Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.2002, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 12. NÓVEMBER 2002
Skoðun dv
í „handfrjálsum“
Alltaf í sambandi
„Kostnaöur kominn út fyrir öll eölileg mörk. “
Hver er uppáhaldsþátturinn
þinn í sjónvarpinu?
Kristján Úifarsson nemi:
CSI á Skjá einum.
Magnús Unnar nemi:
Futurama i Ríkissjónvarpinu.
Popppunktur á Skjá einum.
Arna Þórhallsdóttir nemi:
Friends á Stöö 2.

j
Jón Bjarki Magnússon nemi:
Silfur Egils á Skjá einum.
Jóhann Fjaiar nemi:
Friends á Stöö 2.
Fjárfest
S.K.
skrifar:
Ég er búinn að vera að undirbúa
mig fyrir þennan atburð nokkuð
lengi. Ég keypti mér svona tæki sem
maður setur í kveikjarasettið og tal-
ar og hlustar handfrjálst. Vanda-
málin byrjuðu strax. Ég gleymdi
náttúrlega að setja símann í „stativ-
ið“ þegar ég settist inn í billinn og
þegar síminn hringdi þá reyndi ég
að troða honum í tækið en það gekk
aldrei upp. Ef ég hins vegar hefði
gengið frá þessu áður en ég keyrði
af stað hefði samtalið hljómað í
aUra eyru og ég uppgötvaði að það
var ekki alltaf gott mál.
Ég fjárfesti því í búnaði sem mað-
ur setur beint í eyrað og þetta var
allt annað.
Reyndar kom það oft fyrir að
maður hreinlega gleymdi að fjar-
lægja þetta þegar heim var komið.
Konan, sem hefur ekki ennþá byrj-
að á því að nota GSM-síma, leit mig
þá oft tortryggnisaugum, fór að
spyrja mig hvort ég væri búinn að
skipta um vinnu, og svona... Eða
hvort ég hefði hafíð störf í þágu
borðaslegna ríkislögreglustjórans.
Ég neitaði þessu auðvitað, sagði að
ég væri bara að reyna að uppfylla
kröfur og reglur þjóðfélagsins um
það hvar og hvenær maður mætti
tala í síma.
En þá, allt í einu, rann upp fyrir
mér það ljós að ég var búinn að vera
mjög ábyrgðarlaus um svona mál í
áratugi. Hver kannast ekki við það
að vera t.d. úti að aka með konunni
í svokölluðum bæjarrúnti og geta
ekki horft í augu hennar meðan
hún er að ræða málin viö mann.
Eða þá, ef hún ekur og vill alltaf
vera í augnsambandi og skilur ekki
skrifar:
Aðalsteinn Baldursson á Húsavík
berst manna mest fyrir hækkun at-
vinnuleysisbóta en hann berst líka ná-
lega einn. I rannsóknum Hörpu Njáls
kemur í ljós að atvinnulausir (karlar
jafht sem konur) eru fjölmennir í bið-
röðinni hjjá Mæðrastyrksnefhd þar
sem fólk fær ókeypis mat.
Það kostaði verkfall í 6 vikur að fá
Atvinnuleysistryggingasjóðinn og fyrst
voru greiðslur úr honum miðaðar við
lægst laun. En síðan var það samband
roflð og greiðslumar hafa lækkað. Það
er ráðherra félagsmála sem ber ábyrgð
á því hve greiðslumar eru lágar. Og
verkalýðshreyfmgin hefur látið ráð-
„Það er með ólíkindum
hvernig fólk hefur látið
símafélögin „tikka“ inn
fjármuni til sín með þeirri
„gerviþörf“ sem símafélögin
hafa búið til fyrir einstak-
linga og fyrirtœki í sam-
skiptum sín á milli. “
af hverju maður horfir alltaf beint
fram til að vara hana við umferð-
inni. - Eða maður kaupir sér ís og
stýrir með annarri og sleikir með
hinni (ég meina ísinn).
Síminn eða samskiptatæknin er
„Það kostaði verkfall í 6 vikur
að fá Atvinnuleysistrygginga-
sjóðinn, ogfyrst voru greiðslur
úr honum miðaðar við lœgst
laun. En síðan var það sam-
band rofið og greiðslumar hafa
lækkað. Það er ráðherra félags-
mála sem ber ábyrgð á því hve
greiðslumar em lágar. “
herrann komast upp með þetta og
hreyfir hvorki legg né lið.
Eins og nú er komið hefur Atvinnu-
leysistryggingasjóöur ekkert að segja,
farin að stjórna lífi manns að veru-
legu leyti. Kostnaður við að vera „ í
sambandi“ er kominn út fyrir öll
eðlileg mörk. Fastlinukostnaður hjá
mér í síðasta mánuði var rúmlega
16.000 kr. fyrir utan GSM-kostnað.
Fyrir fjórum til fimm árum var
símakostnaður heimilisins, þar sem
fjórir búa, um það bil 3.500 kr. fyrir
tveggja mánaða notkun.
Það er með ólikindum hvernig
fólk hefur látið símafélögin „tikka“
inn fjármuni til sín með þeirri
„gerviþörf'sem þau hafa búið til
fyrir einstaklinga og fyrirtæki í
samskiptum sín á milli.
Látum ekki taka okkur með tólið
í eyranu. - Ökum áfram I augnsam-
bandi við konuna og fáum okkur ís.
fólk myndi fá bætumar hjá sveitarfé-
lögunum hvort sem er. Og þær myndu
vera álíka háar.
Stéttarfélagið Efling vinnur ekki fyr-
ir atvinnulausa og lætur eins og þeir
séu ekki til. Þá virðist stjóm félagsins
beinlínis vera í nöp við starfsólk í veit-
ingahúsum og Eflingarblaðið hefur lýst
því yfir, að það hafi áhyggjur af fjölgun
útlendinga í félaginu.
Víðfræg könnun DV á dögunum þarf
ekki að koma á óvart þegar jafnvel
verkalýðshreyfmgin kyndir undir
andúð á útlendingum. - Einu sinni var
verkafólk stéttvíst út yfir öll landa-
mæri. Sú virðist ekki raunin nú á dög-
um.
Einu sinni var verka-
fólk stéttvíst...
J.M.G.
Garri
Enginn biður að heilsa
Amaldur Indriðason hefur verið fenginn til að
skrifa kvikmyndahandrit fyrir hinn þekkta
Hollywoodleikstjóra David Mamet. David er
reyndar þekktur fyrir að skrifa sín handrit sjálf-
ur en hann sagðist í samtali við Garra ekki
leggja í að skrifa um svo viðkvæmt málefni og
næsta mynd hans á að fjalla um. Hún hefur feng-
ið vinnuheitið Nobody says I love you eða Eng-
inn biður að heilsa. „Ég hef heyrt góða hluti um
Arnald og hann hefur líka þann kost að standa
nálægt viðfangsefninu," sagði Mamet, „en mynd-
in er byggð á lífi Vilhjálms Egilssonar. Myndin
gerist að mestu leyti í prófkjöri sjálfstæðismanna
i Norðvesturkjördæminu og því er undirtitillinn
North by Northwest en það er einmitt fræg
mynd eftir Alfred Hitchcock."
The Transportator
Amaldur Indriðason vildi ekki tjá sig mikið
um handritið enda er það nú á frumstigi. Fléttan
er tilbúin, enda fengin beint úr norðvestrænum
veruleika, og hefur Arnaldur ákveðið að ramma
frásögn Vilhjálms með því að aðalsöguhetjan
stendur á tímamótum. „Eftir uppgjör flokksins
við Vilhjálm stendur hann frammi fyrir uppgjöri
við sjálfan sig,“ segir Amaldur. „Þetta er í
grunninn dramatísk saga en þó vel krydduð með
kímni og gamanmálum. Einnig gerir handritið
ráð fyrir mögnuðum hasaratriðum þar sem
Sturla Böðvarsson er leðurklæddur á mótorhjóli
á 250 kílómetra hraða en þannig ferðast hann
sem ofurhetjan Samgangarinn (The Trans-
portator). En nóg um það.“
Ég og Davíð
Vilhjálmur Egilsson segist ekki vilja tjá sig
um málið að svo stöddu en... „ég gleðst auðvitað
yfir því sem formaður Kvikmyndasjóðs að út-
lendingar sýni íslenskri samtímasögu áhuga. Það
er alveg ljóst að ísland er kjörlendi fyrir kvik-
myndir, ekki bara fyrir illa klippta kvikmynda-
leikstjóra sem gagnrýna stjórnvöld. Ég er til
dæmis sannfærður um að Hannes Hólmsteinn á
eftir að koma sterkur inn á kvikmyndahátíðinni
í Cannes 2005 þegar hann frumsýnir myndina Ég
og Davíð og sýnir valda kafla úr næstu mynd
sinni sem verður byggð á þáttunum Maður er
nefndur þar sem Hannes hefur sýnt það og sann-
að að hann er kominn til að vera,“ segir Vil-
hjálmur.
Sturla Böðvarsson vildi ekki tjá sig um efni
myndarinnar að svo stöddu en..ég gleðst auð-
vitað yfir því að erlendingar sýni íslandi áhuga".
Cfisrl
Einkaverðlaun
Eddunnar
Svala Guömundsdóttir
skrifar:
Það er ekki hægt
að segja að Edduverð-
launahátiðin hafi
verið rismikil í ár.
Þarna var sem sé allt
heila skemmti- og
fréttaliðið saman-
komið til að verð-
launa sjáift sig. Sýnu
verst voru þó tónlist-
arverðlaunin sem
dýrkuðu íslenskt neð-
anjarðarbíti og tónaklám. Maður fyrir-
verður sig að horfa upp á sannan heims-
mann eins og heiðursmanninn skosk-ís-
lenska, Magnús Magnússon, sitja þessa
samkundu. Þetta var sannkailað lág-
menningarflipp á landsvísu. Engum
sæmandi og varla verjandi að nota þetta
fyrir dagskrárefni fýrir okkur, auma
skylduáskrifendur Sjónvarpsins. Já,
hvaða verðlaun voru nú þetta - Besti
sjónvarpsmaðurinn"? Hef aldrei séð
hann áður! En þið?
• •
Okufantur
- smánardómur
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Það er ótrúlegt en satt að maður sem
keyrir eins og brjálæðingur og veldur
dauða þriggja manneskja skuli ganga
laus í dag og getur því fantur þessi byrj-
að að aka á ný! Auðvitað er dómur í
máli þessu smánardómur. í Bandaríkj-
unum hefði ökufanturinn fengið minnst
10 ára fangelsi og sviptur ökuleyfi ævi-
langt. Það er réttlátt, enda hefur slíkur
maður ekkert með ökuleyfi að gera. Ég
vona að aðstandendur fómarlambanna
áfrýi til Hæstaréttar og ökufanturinn
sjáist ekki aka á götum Reykjavíkur
framar. Fróðlegt væri að heyra um hve
háar skaðabætur hann þurfi að greiða.
A Edduverð-
launahátíðinni
Lágmenningar-
flipp eða leifr-
andi lista-
snobb?
Spaugstofu
án ofbeldis
Spaugstofan tollir
í tískunni!
Spörk og blóörisa
andlit samt ekki
afþreying.
Haukur Jðnsson skrifan
Sl. laugardag
var okkur í fjöl-
skyldunni ekki
skemmt, alla vega
ekki foreldrunum.
Spaugstofan tók
nú upp takt og tón
ofbeldismyndanna
sem maður er að
reyna að stemma
stigu gegn áhorfi
hinna yngri. Allt
átti þetta að vera grín og gaman á
íþróttavelli Spaugstofumanna - en þeg-
ar sparkað er í liggjandi mann er það
ekki spaug lengur. Heldur ekki þegar
þeir sýndu boxið og hnefahöggin sem
skildu eftir sig blóðugt andlit og af-
skræmt. Burt með svona nokkuð,
Spaugstofumenn.
Banki með eða án
mynda
Karf Arnason skrifar:
Eftirfarandi saga kemur í hugann í
umræðunni um bankasöluna með eða
án málverka. - Það var á árunum í
kringum 1950 að Reykjavíkurborg
keypti húseignina Skúlatún 2 af Helga
Eyjólfssyni byggingameistara, síðar
kenndur við Sölunefnd vamarliðseigna.
Þegar kaupin voru í bígerð og svo um
garð gengin kom i ljós, að því er sagan
segir, að það voru miðstöðvarofnar í
húsinu! Þegar kaupin voru svo afstaðin
og borgin orðin eigandi kemur í ljós að
það er búið að fjarlægja aila miðstöðv-
arofnana úr húsinu. Að þessu var fund-
ið við Helga, sem átti að hafa sagt: „Mið-
stöðvarofnamir héngu á veggjunum,
vom ótengdir og þar með ekki hluti af
húsinu." - Þetta var látið gott heita og
málinu þar með lokið.

Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér tii birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.