænlandsverzlunarinn
ar á seJskinnum í Kiauip-
mannahöfn hækkuðu slfinn
in mikið í vei'ði og mun sú
hækkun mest hafa numið
allt að 20—30%.
Blaðið hafði í dag tal af
Þóroddi Jónssyni, sem er
einn stærsti útflytjandi sel
skinna hérlendis. Hann
kvtað hér a'ð vísu um aðra
gerð selskinna að ræða en
héðan er flutt út, en þessi
hækkun myndi vafalítið
hafa í för með sér nokkra
hækkun á íslenzku sclskinn
unmn. Hins vegar bjóst
hann tæplega við því að sú
hækkun yrði hlutfallsJega
eins mikil, þar eð íslenzku
skinnin hafa hækkað und-
anfarið talsvert í verði.
Þóroddur kvaðst nýlega
kominn að utan og þá hefðu
loðskinnasalar í Evrópu
verið mjög á.nægðir oig yf-
irleitt búnir að selja
vöni síma alveg upp, en
venjulega væri talsvert
magn óselt af fyrra árs
framleiðslu um þetta leyti.
Ættu kuldarnir í Evrópu
undanfarið vafalaust > sinn
þátt í þessari miklu sölu.
Þá spuúðist blaðið fyrir
um þiað hjá Hagstofunni,
hver framleiðsla íslendinga
á selski.nnum væri. Guð-
laugur Þorvaldsson skýrði
svo frá, að s.l. ár hefðu ver
ið flutt út héðan 532 sö'lt-
uð sclskinn og hefði fob
verð þeirra numið 95 þús-
und krónum. Söltuðu skinn
in voru öll seld til V-Þýzka
lands. Af hertum selskinn-
um voru hins vegar flutt út
5254 stykki og útflufcnings
verðmæti þeirra var 5.238.
000 krónur fob, svo selskinn
eru talsver'ður þáttur i út
flutningi okkar, hvað verð-
mæti snertir. Af hertu
skinnunum fer mest til
Þýzkalands, en einnig er
nokkuð selt til Hollands,
Danmerkur og Bretlands.
Þess skal getið, að verð
fyrir góð skinn til fram
lei'ðenda s.l. ár mun hafa
verið 1080 kr. fyrir skinnið.
BRÆÐSLUAFKOSTIN
AUKIN VID F0RHITUN
SKÓGRÆKTARMENN ræddu vlð fyrir rúmum tuttugu árum. Þetta Sigfússon, og fremst til hægri Ein-
fréttamenn í gær og har margt at. er hreinn ágóði, og töldu skógrækt ar Sæmundsson, skógarvörður.
hyglisvert á góma á þeim fundi. — armenn, að önnur ræktun mundi
Meðal annars var skýrt frá, að lerk vart borga sig betur. Myndin er
ið á Hallormsstað gefur nú af sér tekln á fundinum, frá vinstrl: Bald-
nær þrjú hundruð þúsund krónur ur Þorsteinsson, Hákon Bjarnason,
árlega, hver hektari er sáð var ( skógræktarstjóri fyrlr mlðju, Snorrl
(Ljósm.: Tíminn-RE).
Sjá bis. 16
6 BERJAST VID
SÓDASKAPINN!
tt.H-Reykiavík, 14. marz.
Síðan Tíminn birti frétt og
mynd s.l, þriðjudag af kex-
köku með innbyggðum tommu
nagla, hefur rignt yfir blaðið
upplýsingum frá neytendum
um aðskotahluti í matvælum
og kvörtunum um sóðaskap og
léleg gæði matvæla. Hrista
menn höfuð sín yfir ósköpun-
um og spyrja hver annan: Er
ekkért eftirlit með þessu?
Svarið er játandi. Vissulega er
eftirlit, en spurningin er, hvort
það er nægiiega mikið og strangt.
Hér í Reykjavík eru starfandi
6 menn við heilbrigðiseftirlit, þar
af fjórir víð matvælaeftirlit, einn
við húsnæðisskoðun og einn við
verksmiðjueftirlit. Þórhallur Hall
dórsson, heilbrigðisfulltrúi gaf j
biaðinu eftrifarandi upplýsingar:
„Heilbrigðiseftirlitið kemur til
eftirlits nokkrum sinnum á ári á
hvern þann stað, sem eftirlit er
haft með, en þeir eru á annað
þúsund. Fjöldi eftirlitsferða er
mjög misjafn eftir tegund starf-
seminnar, og Qinnig ræður þar um,
hvort sérstök tilefni gefast til að
farið sé oftar á staðinn. Eftir- j
htsmaðurinn skoðar fyrirtækið j
vandlega í hvert sinn, en auðvitað I
sér hann eiíki nema lítið brot af j
íramleiðsluvörum fyrirtækisins. |
Einnig athugar hann alla um- j
gengni á staðnum, almenna þrifn- j
í ðarháttu. meðferð matvæla,
standsetningn 'núsakynna o. s. frv
Eftirlítið reynir að vera leið-
heinandi. og tekst oftast að fá
hlutina lagíæiða með góðu. Það
iiggur í augum uppi, að á millí
þess sem eftirlit fer fram, getur
ýmislegt skeð í fyrirtækinu, t. d.
aðskotahlutir komizt í matvöru.
Ekkert utanaðkomandi efirlit get-
u.* komið í veg fyrir slíkt, og verða
fyrirtækin sjálf að vera á verði,
eif þau bera lagalega ábyrgð á
framleiðsluvörum sínum.“
Þá spurði blaðið Þórhall um
refsingar við brotum á reglum
h(-ilbrigðisneíndar Sagði hann
þær mismunandi, og ef talið er,
að um óviljaverk hafi verið að
ræða, fær 'úðkomandi aðeins bréf
tega áminmngu. og er honum gef-
ið tækifæri til að koma málurn sín
um í lag upp á eigin spýtur Sé
um margítrekað brot að ræða er
málið kært >: sakadóms. sem fram
Framhald á bls. 15
SÖKKTIBÁTÁ GRIMSBYROAD
MB-Reykjavík, 14. marz.
Það óhapp varð sjötta þessa
mánaðar, að Mánafoss, hið nýja
skip Eimskipafélags íslands rakst
á fiskibát í Grimsby Road, inn-
siglingunni til Hull og sökkti hon-
um. Áhöfn bátsins, þrír cnenn,
björguðust um borð í Mánafoss
Óhappið vil-di tii um klukkan
sjö um kvöldið i myrkri og þoku
Mánafoss var á leið inn til Hull,
en fiskibáturinn Viborg frá Hull
var á leið út á fiskimiðin Viborg
var tuttugu tonna bá’ur Er skip
in voru að mætast, lét Viborg
skyndilega ekki að stjórn og sigldi
þvert fyrir Mánafoss. Var árekst-
ur óumflýjanlegur og sökk Vi
borg fljótlega eftir áreksturinn
en áhöfnin. þrír menn. bjargaðist
um borð í Mánafoss.
Við sjópróf, sem haldin voru í
Hul), kom fram, að stýri bátsins
hafði skyndilega bilað, svo hann
lét ekki að stjórn. Það skal tekið
fram, að hafnsögumaður var kom
inn um borð i Mánafoss er óhapp
ið varð, og verður áhöfn skips-
ins því ekki á neinn hátt kennt um
óhappið. 1
MB-Reykjavfk, 14. marz.
UNDANFARIN ár hafa verið gerð-
ar merkilegar tilraunir við sildar-
bræðslu f verksmiðjunni Lýsi og
mjöl f Hafnarfirðf. Hefur síldln ver.
ið hituð upp f forhitara þeim, sem
notaður er við beinavinnslu en hef-
ur ekki verlð notaður annars stað-
ar við vinnslu á feltum fiskl.
Þessi aðferð hefur stóraukið af-
Köst verksmiðjunnar. Árni Gísla-
son, verksmiðjustjóri, sagði blað-
inu í dag, að af þeim fimm hundr-
uð tonnum af síld, sem verksmiðj-
an ynni úr á sólarhring, ynni for-
hitarinn a. m. k. þrjú hundruð
tonn.
Verksmiðjan var nýlega stækk-
uð. Kom þá til álita, hvort kaupa
ætti nýjan gufusjóðara, og beita
þannig sömu aðferð við vinnsluna
op gert er i öðrum verksmiðjum,
eða nota forhitaraaðferðina. Var
síðarnefndi kosturinn valinn og
gert ráð fyrir, að verksmiðjan gæti
þá afkastað um 3000 málum á sól-
arhring. Reyndin hefur hins vegar
orðið sú, að afköstin hafa farið
mikið fram úr áætlun og orðið um
4000 mál á sólarhring eða meira
en fimm hundruð tonn. Árni tók
fram, að hann teldi nýtingu betri
með þessari aðferg og olíunotkun
mun minni, munaði 40 til 50 lítr-
um af olíu á mjöltonnið. Þá ber
þess að gæta, að nýr gufusjóðari
hefði kostað mikið fé og er rúm-
frekur og auk þess hefði orðið að
kaupa nýjan gufuketil, þar eð
gufumagnið hefði ekki nægt.> Hefði
allur uppsetningarkostnaður einn
ig stóraukizt. þar eð forhitarinn
var til fyrir.
Mismunandi er, hve mikið hrá-
fcfnig er hitað í forhitaranum áð-
ur en það fer inn í gufusjóðarann.
Fer það eðlilega eftir þvl, hve
gamalt hráefnið er. Sé síld brædd
að vetri, er hún oft frosin og
Framhald á 3. síðu.
OLÍU
SALT
AA-Höfn, 14. marz.
Hingað kom fyrir nokkru
ikipið Laura Danielsen með
saltfarm. Hafði nokkru af
farminum verið skipað upp
á Djúpavogi, eða um 200
tonnum. Er hér hafði ver
ið skipað upp um 130 tonn
um veittu menn þvi eftir-
tckt, að saltið var olíumeng
að. Var uppskipun þá hætt
og haft samband við sér
fróða mcnn fyrir sunnan,
um hvort óhætt væri að
taka við saltinu, og mats-
menn fengnir til að athuga
það. Að þeirri athugun lok
inni var neitað að taka við
saltinu. Skipið lá hér i um
það bil viku en fór síðan tll
ilTamhaie a ö uOu

I