Vísbending - 09.06.2006, Blaðsíða 3

ISBENDING
Allt samkvæmt áætlun
Eitt af því sem menn læra í almanna-
tengslum er að koma stórtíðindum
hratt og örugglega á framfæri. Ef
nokkrar fréttir eiga að koma í röð, hver
sem afleiðing af annarri eiga þær að
koma svo þétt að ekki sé hægt að grípa
inn í atburðarásina. Það er ótrúlega al-
gengt að atburðir séu í raun spuni utan
um fyrir fram hannað handrit. Þetta á
bæði við í pólitík og viðskiptum. En
jafnvel þó að menn ætli sér ekki að ráða
atburðarásinni í smáatriðum er ákaflega
mikilvægt að fréttimar splundrist ekki
eins og rjómakaka í andlitið á mönnum.
Þess vegna verða menn að búa sig undir
það að hlutirnir geti farið á fleiri en einn
veg. Þegar fréttir berast með ljóshraða
um heiminn er eins gott að æfa sig í fleiri
en einu leikriti.
I meðfylgjandi lista koma fram eigin-
leikar sem góð fréttatilkynning hefur:
1. Hún skapar sendandanum virðingu.
2. Hún staðfestir að jyrirtœkið sem
sendir hana sé leiðandi á sínu sviði.
3. Hún gefiir vömmerki sendandans sér-
stöðu innan þess markhóps sem við á.
4. Hún skapar sendanda ný tœkifœri.
5. Hún bætir starfsandann hjá sendanda.
6. Hún eykur sölu á vöm sendandans.
Höfum þessi atriði í huga í sögunni sem
hér er sögð.
Upphafið
Skoðum mál málanna hér á landi þessa
dagana. Endirinn er óljós en það á sér
kannski upphaf fyrr en menn héldu. Við
fylgjum blaðafréttum:
I Morgunblaðinu 9. janúar 2000 segir
Finnur Ingólfsson í viðtali vegna þess
að hann ákveður að hætta í stjómmál-
um: „Af einhverjum ástæðum var ég
skotspónn þeirra [þ.e. stjómarandstæð-
inga] meirihluta kjörtímabilsins en í
kosningabaráttunni völdu þeir að berja
á formanni flokksins, Halldóri Asgríms-
syni. Ég hef aldrei kveinkað mér undan
árásum stjómarandstöðunnar enda eiga
stjómmálamenn ekki að geraþað. Stjóm-
málamaður sem ekki treystir sér til þess
að standa undir því að á honum sé tekið
áeinfaldlega að hætta.... Þegarég sáþað
hvemig pólitískir andstæðingar beindu
spjótum sínum að Halldóri Asgrímssyni
varð mælirinn fúllur. Halldór er sterkur
leiðtogi sem þjóðin treystir, maður sem
hefði við venjulegar kringumstæður afl-
að Framsóknarflokknum aukins fylgis
út á stöðu sína. Því snem menn sér beint
að honum og reyndu að gera hann eins
tortryggilegan og kostur var. Markmiðið
var að veita Framsóknarflokknum högg.
Þegar ég horfði upp á það að slíkur ágæt-
ismaður, sem Halldórer, varð fyrirsvona
aðkasti þá spurði ég mig einfaldlega þeirr-
ar spumingar hvorl ég hefði áhuga fyrir
því sem hugsanlegur arftaki Halldórs
sem formaður Framsóknarflokksins að
standa í einhverju slíku. Væri pólitíkin
þess virði? Niðurstaða min var sú að það
hefði ég ekki.“
Afsögn F inns var eitt óvæntasta útspil
í stjómmálum síðari ára og mönnum þótti
hann afar ungur maður til þess að færast
úrerli stjómmála í skjól í Seðlabankanum.
En auðvitað skildu flestir að hann hefði
lítinn áhuga á að verða fyrir aðkasti.
Gerist nú eitt af öðru
Leið nú og beið. Finnur varð seðla-
bankastjóri, hætti þvi og tók við Vá-
tryggingafélagi Islands. Fáum datt í hug
að orða hann við stjómmál aftur. Verða þá
enn óvænt tíðindi í landsmálum:
í Morgunblaðinu 6. mars 2006 er
haft eftir Arna Magnússyni það sem
hann sagði á fréttamannafundi, eftir
að tilkynnt var að hann ætlaði að hætta
afskiptum af stjórnmálum: „Ég hef á
undanförnum vikum farið i gegnum
ákveðið endurmat á mínu lífí, og hef
tekið þá ákvörðun að starfa ekki áfram
á opinberum vettvangi. Ég tók um það
ákvörðun fyrir tveimur, þremur vikunr
að fara ekki fram í næstu alþingiskosn-
ingum, og við þær aðstæður fínnst mér
rétt að víkja af velli og víkja fyrir nýju
fólki sem hefur mikinn áhuga á því að
starfaípólitík. Stjórnmálineruheillandi
fyrir þá sem eru tilbúnir að gefa sig í
þau af fullum krafti. Ég hef verið það
til þessa, en ég er það ekki Iengur. Þess
vegna finnst mér heiðarlegast að standa
þá upp og gefa nýju fólki tækifæri til að
hasla sér völl á þessu sviði.“
Snögg viðbrögð
taksteinar Morgunblaðsins fjalla um
stöðuna eftir að Ami er hættur daginn
eftir, eða 7. mars 2006. Þar kemur fram
óvænt sjónarhorn: „Stóra spumingin er
sú, hvort Finnur Ingólfsson snýr aftur
til starfa á vettvangi stjómmálanna. ...
Hvaða rök mæla með því, að Finnur
Ingólfsson taki að sér forystu Framsókn-
arflokksins í framtíðinni? Hann býr yfir
mikilli reynslu í stjómmálum og hef-
ur breikkað þá reynslu með störfum í
Seðlabanka og viðskiptalífi. Hann hefur
praktíska afstöðu til mála, sem kalla á úr-
lausn. Það má orða á annan veg og segja
að heilbrigð skynsemi ráði oftar afstöðu
hanstil málaen flokkslegsjónannið Fram-
sóknarflokksins. Hann er á góðum aldri
og hefur losnað við þá pólitísku bagga,
sem gerðu honum erfitt fyrir í ráðherra-
stól. Það yrði áreiðanlega ekki auðsótt
mál að fá Finn Ingólfsson aftur inn á
vettvang stjómmálanna. En framsóknar-
menn standa frammi fyrir alvarlegri for-
ystukreppu. Þeir ættu að íhuga vandlega,
hvort Finnur Ingólfsson er ekki maðurinn
til að leysa þann vanda.“
Morgunblaðið virðist því hafa orðið
fyrst til þess að láta sér detta í hug óvænta
innkomu Finns Ingólfssonarí stjómmálin
á ný. Kannski hafa þau þá þegar verið
rædd annars staðar. Aðrir leiddu ekki
hugann mjög að þessu fyrr en það kvis-
aðist að Halldór Ásgrímsson ætlaði að
hætta og vildi fá Finn til þess að taka
við flokknum.
Leikritið hefst
orgunblaðið brást snöggt við og
ræddi við Finn þegar hann var svo
óvænt orðaður við formannsstólinn.
I Morgunblaðinu 4. júní 2006 var birt
viðtal við Finn Ingólfsson:
- Hreint út: Ertu á leið í stjómmálin
aftur? „Ég erþannig gerður, að ef mér bjóð-
ast hlutir, sem ég sé spennandi tækifæri í,
hleyp ég til. Ég hika mjög sjaldan, því ég
trúi því að hika sé sama og tapa.“ ...
- Þú varst varaformaður Framsóknar-
flokksins og krónprins hans, þegar þú
hættir í pólitík. Hafa kosningaúrslitin á
dögunum aukið á hvatningu manna til
þess að þú gefir þig aftur að stjómmál-
um? „Já. Ég neita því ekki.“
- Og þú veltir því fyrir þér? „Já, ég
tek mark á því sem menn tala um við
mig!“
Höfundur Reykjavikurbréfs Morgun-
blaðsins 4. júní 2006 er snöggur að greina
ástandið:
„Rökin fyrir því að F innur Ingólfsson
yrði kallaður aftur til starfa fyrir Fram-
sóknarflokkinn hafa alltaf verið sterk.
Sennilega er Finnur ekki að sækjast eftir
því að taka að sér forystu Framsóknar-
flokksins. Líklegra er að eftir því sé leitað
og hann tilbúinn til að verða við þeim
óskum ef svo ber undir. ... Innan Fram-
sóknarflokksins og í þingflokki hans er
ekki auðvelt að finna formannsefni eftir
brottför Áma Magnússonar. Þess vegna
eru þau öfl í Framsóknarflokknum, sem
nú vilja kalla Finn Ingólfsson aftur til
starfa fyrir flokkinn - og í þeirn hópi hlýt-
ur Halldór Ásgrímsson að vera - örugg-
lega að velja bezta kostinn. Hugmyndir
um að fá Siv Friðleifsdóttur heilbrigð-
isráðherra til starfa senr varaformann
Framsóknarflokksins eru til marks um
(Framhald á síðu 4)
3