Morgunblaðið - 02.08.1958, Blaðsíða 13

Laugardagur 2 ágúst 1958

13
# sól á ísafirði
Eitt og annað um þing Skógrœktar-
félagsins og skógrœkt
i.
ÍSAFJÖRÐUR! Undarlega val-
inn staður fyrir skógræktarfund.
Er þar nokkur áhugi á skóg-
rækt? Er unnt að vekja hann
hjá sægörpunum vestfirzku? Og
síðast en ekki sízt: Eru nokkur
skilyrði til að rækta skóg á þess-
um norðvesturhjara? Eru þar
ekki fyrst og fremst ber fjöll og
brattar skriður og lágar sand-
eyrar, sem sælöðrið þýtur yfir,
hvenær sem hreyfir vind?
Þannig hugsar skógræktar-
maður, — alls-ókunnugur á Vest-
fjörðum áður en hann kemur
þangað. En skoðun hans er
breytt eftir að hann hefur kom-
ið i Tunguskóg, gengið í Skrúð
séra Sigtryggs á Núpi, horft yfir
skóginn í botni Dýrafjarðar og
setið í garði Simsons ljósmynd-
ara, hins ókrýnda konungs vest-
firzkra skógræktarmanna.
II.
Annars ætlaði það ekki að
ganga greitt að komast vestur. —
Ætlunin var að mæta fimmtu-
daginn 3. júlí, en þá var ekkert
flugveður. Á föstudaginn birti
til eftir hádegið, svo að hægt var
að setja fundinn um kvöldið.
Voru þar komnir saman 40—50
manns, og fleiri urðu fundar-
menn ekki, því að flugvél, sem
kom frá Reykjavík eftir mið-
nættið, gat ekki lent fyrir þoku.
Á kvöldfundinum vannst ekki
tími til annars en flytja skýrslur
og lesa reikninga. Kom þar ekki
fram neitt sögulegt umfram það,
sem þegar hefur verið getið í
blöðum og útvarpi. — Að lok-
um var svo skipað í nefndir og
lagðar fram tillögur. Var þá
komið fast að miðnætti og tóku
menn á sig náðir, flestir í hús-
mæðraskólanum, sem skógrækt-
arfélag staðarins hafði útvegað
til gistingar. Matur var fram-
reiddur í Uppsölum og þótti
góður.
III.
Laugardagurinn 5. júlí rann
upp bjartur og blíður og fagur
eins og svo margir dagar þessa
blessaða sumars. — Var fundur
settur árla og fluttu nú fulltrúar
skógræktarfélaganna víðs vegar
af landinu skýrslur um starfið
heima í héruðunum.
Víða — einkum í nánd við
stærstu kaupstaðina — hafði
verið unnið þróttmikið starf af
bjartsýni og í glaðri trú á fram-
tíðina og gróðurinn, sem vaxa
mun í lundum nýrra skóga. En
eitt kom fram hjá sumum ræðu-
mönnunum, sem mun vera ýms-
um góðum skógræktarmönnum
nokkurt áhyggjuefni: Æskan rétt
ir hér ekki fram sína örvandi
hönd. Hún er ekki nógu vak-
andi, ekki nógu virkur þátttak-
andi í þessu starfi, sem heyrir
þó fyrst og fremst framtíðinni
til, sem kemur fyrst að gagni,
þegar grónar grafir skýla gráum
hærum nútímans. Þetta tómlæti
æskunnar er mikið alvörumál,
en eitt af skáldum fundarins
(þau voru 3—4 eða jafnvel
fleiri) brá á léttara hjal og kvað
af þessu tilefni eftirfarandi vísu:
Æskulýðinn eg helzt kaus
okkar trú að boða,
en margan skalla og hænuhaus
hér má sjá og skoða.
IV.
Og svo leið fundartíminn með
frekari skýrslum og greinargerð-
um og umræðum. Allir sátu og
hlustuðu með áhuga í svipnum
og interessu í augunum. Ein-
hvern tíma mundi þetta taka
enda, og þá myndu allir fá að
fara út og spóka sig einhverja
stund í hvítu sólskini þessa há-
sumarsdags.
Svo kom fundarhlé — og eftir
hádegisverðinn var ekið inn i
skóg — Tunguskóg. Þetta er dá-
samlegur staður, sem ljómaði
allur af grósku í lognkyrru sól-
sltininu og hitinn var allt að þvi
óþægilegur, ef maður vildi
nokkuð hreyfa sig. — Skoðaður
var hinn fallegi reitur Skóg-
ræktarfélags Isfirðinga. Þar er
mikið af barrtrjám, sem fyrir
nokkrum árum voru gróðursett
í birkikjarrið og hafa dafnað
vel. Sl. haust voru gró'ðursettar
þarna u. þ. b. 27 þús. plöntur.
Mun nú fullsett í girðinguna. —
Annan skógarreit á Skógræktar-
félagið innarlega í kaupstaðnum,
í hlíðinni ofan við bæinn. Er
unnið að plöntun í hann á hverju
vori, og er hann á góðri leið
með að verða hinn fegursti
lundur.
V.
í Tunguskógi er sumarbú-
staðahverfi ísfirzkra borgara.
Litil og litfögur hús standa þar
á víð og dreif um skógarbrekk-
urnar og börnin leika sér í sól-
skininu. — Á sunnudögum og á
síðkvöldum sitja húsbændurnir
úti á veröndunum, reykja pípur
sínar, teyga að sér ilm bjark-
anna og hlusta á nið fossanna,
sem flissast niður eftir bröttum
hlíðunum.
Hér er Simson i sínu litla en
fagra ríki. Það er unaðslegt að
ganga um garðinn hans og virða
fyrir sér hinar fjölbreyttu teg-
undir af trjám og runnum og
blómum, sem þarna standa öll
í fagurlegri niðurröðun og inn-
byrðis samræmi. Og fram á milli
gróskumikilla laufríkra trjánna
gægjast hvítar myndastyttur,
sem baka sig þarna í miðdegis-
sólinni. Allar þessar fígúrur hef-
ur Simson sjálfur mótað, því að
honum er margt til lista lagt. —
Simson og frú bjóða öllum upp
á kaffi úti í garði. Menn njóta
veitinganna ennþá betur í þessu
fagra umhverfi. öllum þykir
mikið koma til þessa dásamlega
reits og þeir samgleðjast þessum
glöðu og gestrisnu hjónum, sem
hafa ræktað þessa „blómstrandi
lundi“ svo fjarri sínu brosandi
föðurlandi.
VI.
A laugardaginn, að loknum
fundarstörfum, er kvöldvaka.
Það er venja skógræktarmanna
og hafa þær stundum tekizt vel.
En nú vantar marga sem hafa
lagt fram drjúgan og góðan skerf
á fyrri kvöldvökum. Kynnirinn
— Guðbrandur Magnússon — er
vestur í Ameríku, söngstjórinn
— Þórarinn Þórarinsson — er
heima, önnum kafinn við að
undirbúa Eiðamót ■— og fleiri
eru „löglega forfallaðír“. Vakan
hefst með erindi Arngríms Fr.
Bjarnasonar um ísafjörð og ná-
grenni. Var það bæði skemmti-
legt og fróðlegt, stóð á annan
klukkutíma og leiddist engum.
Þótti þetta vel gert af Arngrími,
því að ekki fékk hann tilmæli
um flutning erindisins fyrr en
um hádegi sama dag. Var því
naumur tími til undirbúnings.
Aðrir liðir kvöldvökunnar
verða ekki raktir. Þó verður að
nefna vísnaþátt, enda hafa skóg-
ræktarmenn jafnan haft nokkr-
um hagyrðingum á að skipa. Tjl
eins þeirra var eitt sinn kveðið
fyrir mörgum árum:
Þessum karli lætur létt að ljóða
bragi
hans er yrktur óðarhagi
þótt allir skógar verði að flagi.
Og á þessari kvöldvöku voru
nokkrir, sem „lætur létt að ljóða
bragi“. Þeir áttu að yrkja um
ísafjörð. Hér skulu settar tvær
stökur, sem bárust:
Þegar burtu þokan fer
þá er nokkurs virði
að eiga stund með sjálfum sér
í sól á ísafirði.
og
Á myndinni til vinstri sést Simson ljósmyndari á ísafirði ásamt konu sinni í hinum fallega
garði þeirra í Tunguskógi við ísafjörð. Styttuna á milli þeirra, hefur Simson gert úr kassafjöl-
um. Á myndinni til hægri er séra Sigtryggur á Núpi í skrúðgarðinum „Skrúð“. í
Fann ég víða fegurð jarðar
frjórri lönd og sléttur víðar
en yndisþokki ísafjarðar
á mig sækir fyrr og síðar.
VII.
Daginn eftir — á sunnudaginn
— var fundarmönnum boðið i
ferðalag vestur í Dýrafjörð.
Heppnaðist sú ferð prýðilega og
varð öllum þátttakendum til
óblandinnar ánægju. Veður var
hið bezta — kyrrt og milt, hæg-
gerðar skúraleiðingar og skýja-
belti í hlíðum. Lengst var farið
í Haukadal með viðkomu á
Kirkjubóli í Bjarnardal, Þing-
eyri og Núpi. Þar var gengið í
Skrúð með séra Sigtryggi og frú
Hjaltlínu og síðan í kirkju, sung-
inn sálmur og lesin ritningar-
grein.
Skógræktarfélag Isfirðinga
bauð í ferð þessa og hafi það
heiður og þökk fyrir. Stjórn þess
félags skipa nú: Simson for-
maður og auk hans Samúel Jóns-
son, Bjargi, og Kjartan Jóhanns-
son, héraðslæknir. Þegar heim
var komið úr þessari ánægjulegu
ferð var sezt að kvöldverði í
Hótel Uppsölum í boði bæjar-
stjórnar ísafjarðar. — Áður en
þeim mannfagnaði lauk voru
sumir fundarmenn flognir áleiðis
til Reykjavíkur.
Að lokum skulu Isfirðingum
þakkaðar móttökurnar og þeim
send kveðja — niðurlag á ljóði
sem til þeirra var kveðið á kvöld
vökunni:
Heill og þökk, ármenn Isafjarð-
ar!
Heill og þökk, elskið gróður
jarðar!
Heill og þökk!
G. Br.
— Utan úr heimi
Framh af bls. 8
Sjóliðsforingjar gengu á fund
konungs
Er talsíma- og ritsímasamband
hafði v'erið slitið við höllina, gaf
Kassem sjö liðsforingjum skipun
um að fara á fund konungs.
Borgin var þá þegar öll á valdi
uppreisnarmanna. Liðsforingjun-
um var hleypt inn í höllina, kon-
ungur var vakinn og þess krafizt
af honum, að hann segði þegar
af sér. Feisal, sem ekki gat náð
tali af föðurbróður sínum, féllst
á þetta. Konungur fékk slæmt
astmakast, en er hann hafði jafn-
að sig, gekk hann inn í skrif-
stofu sína til að skrifa undir af-
sögnina. Þá tókst drottinhollum
lífverði að vekja krónprinsinn,
sem umsvifalaust gaf skipun um
að veita viðnám, vopnaðist og
flýtti sér á fund konungs.
Liðsforingi, sem segist hafa
tekið þátt í bardaganum, skýrði
mér svo frá, að krónprinsinn og
konungurinn hafi verið skotnir,
er þeir flúðu út á svalirnar til
að forða sér úr eldinum, er kvikn
aði af völdum handsprengna.
Auk þeirra voru móðir Abdul
Illah og systir hans drepnar. Hins
vegar er sagt, að konu krónprins-
ins hafi verið sýnd vægð. Hafi
hún særzt og verið flutt í sjúkra-
hús.
Sú saga hefir einnig gengið
manna á milli í Bagdad, að krón-
prinsinn hafi orðið svo ofsareið-
ur, er konungurinn féllst á að
segja af sér, að hann hafi sjálfur
skotið Feisal.
— ★ —
Er Kassem barst fregnin um,
að konungurinn hefði verið
myrtur, gaf hann þegar skipun
um, að þjóðinni skyldi tilkynnt
í útvarpinu, að stund frelsisins
væri runnin upp. Hins vegar var
því haldið leyndu, hver hefðu
orðið örlög Feisals. Hálfri klst.
eftii fyrstu tilkynningu útvarps-
ins mátti einna helzt líkja Bagdad
við helvíti. Ein milljón manna —
70—80% þeirra ólæsir og óskrif-
andi — fagnaði sigri.
Kommúnisk slagorð skrifuð á
húsveggi
Múgnum var fengið í hendur
lík krónprinsins, sem var hengt
upp og limlest. Kommúnistar í
höfuðborginni tóku nú að láta að
sér kveða og skrifuðu slagorð sín
á húsveggi. Kveikt var í brezka
sendiráðinu. Myndir af Nasser
voru hengdar upp, þar sem Kass-
em var enn aðeins óþekktur her-
maður. Forvígismenn byltingar-
innar létu skrílinn fara sínu fram
um skeið, en klukkan þrjú síð-
degis var sett á útgöngubann, og
öllum skipað að halda sig innan
dyra. Herforingjarnir vildu láta
líta svo út sem allt væri með
kyrrð og spekkt í borginni, en
það var þó ekki eina ástæðan
fyrir útgöngubanninu. Mönnum
Kassems hafði ekki enn tekizt
að hafa hendur í hári Nuri es
Saids.
— ★ —
Nuri var ekki að ástæðulausu
kallaður „gamli refurinn“. Er
forsætisráðherranum varð ljóst,
að allt samband hans við um-
heiminn hafði verið rofið, hljop
hann niður í kjallarann í húsi
sínu, dulbjó sig sem konu og fór
eftir leynigöngum niður að ánni.
í morgunsárinu sáu nokkrir her-
menn gamla konu með slæðu fyr-
ir andlitinu róa yfir ána í litl-
um fiskibáti. Þetta var algeng
sjón, sem menn veittu enga sér-
staka eftirtekt.
Nuri es Said fór huldu höfði
í þrjá sólarhringa
Byltingarmenn hafa verið mjög
vel á verði, því að vinum for-
sætisráðherrans tókst ekki að
koma honum undan. En gamli
stjórnmálamaðurinn var kænn,
og honum tókst að fara huldu
höfði í þrjá sólarhringa, áður
en menn Kassems fundu hann
fyrir framan Bagdadhótelið, þar
sem hann var að revna að ná
sér í leigubifreið. Hann var enn
dulbúinn sem kona og dró þegar
upp skammbyssu, en var um-
Annríki hjá
Loftleiðum
1 FRÉTT frá skrifstofu Loftleiða
segir, að félaginu hafi borizt svo
margar farbeiðnir, að það hafi
nú ákveðið að koma á nokkrum
aukaferðum í ágúst og septem-
ber. Samið hefir verið við
bandaríska flugfélagið American
International Airways og verða
aukaferðir frá meginlandi Ev-
rópu til Bandaríkjanna 17. og 23.
og 30. ágúst og 4. september. —
Aukaferð verður farin frá New
York til London 4. sept. Full-
skipað er nú orðið i allar þessar
ferðir.
I ráði er að fara fleiri auka-
ferðir frá meginlandi Evrópu til
Bandaríkjanna um mánaðamót-
in ágúst-september, en fullnaðar-
ákvarðanir hafa enn ekki verið
teknar um það.
svifalaust skotinn til bana. Bylt-
ingarmenn segja, að hann hafi
verið jarðaður í kyrrþey, en
skríllinn fann greftrunarstaðinn,
gróf lík hans upp með höndunum
einum saman og limlesti það
hroðalega.
— ★ —
Nú situr hermaður við stýrið
í írak — eins og á Spáni, í Júgó-
slavíu, Frakklandi, Kína og
Egyptalandi. Vestrænir stjórn-
arerindrekar í Bagdad furða sig
á því, hversu leifturskjótt hon-
um tókst að hrifsa til sín völdin
og ná yfirráðum í öllu landinu.
Ótrúlega lítið var um blóðsút-
hellingar í byltingunni —- að
morðunum í konungshöllinni und
anskildum. Aðeins nokkur hundr-
uð menn voru drepnir og um 100
handteknir. Átta útlendingar
voru drepnir auk brezka sendi-
ráðsstarfsmannsins, sem skotinn
var til bana. Skríllinn nam brott
þrjá Bandaríkjamenn, þrjá
Jórdaníumenn, Þjóðverja og
Svisslending frá gistihúsi í Bag-
dad, og ekki hefir fundizt tang-
ur eða tetur af þeim. Vitað er,
að ýmsir meðlimir hinnar nýju
stjórnar íraks telja framferði
skrílsins hafa verið landinu til
mikillar hneisu. Margir almenn-
ir borgarar telja morðið á kon-
unginum svívirðilegt. Það er a.
m. k. staðreynd, að stjórnin hefir
reynt að ná í allar þær myndir,
sem teknar voru, er skrílslætin
stóðu sem hæst og lík krónprins-
ins og forsætisráðherrans voru
limlest. Það er henni bersýnilega
mjög á móti skapi, að þær mynd-
ir verði fluttar út úr landinu.
Frá því um miðjan júli
hefir hvert sæti flugvél-
anna verið skipað á vesturleið,
en farþegastraumurinn er nú
ekki orðinn jafnstríður austur
yfir hafið og í sl. mánuði, en
þó eru flugvélar Loftleiða enn
oftast nær mjög þéttsetnar á
austurleiðinni. Gera má þó ráð
fyrir, að í næsta mánuði dragi
nokkuð úr ferðalögunum frá
Ameríku, þar sem flestir kjósa
að komast að heiman í júní- og
júlímánuðum til þess að verja
sumarleyfunum í Evrópu. Síðari
hluta sumars vilja flestir. kom-
ast aftur vestur á bóginn.
STYKKISHÓLMI, 31. júlí — Vél-
báturinn Brimnes hefir stundað
reknetjaveiðar héðan að undan-
förnu, og í gær kom hann með
130 tunnur, sem var allt fryst i
hraðfrystihúsi kaupfélagsins. Hef
ir báturinn þegar aflað um 1600
tunnur.