Lögberg-Heimskringla - 23.08.1962, Blaðsíða 1

Högber g; - ^eimsfer ingla
Stofnað 14. Jan.. 1888 Stofnuð 9. sept., 1886
76. ARGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 23. ÁGÚST 1962 NÚMER 32
Boðið til íslands
Ritstjóri Lögbergs - Hei'ms-
Frétfir frá íslandi
kringlu, frú Ingibjörg Jóns-
son, dvelst á íslandi um þess-
ar mundir í boði Vestmanna-
eyinga. Fór hún tii íslands
við upphaf ágústmánaðar
ásamt með frú Þórunni Val-
gardson systur sinni.
Það gladdi mjög vini frú
Frú Ingibjörg Jónsson
Ingibjargar, að hún skyldi
margverðug fá svo virðulegt
heimboð og sjá sér fært að
Um eitt hundrað og fimm-
tíu manns komu saman nú ný-
verið í einum af aðalsam-
komustöðum Ashernbæjar hér
í fylki' til að heiðra sveitar-
stjóra Siglunesbyggðar, Bjöm
Jónasson, en hann lætur nú af
stöfum eftir meira en fjögurra
áratuga setu við stjómvöl
sveitar sinnar. Landbúnaðar-
málaráðherra Manitobafylkis
ávarpaði heiðursgestinn fyrir
hönd forsætisráðherra, Duff
Roblin, og afhenti honum
heiðursmerki fyrir frábæra
þjónustu. „Slíka viðurkenn-
ingu fær enginn keypta, held-
ur verða menn að vinna til
hennar,“ mælti ráðherrann.
Mr. Lawrence Smith, forseti
sambands sveitarfélaga, tók
einnig til máls og afhenti
Birni Jónassyni heiðursmerki,
sem var jafnframt tákn þess,
að hann hefði verið kjörinn
heiðursfélagi fyrrgréindra
samtaka. Kvað ræðumaður
Björn vera annan í röðinni,
þeirra er slíkan heiður hafa
hlotið.
Óli Erickson oddvit Siglu-
nesbyggðar a f h e n t i Birni
hægindastól að gjöf frá íbúum
byggðarinnar. Aðrir ræðu-
menn voru Stuart Garson,
f y r r u m forsætisráðherra
Manitoba og dómsmálaráð-
herra Kanada, Eiríkur Stef-
ánsson sambandsþingmaður
Gimlikjördæmis, G. R. Dun-
þiggja. Heimboðið er glöggt
vitni þess, hversu mikils starf
frúarinnar er metið heima á
íslandi.
Það liggur í augum uppi, að
ritnefnd Lögbergs - Heims-
kringlu er rétt sem einn höf-
uðlaus her um þessar mundir,
enda mikill ágreiningur með-
al ráðvilltra nefndarmanna
um það, hvað setja skuli í
blaðið og hvað ekki. Allt um
það er nú farið að setja blað-
ið, þar sem prentarinn, Gísli
Guðmundsson, kom úr sumar-
leyfi í morgun (þann 21. ág.).
Það ætti ekki að koma að
sök, þó að nefndarmenn þurfi
nú að leita um sitt heilabú
um sinn. Oss þykir öllu máli
skipta, að frú Ingibjörg hafi
ánægju af íslandsferð sinni,
og ékkert efamál er það, að
mjög mun ferð hennar styrkja
bönd blaðsins við Ísland. Vill
ritnefndin grípa þetta tæki-
færi til að óska henni til ham-
ingju með þann heiður, sem
henni hefir hlotnazt og láta í
ljósi óskir um, að hún megi
búa að hinni skömmu íslands-
dvöl um langan aldur.
can oddviti frá Eriksdale, Kári
Byron oddviti frá Coldwell,
Hermann Plohman oddviti
Siglunesbyggðar, sem jafn-
framt var samkomustjóri og
Elman Guttormson fylkis-
þingmaður St. George kjör-
dæmis. Við háborðið var einn-
ig Jónas Jónasson yngri bróðir
heiðursgestsins.
Ræður manna komu þar
niður, er Björn hóf búskap við
Silver Bay árið 1908. Var hann
einn af fyrStu hvítu frum-
byggjurum þess héraðs. Það
var og rakið, hversu mjög
hann fómaði starfskröftum
sínum í þágu framfara í sveit
sinni. Hann var forgöngumað-
ur um vegalagnir yfir vegleys-
ur og hefir hlot'ið opinbera
viðurkenningu fyrir.
Aldurhnigin kona úr hópi
frumbyggja lýsti manngæzku
Bjarnar, sem m. a. hefði oft
komið fram í hjálp við nauð-
stadda granna.
Björn Jónasson er fæddur
í Mývatnssveit í Suður-Þing-
eyjarsýslu 20. október árið
1884. Foreldrar hans voru þau
hjónin Kristrún Pétursdóttir
frá Reykjahlíð og Þorlákur
Jónasson frá Grænavatni.
Björn kom ti‘l Kanada með
foreldrum sánum árið 1893, en
þau settust að í Argyle byggð
í Manitoba. Árið 1908 kvænt-
ist Bjöm Kristjönu Sigur-
geirsdóttur Pétursson og sama
Morgunbl. 27. júlí - 10. ágúst
V estmanneyingar
fá rafmagn
Fyrir skömmu kom vita-
skipið Árvakur frá Danmörku
til Vestmannaeyja með raf-
magnsstreng, sem leggja á
milli Vestmannaeyja og lands.
Verður rafmagn þetta leitt frá
Soginu. Hér er um að ræða
mesta rafmagnsstreng, sem
lagður hefir verið neðansjáv-
ar fyrir ströndum Islands.
☆
Síldarsöliun
Þann 1. ágúst var heildar-
söltun síldar orðin rúmar 240,-
000-tunnur.
☆
Mannalát
Það slys varð nýlega austan
við Reykjavík, að hestur féll
með aldraðan mann, Magnús
Bergsson, Stórholti 18, Rvík.
Bæði maður og hestur vom
látnir, þegar að var komið.
Nýlega em látin Gunnlaugur
Blöndal listmálari, Eggert
Jónsson bæjarfógeti í Kefla-
vík, sonur Jóns Pálmasonar á
Akri, fyrrv. alþingisforseta og
ráðherra, Bryndís Steingríms-
dóttir, kona Magnúsar Blön-
dals tónskálds, Gunnlaugur
Halldórsson (Bjarnasonar frá
Viðfirði)), Björn Arnórsson
stórkaupmaður, Jensína Jóns-
dóttir, Hjálpræðishemum í
Reykjavík, frú Auður Gísla-
dóttir, ekkja Árna prófasts á
Skútustöðum, Jón Guðbrands-
son fyrrum skrifstofustjóri
„Eimskiþs“ í Kaupmanna-
höfn og Hannes Halldórsson,
fyrrum framkvæmdastjóri á
Isafirði.
☆
Síldveiði enn
Þann 11. ágúst var skýrt
svo frá, að síldveiði væri góð.
Var þá saltað á öllum söltun-
arstöðvum nema á Raufar-
höfn.
☆
Dr. Eysteinn Tryggvason
Dr. Eysteinn Tryggvason
ár réisti hann bú í Silver Bay
héraði, eins og fyrr greinir.
Frú Kristjana l'ézt í desember-
mánuði árið 1958. Þau hjón
eignuðust tvö börn, sem bæði
em á lífi og búsett í Silver
Bay héraði', þau Kristján og
Maríu (Mrs. Jón Sigurðsson).
Björn Jónasson er mikill
mannkostamaður og ná vin-
sældir hans langt út fyrir
landamörk byggðar hans. Lög-
berg - Heimskringla óskar
Birni til hamingju með þann
heiður, sem hann hefir verð-
ugur hlotið og árnar honum
heilla um ókomin ár.
hefir verið skipaður prófessor
í jarðeðlisfræði við háskólann
í Tulsa, Oklahoma í Banda-
ríkjunum. Dr. Eysteinn, sem
er maður kvæntur og á tvö
börn, hlaut menntun sína á
Islandi og í Noregi.
☆
Hresst upp á Reykjavík
Þeir Bjarni Jónsson frá
Galtafelli og Guðmundur
Jónsson, forstjórar Nýja Bíós
í Reykjavík afhentu nýlega
borgarstjóm Reykjavíkur 75,-
000 kr. að gjöf. Skal upphæð
þeirri varið til fegmnar
Reykjavíkurbæjar.
☆
Alþjóðamót skáta
á Þingvöllum
Alþjóðamót skáta hefir stað-
ið yfir að Þingvöllum. Mót
Veðurfræðingar í Winnipeg
spáðu fremur illa fyrir um
veður fyrstu helgi ágústmán-
aðar. Var því ekki laust við,
að töluverður kvíði gerði vart
við sig innan Islendingadags-
nefndar. Menn reyndu þó að
vona hið bezta, og ensku blöð-
in voru bjartsýn og sögðu veg
númer 9 verða bráðfæran frá
Winnipeg til Gimli og hvöttu
menn til þess að leggja leið
sína þangað, því að þar yrði
margt um dýrðir, tvítyngdir
menn í ræðustólum, kveð-
skapur, söngur, hljómlist og
íslenzkir réttir á borðum, svo
sem skyr og vínarterta. Má í
því sambandi minnast, að
Winnipeg Free Press gaf for-
skrift, eftir hverri vínarterta
skyldi blandast, hrærast og
bakast. Miss Helen Josephson
gaf blaðinu forskriftina, og
var gotrt til slíks að vita, því
að enga konu þekki ég í austri
eða vestri, sem býr til betri
vínartertu en Halla vinkona
mín. Sem ég var að stúdera
forskrift Höllu í eldhúsinu
heim hjá mér, hringdi dr.
Tryggvi Oleson til mín og
sagði ekki sínar farir sléttar.
Hafði hann verið að rannsaka
téða forskrift og líkast til
blandað í deig. Kom þá upp
úr kafi'nu, að formúlur vant-
aði fyrir millilögum. Sem sagt,
aðallögin vildu ekki tolla
saman, en eins og flestir vita,
halda millilögin tertunni sam-
an, rétt eins og strengir í
klömbruvegg. Vanti' streng-
ina í vegginn, hrynur hann
óðara. Vanti millilög í vínar-
tertu, lendir allt í vandræðum.
En þetta var ekki sök höfund-
arins. Blaðakonan frá Free
Press hafði tekið sér það
bessaleyfi að stytta grein sína
þetta hefir verið með afbrigð-
um fjölsótt, og hefir drifið
þangað fólk frá ýmsum lönd-
um.
☆
Óblíll veður
í Veslmannaeyjum
Héldur mun hafa viðrað
illa á árshátíð Vestmanney-
inga í fyrstu viku ágústmán-
aðar. í hátíðarlok var ekki
flugfært milli Eyja og lands,
og mun því hafa orðið nokkur
bið á því að hátíðargestir
kæmust heim til sín. Allt um
það fóru fram fjölbreyttar
skemmtiskrár, meðan á hátíð-
inni stóð. Meðal þeirra, sem
ræður fluttu, var frú Ingibjörg
Jónsson, ritstjóri Lögbergs-
Heimskringlu.
um vínartertuna með því að
félla brott millilögin.
Við Jón Hafliðason lögðum
af stað til Gimli um klukkan
ellefu f. h. þann 6. ágúst.
Daginn áður höfðu haglél
dunið á Winnipegborg sunn-
anverðri. I norðurhluta borg-
arinnar hafði flætt inn í hí-
býli fólks. Útlitið virtist þó
ékki slæmt og kvaðst Jón spá
góðu veðri, en hann er manna
gleggstur á skýjafar, enda al-
inn upp á Vestfjörðum og í
Garðinum, þar sem róið var á
hverjum morgni, ef veðurút-
lit var válaust.
Við Jón ókum norður á
númer átta til þess að forðast
umferðina á númer níu. Slíkt
hið sama gerðu allir aðrir,
sem leið áttu norður þennan
dag og af sömu ástæðum. Var
því ekki að spyrja að um-
ferðinni.
Á Gimli var sólskin og blíð-
skaparveður. Hátíðarsvæði ís-
lendingadagsins var fánum
skreytt og þar blöstu við hin
gullfallegu málverk Árna Sig-
urðssonar. Fyrir útidyrum
var upphleypt kort af íslandi,
fallega gert,- enda þótt Vest-
firðir væru vonum minni. „Nú
andar suðrið sæla . . .“ barst
frá hljómplötu, og átti það
vel við, þó að á væri hægur
•norðaustan andvari.
Við inngainginn hittum við
þá Steindór Jakobsson og
Jakob Kristjánsson, sem gáfu
fólki „prógrömin“ en seldu
eigi. Af svip þeirra mátti
ráða, að merkur íslendinga-
dagur væri í garð genginn, en
þessir menn þekkja flestum
betur æðaslátt íslenzks félags-
skapar hérna megin hafs.
Klukkan tvö eftir hádegi
Frh. bls. 7.
Björn Jónasson heiðraður
Þankar fyrir og eftir íslendingadag