Dagblaðið Vísir - DV - 19.07.1996, Blaðsíða 3

Skemmtilegra band en Sykurmolarnir, segir Þór Eldon
Hljómsveitin Unun hefur notið
mikúlar hylli síðan bítlajaxlinn
Rúnar Júlíusson söng með hljóm-
sveitinni hið hugljúfa lag Hann
mun aldrei gleyma henni. Nú er það
helst að frétta af sveitinni að breskt
útgáfufyrirtæki hefur tekið hana
upp á sína arma og verður skrifað
undir samning við það bráðlega.
Þrátt fyrir þessa erlendu upphefð
leggja meðlimir Ununar áherslu á
að hljómsveitin sé pönksveit, þar
liggi rætur hennar og því vilji menn
ekki glata.
I upphafi var unaður...
Það voru þeir Gunnar Hjálmars-
son bassaleikari og Þór Eldon gítar-
leikari sem komu fyrst saman og
mynduðu það sem nú er þekkt sem
hljómsveitin Unun. „Ég og Gunni
komum eiginlega saman því að við
höfðum ekkert annað að gera. Við
lágum með tónlist sem þurfti að
vinna úr. Svo hlóð þetta bara utan á
sig. Upphaflega var það þannig að
Hallbjörn Hjartarsson átti að syngja
með okkur í laginu Hann mun
aldrei gleyma henni enda er þetta
hálfgerð sveitatónlist. Hann vildi
það hins vegar ekki. Ég held að
hann hafi ekki skilið lagið og text-
ann og fundist það vera of mikið
bítl. Hann sagði reyndar að hann
syngi eingöngu í lögum sem hann
hefði gaman af sem er út af fyrir sig
afar heilbrigð afstaða. Rúnar var nú
langt í frá verri kostur og hann stóð
sig mjög vel,“ segir Þór Eldon.
Gunnar bætir því við að nafnið á
hljómsveitinni sé það eina sem hafi
komið til greina. „Tónlistin er hrein
unun,“ segir hann.
Auk Þórs og Gunnars skipa
hljómsveitina Heiða Eiríksdóttir,
söngkona og gítarleikari, Birgir
Baldursson sem lemur húðir og Val-
geir Sigurðsson leikur á hljómborð.
Hann er nú staddur í Englandi þar
sem hann býr.
Það er varla hægt að segja að
hljómsveitarmeðlimir séu einhverj-
ir aukvisar á tónlistarviðinu. Gunn-
ar Hjálmarsson var eitt sinn þekkt-
ur sem Dr. Gunni og hann var
einnig í hljómsveitinni Svarthvítum
draumi og Bless ásamt Birgi Bald-
urssyni. „Þeir eru ryþmahjón,“ seg-
ir Þór Eldon. Valgeir spilaði áður
með Birthmark og Heiða var áður
trúbador „og svo var hún í ein-
hverri bílskúrshljómsveit sem eng-
inn man nafnið á, þar var eitthvert
ferlega erfitt nafn,“ segir Þór.
Spila ekki til að græða
Þegar rætt er um atburði tónlist-
arheimsins mega menn vart vatni
halda yfir samningi þeim er Unun
hefur gert við breska útgáfufyrtæk-
ið Go! Disc. Þetta fyrirtæki er und-
irmerki risafyrirtækisins Polygram
og fær það einkarétt á tónlist Unun-
ar út um allan heim, að íslandi und-
anskildu. „Við viljum fá að vera i
ffiði hérna á íslandi og gefa út hér
það sem við viljum. Þeir hafa svo
rétt á okkar tónlist í restinni af hin-
um þekkta alheimi," segir Þór.
Samningurinn gefur að sögn
hljómsveitarmeðlima þeim tækifæri
til að semja og flytja tónlist á sínum
eigin forsendum. „Málið er að um-
boðsmaður okkar fann þennan
samning handa okkur og við tökum
þátt í þessu því að hann gefur okk-
ur mikið sjálfræði í því sem við
erum að gera. Við ráðum því til
dæmis hvort við syngjum á ensku
eða íslensku. Það er auðvitað mun
líklegra til árangurs ef við syngj-
um á ensku fyrir Englendinga og
auövitað vel þekkt fyrirbæri að
hljómsveitir syngi ekki á móður-
máli sínu fyrir útlendinga. Samn-
ingurinn gerir okkur líka kleift að
lifa á tónlistinni enda fáum við
stöndugt útgáfufyrirtæki til að
standa bak við okkur. Ég held nú
samt að það hafi komið skýrt fram
þau ár sem við höfum verið að
berjast fyrir lífi okkar í tónlistar-
bransanum að við séum ekki að
gera þetta fyrir peninga," segir
Þór. Eins og við má búast þarf
hljómsveitin að fara í mikið kynn-
ingastarf vegna nýja samningsins.
„Við þurfum að auglýsa okkur með
tónleikum, viðtölum og myndbönd-
um. Við erum jú að skrifa undir
allan pakkann," segir Gunnar.
Meðlimir Ununar eru ekki sam-
mála um hvort nýi samningurinn
hafi fært hljómsveitinni aukna
virðingu. „Mér finnst eins og
hljómsveitin fái meiri virðingu nú
en áður en það er kannski vegna
þess að ég er að koma nýr inn, ég
hef kannski ekki alveg samanburð
við hvernig það var áður en ég
byrjaði," segir Birgir. Gunnar og
Þór telja hins vegar að hljómsveit-
in hafi svipaða stöðu nú í hugum
fólks og áður. „Það er hins vegar
ekki vafi á því aö upphefð Bjarkar
á íslandi kemur að utan, ég hef
þekkt hana í mörg ár og ég man
eftir því þegar við vorum grýtt úti
á götu. Unun hefur hins vegar
alltaf verið ágætlega tekið,“ segir
Þór.
í rauninni eðlilegt framhald að því
sem við höfum verið að gera áður,“
segir Gunnar. Flest lög Ununar
renna undan rifjum Gunnars og
Þórs en að þeirra sögn
koma allir að lög-
unum á einhverju
stigi. „Annars skiptir
það ekki máli hver á
hugmyndina að lögunum
svo lengi sem þau eru
góð,“ segir Gunnar enn
fremur. Bráðlega mun plata
með Unun koma út erlend-
is á ensku og er útgáf-
an í tengsl-
um við
nýja
samninginn. Þar er um að ræða
plötu Ununar Æ. „Þetta er r þriðja
skipti sem þessi plata er gefin út
erlendis en áður hafa útgáfumálin
brugðist algerlega sem er í
raun okkar gæfa
því að nú má
út
enn
einu
Ný plata
Unun er nú að vinna að nýrri
plötu sem kemur út öðru hvoru
megin við áramót. „Nýju lögin eru
sinni. Platan verður þó eitthvað
skrúbbuð til fyrir þessa útgáfu svo
að það fáist milljón punda sánd á
hana,“ segir Þór.
Sveitaböll tímasóun
Eins og margar aðrar íslenskar
hljómsveitir hefur Unun stundað
sveitaballamarkaðinn af mikilli
hörku. Menn virðast þó á einu
máli um að slík spilamennska sé
ekki erfiðisins virði. Hljómsveitin
hefur líka látið sveitaböllin eiga
sig í ár. „Það er til lítils að keyra í
-12 tíma til þess eins að spila fyrir
150 manns,“ segir Þór. Hann tekur
þó fram að þetta hafi ekki verið
leiðinlegt að öllu leyti. „Maður sá
þó landið og maður hefur aldrei
gert þetta áður. Það má í rauninni
segja að það hafi veriö gaman að
detta í það á Akureyri." Heiða
söngkona segir að sveitaböll séu
ágæt ef það sé hægt að drekka
sig í það andrúmsloft sem er á
staðnum: „Það er bara ekkert
rosalega góð hugmynd því að
annaðhvort verður maður ófær
um að spila eða alveg ónýtur
daginn eftir. Það er líka
miklu skemmtilega að spila á
tónleikum en á böllum. Þá
getum við spilað okkar eig-
in lög á eigin forsendum,"
segir Heiða.
Unun verður ékki á land-
inu um verslunarmanna-
helgina en hljómsveitin
verður á þeim tíma erlendis
í tónleikaferð um Bretland.
„Ætli við finnum okkur
ekki í búllu í Birmingham
að spila fyrir 150 manns.
Það eina jákvæða við það er
að þangaö er ekki hema
þriggja tíma flug,“ segir Þór
að lokun.