Þjóðviljinn - 14.11.1947, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 14.11.1947, Blaðsíða 5
Föstiktagur 14. nov. 1947. ÞJÖÐVILJINN 5 MBrnnst vfnan í marhaösmúlunum: Áfturhaldsstjérnin er að eyðileggja markaði Islands í löndum Islenzka þjöðin verður að horf ast í augu \ið þá staðreynd, sem nú er að gerast, þótt ótrú- legt þyki, vegna þess fantaskap ar, sem íslenzk ríkisstjóm sýn- ir þjóð sinni: Island er að tapa hinum niiklu nýju mörkuðum, sem það vann eftir stríðslok og þeim, sem það gat og getur enn unnið: Sov- étríkjunum, Tékkóslóvakíu, Pól iandi, Austur-Þýzlialandi, Ung- verjalandi o. 11. Þessir markað- ir eru að því leyti öruggustu markaðir, sem völ er á, að í þessurn löndum verður engin kreppa, heldur stöðug áfram- haldandi þróun í atvinnulífinu, — ekkert atvinnuleysi eða launalækkun, heldur atvinna fyr ir alla, batnandi lífskjör og vax andi kaupgeta. Þessi lönd hafa hingað til greitt betra verð fyr ir afurðir okkar heldur en Eng- iand eða Bandaríkin hafa ríijað greiða. Og þessir miklu nýju markað- ir eru nú að glatast, sökum II itn leiðir kreppu og liriiii þaé9 sem siíi er að liika niii sig i Ameríku yfir ísland. ei lniii fær að lialda áfram. inn, sem hægt er að fá á megin- landinu. Afturhaldið á Is- landi vill nota þessa lækkunar- kröfu, sem átyllu til þess að lækka kaupið á íslandi. Þess- vegna á að reyna að dylja þjóð- ína möguleikunum til þess að fá hærra verð og svipta hana þeim helzt alveg. Afturhaldið vill ekki þola það að verkalýð- urinn hafi allur atvinnu og hátt kaup. Þess vegna er ríkis- stjórn og fjárhagsráð vitandi vits látin skapa at.vinnuleysi í landinu og svipta þjóðina mörk- uðum, til þess að reyna að lækka. kaupið. — Hagsmunum þjóðarinnar er þarmeð sem í augun af ofurva.Idi dollarans í dag. Bandaríkin og önnur auð- valdslönd liafa. getað útrýmt at- vinnuleysi,- meðan styrjaldir geisa og menn eru drepnir í stórum stíl, — en á friðartím- um hefur þjóðfélagsskipulag auðvaldsins reynzt ófært til þess að tryggja öllum atvinnu og vaxandi framfarir í iðnaði. Kreppurnar hafa orðið auð- valdslöndunum slíkt högg að þau hafa vart verið búin að ná sér eftir þá síðustu, þegar ný kreppa skall á. Iðnaðarframleiðsla Bandaríkj þess að ríkisstjórnin vill slíta'oftar fóniað fyrir ískyggilegt viðskiptaböndin við þessi lönd af pólitískum og fjármálaleg- um ástæðum. Hinsvegar verður gróðabrall afturhaldsins. 'k Þjóðin verður að gera sér hún að reyna að dylja þessi við ljóst> að með þessum skemmd- skiptaslit í rykskýjum ósann- 'arverkum hinnar amerísku inda og blekkinga, því hún veit leppstjórnar 4 ísIandi er verið hve skaðleg þau eru íslenzkum hagsmunum og óvinsæl hjá ís- lenzkum almenningi, og til þess að eyðileggja stórkostlega fram tíðarmarkaði fyrir- Islendingum, og leiða hrun yfir allt atvinnu- að þjóðin gæti sem minnst , iit V0It; — ef ekki er tafarlaust stöðva um langt skeið alla þró un þessara landa. Þau munu engjast sundur og' saman í sín- um eigin mótsetningum og reyna að velta byrðum hvort yfir á annað eins og var milli stríð- anna. Og þá munu lönd eins og t. d. England og Ameríka loka sér meir og meir fyrir t. d. fisk samkeppni Islendinga, til þess að búa að sínu eigin. Það er rétt að rifja. upp hver þróunin var milli stríðanna í iðnaðarframförum heimsins, svo menn sjái hvílíka yfirburði kreppulaus þróun áætlunarbú- anna var t. d. 1938 ekki nema skapar og sósíalisma hefur yfir 72 móts við 100 árið 1929. Og Bretland, sem hafði gengið hlut fallslega skár að ná sér eftir á- fallið 1929—32 var árið 1938 að eins komið upp í 115 á móts við fylgst með skemmdarverkimi hennar, vék hún Lúðvík Jóseps syni úr samninganefnd utanrík- isríðskipta. Ástæðurnar til þess að ríkis- stjórnin vinnur að því að eyði- leggja þessa markaði fyrir Is- lendingum eru eftirfarandi. 1) Heildsalarnir — og Lands bankinn með þeim — heimta að hún selji í frjálsum gjaldeyri, svo heildsalamir geti fengið dollara til innkaupa í Banda- ríkjunum. — En fyrir þjóðir Evrópu er að’verða ókleift að borga í dollurum og vöruskipta samningarnir verða því eina ráð ið til þess að koma á miklum viðskiptum. En heildsalastjórn- in forðast þá, því þeir þýða vax andi hlutdeild ríkisins í verzhm inni, ef nokkurt vit er i fram- kvæmd þeirra. 2) Bandaríkjastjórn hefur fyr irskipað öllum þeim stjórnimi Evrópulandanna, sem hún hyggst að gera að leppstjórn- um sínum, að hætta viðskiptum við Austur-Evrópulöndin. Henni gengur að vísu illa að fá þau til þess að hlýða, -— en hún mun vænta þess að sú auma ríkisstjórn Islands, sem lætur flest öll lögbrot Ameríkana á íslandi viðgangast óátalið, mvuii hlýða boðum hennar í auð mýkt, en ekki svara kuldalega eins og t. d. Svíamir gerðu. 3) Bandaríkin og Bretland vilja okki borga nema helming þess verðs fyrir hraðfrysta fisk krampakenndan kreppubúskap auðvaldsþjóðfélagsins. Eftirfarandi tafla sýnir hundraðshluta stórveldanna í iðnaðarframleiðslu heimsins tekið í taumana. Skal þetta hvorttveggja nú skýrt nánar. Þjóðir þær, sem komið hafa á hjá sér áætlunarbúskap, eru nú að gera samninga sín á milli um framleiðslu næstu 3—5 ára. Þær gera þarmeð einnig ráð- stafanir til langs tíma um fisk- kaup sín eða fiskframleiðslu. Island gæti samið til nokkurra ára nú og tryggt sér markaði. Því tækifæri er núverandi ríkis stjórn vísvitandi að sleppa. Þar með er verið að eyðileggja fram tíðarmöguleika Islands í þess- um löndum og jafnvel kalla á útgerð þeirra liingað á fiskimið- in kringum Island með þeim ægilegu afleiðingum, sem það hefði. Það er því varanlegt, ef til vill óbætanlegt tjón, sem ríkisstjómin er að vinna ís- lenzku þjóðinni með skemnidar- verkum sínum. Ríkisstjórnin leiðir hrun yfir íslenzkt atvinnulíf með því að gera það háð Bandaríkjunum og komandi leppríkjum þeirra í Evrópu. I Bandarikjunum sjálfum er nú kreppa í aðsigi, sem mun breiðast út til allra leppríkja þeirra með öllum þeim markaðsskorti, verðhruni, atvinnuleysi, afturförum og hörmungum, sem kreppum fylgja. Islendingar ættu að muna emi kreppuna, sem skall á í Bandaríkjunum 1929 og fór sem jarðskjálfti um atvinnulíf auðvaldslandanna 1930—33. Það dugar ekki að fá ofbirtu 100 árið 1929, — en af hverju? Af því iðnaðarframleiðsla Bret- 1913 og 1937: 1913 1937 lands var 1929 svo aum og illa Bandaríkin 38,2 41,2 meðfarinr^ af hinni almennu Þýzkaland 15,3 11,6 kreppu auðvaldsins, að hún var England 12,1 9.3 minni en iðnaðarframleiðslan Frakkland 6,6 5,0 hafði verið 1913. Rússland 2,6 13,7 Ef friður helst, þá fer hlut- Og þess ber þó að g æta í deild auðvaldslandanna í iðnað- þessu sambandi að Rússland arframleiðslu heimsins síhrak- hafði ekki náð iðnaðarfram- andi, sakir kreppnanna, sem leiðslunni er þar var 1913, aftur fyrr en 1927 sökum heimsstríðs borgara- og innrásarstyrjalda, og þessi þróun þar gerist því raunverulega á 10 árum (1927 til 1937). Bandaríkin höfðu hins vegar 1937 ekki náð því stigi, er þau voru á 1929, og það eru fyrst og fremst heimsstyrjald- irnar 1914—18 og 1939—45, sem hafa hjálpað þeim til þess að auka stóriðju sína svo gífur- lega, sem nú er orðið, af því þau gátu grætt og framleitt með an öðrum blæddi út. Nú standa hinsvegar málin svo að efnaliagslega fleygir löndum áætlunarbúskapaiins fram, meðan krumlur dollars og kreppu læsast æ fastar um lönd auðvaldsskipulagsins, svo haldist friður, þá mun þróun hæstu 10 ára á ný sýna hvíliKa yfirburði áætlunarbúskapur og sósíalismi hefur yfir kreppubú- skap auðvalds og afturhalds. En afturlialdsstjórnin á Is- landi er nú að draga Island inn í tortímandi hringiðu kreppunn ar, sem ameríska auðvaldið er að leiða yfir. Sósíalistaflokkurinn hefur hvað eftir annað lagt til að reynt yrði að afstýra ógnm.i kreppunnar að nokkru, með þvi að gera samninga til langs tíma við lönd áætlunarbúskapar ins um t. d. helminginn af fram leiðslu vorri. Afturhaldið eyðileggur nú þessa möguleika. En það þarf að fá að kenna á því, að því tekst ekki að láta íslenzkri alþýðu blæða fyrir fantaskap þann og fávizku. \ Sloppy Joe! Hallo Sloppy, Halló Sloppy, Halló Sloppy Joe. Þú Ameríkana eltir, af ást til þeirra geltir. Býsna líkur, býsna líkur Bjarna og Stebba Jó. Sloppy greyið, Sloppy greyið, sleikti’ útum og hló. Atlrygli á sér vekur, fyrir útlendinga dekur, alveg eins og, alveg eins og aumingja Stebbi Jó. Heiðursrakki, heiðurs rakki, hr. Sloppy Joe. Á flugvellinum frægur, fyrir að vera þægur við útlendinga, við útlendinga eins og Stebbi Jó. (Lag: Gamli Nói).

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.